روایت" تیتر1"از ضرورت ارائه شاخص های اعتدالگرایی؛
باسواد/کم سواد/سرهنگ/حقوقدان/سریع القلم/ممنوع القلم و... عباراتی از جنس اعتدال!!؟
انتظار این است دولتی که منادی اعتدال و امید است ابتدا سعی کند بر غنای مبانی تئوریک خود در خصوص اعتدال گرایی افزوده و شاخصه های اعتدال گرایی توام با انقلابی بودن را به صورتی مصداقی ارائه و توضیح دهد.
گروه سیاسی «تیتریک» ؛در روزهای اخیر شاهد اظهاراتی از برخی اصولگرایان گذشته واصلاح طلبان امروزی بودیم.بعنوان نمونه اظهارات ناطق نوری درمراسم ختم مرحوم "ابوالفضل حاجی حیدری"از موسسان حزب موتلفه می توان یاد کرد.
وی در اظهار نظری می گوید:"انسانهای باتقوا تندرو نیستند،معتدل هستند.الان یکی از بدبختی های کشور ما این است که گرفتار تندروها هستیم،گرفتار بی ترمزها چه چپ باشد چه راست،تندروی ونا متعادل حرکت کردن به کشور ضربه می زند به انقلاب ضربه می زند." ویا چندی پیش هاشمی رفسنجانی می گوید:"مردم از تند روی های اول انقلاب رنجیده اند."
این اظهارات درحالی است که زمانی که اصلاح طلبان دولت را تحویل گرفتند هاشمی رفسنجانی رئیس دولت سازندگی وناطق نوری رئیس مجلس بود ،پس تندروی ها را چه کسانی انجام داده اند؟!به نظر می رسدپس از تشکیل دولت جدیدبا شعار اعتدال واژه ی افراطی،تندرو و......در اظهارات برخی مسئولین به کرات شنیده می شود.
اما وجه اشتراک تمامی آنها دراین است که به وضوح مرز بین افراط و اعتدال را مشخص نکرده وشاخص های تندروی بیان نمی شود.
این عدم مرز بندی ومشخص نشدن شاخصه های تندروی وافراطی گری باعث شده است که هیچ کس جرأت نقد وانتقاد از عملکرد دولت را نداشته باشد که این مسئله می تواند یک آفت جدی برای دولت باشد.
اظهارات رئیس جمهور در بی سواد خواندن منتقدین توافق نامه ژنو،شکایت یک نهاد دولتی از روزنامه وطن امروزبه علت نقد توافق نامه ژنو با این عنوان که برخلاف مصوبات شورای عالی امنیت ملی است،درخواست ظریف از رسانه ها در بازگشت از دور اخیر مذاکرات وین مبنی بر پوشش ندادن اظهار نظرات و بی ادبی های امریکا واخیرا نیز اقدام هماهنگ روزنامه های زنجیره ای در تهاجم به رسانه ملی به بهانه اختلاف این رسانه با دولت را می توان در این راستا ارزیابی کرد.
این گونه موضع گیری ها باعث شده فضای نقد ونقادی به چالش جدی کشیده شود وبدعتی جدید در این زمینه ایجاد شود واینگونه القا گردد که صدایی بجز موافق شنیده نشود واگرکسی نظری غیر از آن داشت به آن برچسب افراطی و یا تندرو زده شود. و یا اگر کسی گفت حوادث سال88سوءتفاهم نبوده که اکنون رفع کدورت کنیم،بلکه یک طراحی بوده است که موسوی نیز درمصاحبه اش با نشریه تایمز آنرا لو می دهد،به تندرو متهم شود.
لذا ذکر این نکته ضروریست که قطب بندی ونشنیدن صدای مخالف و نفی نقد،باشعار اعتدال درتعارض است.
بنابراین رئیس جمهور و مشاورین وی نباید جامعه را با ادبیاتی توصیف کنند که نقض غرض شود، کم سواد،باسواد،سرهنگ،حقوقدان،سریع القلم،ممنوع القلم و......جمعیت 49 درصدی که آقای ترکان توصیف می کرد و یا وصفی که دکتر سریع القلم از لبو فروش ها و تاکسی ران ها کرد می تواند اعتدال را به یک قطب تبدیل کند و این خود یک نوع از افراط است.
بنابراین هر افراطی،افراط دیگری را موجب خواهد شد.باید به این نکته توجه کرد که درمدیریت کلان کشور نمی توان هر چهار یا هشت سال کشور را قطب بندی کرد.
سوال اینجاست، هنگامی که رییس جمهور محترم جناب آقای روحانی در گفتگوی تلویزیونی خود می فرمایند دولت قصد سرک کشیدن در زندگی شخصی مردم را ندارد و صرفا پس از مدتی اندک، وزارت اقتصاد همین دولت تصمیم میگیرد دارایی های مردم را از طرق دستگاه های مربوطه راست آزمایی نماید، آیا نقد تیم اقتصادی دولت مبنی بر بی برنامه عمل کردن و مغایرت با وعده های بیان شده، شایسته است که اتهام افراطی گرایی را پذیرا باشد؟
آیا جز این است که این امر مبین این مهم می باشد که در زمان ارائه ی فرمایشات آقای رییس جمهور تیم اقتصادی هنوز تصمیم و برنامه ای مبنی بر چگونگی پرداخت یارانه ها نداشته و اخیرا به شکلی دفعی و بداهه گرایانه به این مهم دست یازیدند.
این موارد تنها نمونه ایست از انتقاداتی که برچسب افراط گرایی گرفتند، حال قضاوت اینکه آیا حقیقتا این انتقادات افراط گرایی است یا خیر با مخاطب ارجمند می باشد.
انتظار این است که اصلاح این روش و مرز بندی صحیح افراط و اعتدال در دولت اعتدال صورت پذیرد و دولتی که منادی اعتدال و امید می باشد ابتدا سعی نماید بر غنای مبانی تئوریک خود در خصوص اعتدال گرایی افزوده و شاخصه های اعتدال گرایی توام با انقلابی بودن را با صراحت و شفافیت به صورتی مصداقی ارائه و توضیح دهد.
حسین زندیه کارشناس سیاسی وامور بین الملل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده