بازی یک خبرنگار خارجی مستقر در ایران در فیلمی علیه نهادهای حاکمیتی ایران

گروه سینما«تیتریک» ؛ فیلم سینمایی پل چوبی در سال90 و در زمان مدیریت جواد شمقدری در سازمان سینمایی، مجوز ساخت گرفت و تولید شد اما علیرغم 30 مورد اصلاحی و کوتاه شدن 9 دقیقه از فیلم، پروانه نمایش نگرفت ولی در دوره جدید مدیریت این سازمان اکران شد.

این فیلم اگرچه شعارهای سیاسی صریح و البته گل درشتی در جهت فتنه 88 دارد اما به دلیل شعارزدگی مفرط و ساختار ضعیف آن، حتی مورد توجه رسانه های جریان روشنفکری هم قرار نگرفت. با این حال بازی یک خبرنگار خارجی در این فیلم در نقش عکاس خارجی بازداشت شده در حوادث 88 و تلاش و همدلی قهرمان فیلم برای آزادی وی از جمله مواردی است که تاکنون سابقه نداشته خصوصا اینکه بدانیم فرد مذکور واقعا یکی از خبرنگاران خارجی شاخص در ایران است.

توماس ‫اردبرینگ خبرنگار سابق واشنگتن پست و فعلی نیویورک تایمز آمریکا از جمله خبرنگاران «مهم» خارجی در ایران است؛ مهم از این بابت که از او به عنوان خط دهنده و سرپل خبرنگاران خارجی در ایران یاد می شود. اردبرینگ که به خوبی فارسی صحبت می کند و همسر ایرانی دارد سعی می کند همیشه خود را در حاشیه امن نگه دارد و برای همین مطالبی را منتشر نمی کند که به این وضعیت لطمه بخورد با این حال در فیلمی که به لطف برادر شمقدری اجازه ساخت گرفته و به لطف مدیران فعلی مجوز اکران می گیرد بازی می کند.

به این شکل این خبرنگار هلندی رسانه‌های مهم آمریکایی با تهیه کنندگی علی سرتیپی و کارگردانی مهدی کرم پور، سرافرازانه در فیلمی علیه نهادهای حاکمیتی ایران و همسو با فتنه 88 آنهم در خود ایران بازی می کند و کسی هم حتی یک سوال از او نمی پرسد.

گویا به مدد قدرت علی سرتیپی که یکی از بانفوذترین افراد در اکران فیلم های سینمایی در ایران است و به همین دلیل نیز گهگاه مورد انتقاد دوستان خود نیز قرار می گیرد توماس اردبرینگ توانسته بدون مزاحمت، فعالیتی فراتر از مجوز قانونی خود انجام داده و در فیلمی که بصورت صریح علیه نهادهای حاکمیتی ایران شعار می دهد و آمریکا را بعنوان سرزمین رویایی معرفی می شود بازی کند.