دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 29
یادداشت اختصاصی «تیتر یک»؛
ابعاد تربیتی منتظران که زمینه‌ساز ظهور است
مهدویت همان‌طور که یک مسئله عقیدتی است، دارای ابعاد تربیتی نیز می‌باشد.
انسیه تنوره، مدرس دانشگاه در یادداشتی اختصاصی برای گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک» نوشت: مهدویت همان‌طور که یک مسئله عقیدتی است، دارای ابعاد تربیتی نیز می‌باشد؛ به این ترتیب که اعتقاد به مهدویت می‌تواند منشأ تحولات درونی از جمله هیجانات، عواطف و عمل انسان شود و تغییراتی در رفتار انسان گردد و در او زمینه آماده‌سازی برای ظهور را فراهم سازد.
در این مسیر باید با آسیب‌شناسیِ تربیتیِ مهدویت آشنا شویم تا دچار سردرگمی و انحراف در مسیر نشویم:
حصاربندی و حصارشکنی
بعضی افراد قائل به این هستند که باید از جامعه بُرید و در عزلت، منتظر امام ماند تا امام خودش کار را یک‌سره کند، در حالی که در فرهنگ انتظار تقابل حق و باطل وجود دارد و فرد باید در این تقابل تلاش کند تا پیروز شود.
در مقابلِ این طرز فکر، بعضی از افراد هم هستند که حصارشکنی می‌کنند و اسم مهدی را اسم خاص برای فرد معینی نمی‌دانند و آن را نماد چیرگی حق بر باطل می‌دانند و مصداق آن می‌تواند هرکسی باشد.
کمال‌گرایی و سهل‌انگاری
کمال‌گرایی به این معناست که حضرت مهدی (عج) عهده‌دار رسالتی سترگ است و این رسالت را جز با یارانی نستوه به انجام نمی‌رساند. چنین غایت بلندی در این مسئله باعث می‌شود تا رهروان به جهت سخت بودن مسیر از رسیدن به قله اعتراض نمایند. در نقطه مقابل کمال‌گرایی، سهل‌انگاری است که فرد از این هدف غایی غفلت داشته باشد و حرکتی در مسیر مهدویت و یاری حضرت نداشته باشد که از این تربیت دینی بازمی‌ماند.
مریدپروری و تک‌روی
گاهی اوقات افرادی با قائل شدن نقش اولویت و استقلالی برای امام از مسیر هدایت و فرهنگ مهدویت دور می‌شوند، در حالی که امامان؛ کارگزاران و فرمان‌برداران خداوند متعال هستند. در مقابل بعضی از افراد هم از نقش مهم امامت و ولایت غافل هستند و خود را از هدایت آن‌ها محروم می‌سازند.
گسست و دنباله‌روی
گاهی اوقات به جهت شکاف نسلی که بین نسل قدیم و جدید رخ می‌دهد، افراد نمی‌توانند ارزش و فرهنگ انتظار را به خوبی به فرزندان خود انتقال دهند و گاهی اوقات هم نسل قدیم با پیروی از نسل جدید و هضم شدن در افکار دموکراسی سکوت می‌کنند، یا به خاطر ذائقه این نسل سخنی نمی‌گویند که در همه این موارد نسل جدید بی‌بهره از فرهنگ تربیتی خواهد بود.
قشری‌گری و عقل‌گرایی
قشری‌گری در فرهنگ دینی باعث می‌شود که افراد فقط به ظواهر دین بپردازند و برداشت‌ها و تعبیر‌های نادرست خود را از احکام دینی داشته باشند، به گونه‌ای که دچار کج‌فهمی، انحراف و بدعت در دین شوند. حتی در هنگام ظهور این دست از افراد فکر می‌کنند که امام دین جدیدی آورده است.
در مقابل این گروه، عقل‌گرایان هستند که تا چیزی به اثبات عقلی نرسیده باشد آن را قبول نمی‌کنند که این امر هم باعث می‌شود این گروه از هدایت اصلی بازبمانند.
خرافه‌پرستی و راززدایی
گاهی اوقات بعضی افراد با ادعا‌های دروغین مدعی رؤیت امام در خواب و بیداری می‌شوند و اصرار بر امور ماوراء‌الطبیعی دارند و در مقابل این طرز تفکر افرادی هستند که هرگونه مسئله ماوراء‌الطبیعه را انکار می‌کنند و در سطح امور طبیعی می‌دانند.
انحصارگرایی و کثرت‌گرایی
گاهی این تفکر وجود دارد که تا قبل از حکومت حضرت مهدی (عج) هیچ حکومتی صلاحیت اداره کشور‌ها را نداشته و همگی در زمره طاغوت قرار دارند که این درست نیست و این باعث می‌شود که هیچ‌کس تلاش و حرکتی برای ایجاد حکومت عادلانه نداشته باشد و این با فرهنگ تربیتی انتظار تناقض دارد، یا در مقابل اعتقاد به کثرت‌گرایی باعث می‌شود که هر حکومتی با هر طرز تفکری حتی متناقض در ترازوی عدالت و حق قرار بگیرند.
الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
