اعتراف جان کری به شکست سیاست آمریکا در سوریه
گروه بین الملل «تیتریک» ؛ روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در گزارشی با اشاره به اظهارات «جان کری» در جمع تعدادی از سناتورهای آمریکایی می‌نویسد: اینکه سیاست دولت اوباما در قبال سوریه، تا آنجایی که چنین سیاستی وجود دارد، شکست خورده است، موضوعی محرمانه نیست.
جان کری که مسئول اجرای سیاست آمریکا در قبال سوریه است اکنون به شکست سیاستهایشان اذعان می‌کند. این نکته را «جان مک‌کین» و «لیندسی گراهام»، سناتورهای سنای آمریکا گفتند که روز یکشنبه با کری جلسه داشتند.
کری گفته است که فرآیند گفت‌وگوهای ژنو نتیجه‌بخش نبوده و نیاز به رویکردی جدید است.
گراهام در این باره می‌گوید: کری اعتراف کرد که تسلیحات شیمیایی (سوریه) با سرعت کمی جمع می‌شوند، روس‌ها هم به تامین تسلیحاتی (دولت سوریه) ادامه می‌دهند. ما در نقطه‌ای هستیم که باید راهبرد خود را تغییر دهیم.
گراهام در ادامه می‌گوید که آقای کری در این جلسه متمایل به تجهیز و آموزش شورشیان سوریه سخن گفته است.
جان مک‌کین و لیندسی گراهام هر دو از منتقدان قدیمی سیاست دولت آمریکا در قبال سوریه هستند. اما وزیر خارجه آمریکا اظهارات خود درباره سوریه را در جلسه‌ای غیرعلنی و با حضور گراهام، مک‌کین و چندین سناتور دیگر ایراد کرده است.
«جن ساکی»، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پی انتشار این خبر سریعا واکنش نشان داده است. خانم ساکی اظهارات گراهام و مک‌کین را «انعکاس اشتباه» سخنان کری خواند.
جان مک‌کین که در هواپیما و در مسیر برگشت از اجلاس مونیخ محتوای جلسه با کری را توضیح می‌داد، در این باره گفت: مدیر اطلاعات ملی ما (جیمز کلاپر) گفته است که این افراد در سوریه در حال برنامه‌ریزی برای حمله به آمریکا هستند. کری تایید کرد که ... شاید دو نتیجه مخرب جنگ در سوریه آنها را وادار به بررسی تغییر سیاستشان کند.
اما آقای مک‌کین با گراهام درباره اینکه تغییر سیاست آمریکا در قبال سوریه چگونه باید باشد، موافق نیست. گراهام می‌گوید که آمریکا باید با پهپادهای بدون سرنشین خود پناهگاه‌های القاعده را هدف حمله قرار دهند. مک‌کین از طرفی دیگر معتقد است باید منطقه امنی باید اینجا ود که در ان نیروهای ارتش آزاد آموزش ببینند و پناهجویان مواقبت شوند. مک‌کین می‌گوید که موشک‌های پاتریوت در ترکیه می‌توانند این منطقه را پشتیبانی کنند.
گراهام درباره خطر حمله تروریست‌ها می‌گوید: برای من، موضوع که مطرح است این هست که آیا ما آنها را قبل از اینکه به ما حمله می‌کنند هدف حمله قرار می‌دهیم، یا اینکه قبل از حمله آنها به ما، به آنها حمله می‌کنیم.
