نوه قاجار و بنیان گذار انجمن موسیقی ایران در کرج!
مهرشهر کرج پذیرای نوه رکن‌الدوله (برادر ناصرالدین شاه قاجار) بنیان گذار انجمن موسیقی ایران و خواننده ایرانی سالهای ۱۳۲۱ تا دهه ۵۰ در زمینه موسیقی ملی ایران است.
گروه استانی «تیتر یک» ؛ وارد شهر کرج که می شوی، ورودی مهرشهر و در آستان مقدس امام زاده طاهر کرج در میان قبور با سنگ ساده ای مواجه می شوی که در عین سادگی با در دل داشتن استاد هنر زیبایی را می توان در آن جست.
سنگ قبر کنونی وی بعد از سال ۸۹
غلامحسین بنان هشمین فرزند خانواده اردیبهشت ۱۲۹۰ در تهران متولد شد. کریم خان بنان الدوله نوری پدر او و مادرش دختر شاهزاده رکن‌الدوله (برادر ناصرالدین شاه) بود.
از ۶ سالگی به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو روی آورد و اولین استاد او پدرش بود و دومین استاد، مرحوم میرزا طاهر ضیاء ذاکرین رثایی و سومین استادش مرحوم ناصر سیف بود.
سنگ قبر سابق
غلامحسین بنان سال ۱۳۲۱ صدای از رادیو تهران صدای به گوش مردم ایران رساند. بنان علاوه بر اواز قدیمی و کلاسیک ایران در نغمه های جدید و مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت. تصنیف «الهه ناز» بهترین اثر اوست. بنان بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی است و از بهترین اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی است.
در سال ۱۳۳۲ در اداره کل هنرهای زیبای کشور به عنوان استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول شد و در سال ۱۳۳۴ ریئس شورای موسیقی رادیو شد. وی در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت کرد.
در۲۷ آذر ۱۳۳۶ بنان با اتومبیل شخصی اش در جاده کرج با کامیونی که چراغ ایمنی عقب نداشت تصادف کرد و در اثر این تصادف چشم راست خود را از دست داد و به همین علت همیشه از عینک دودی استفاده کرد.
آلبوم‌های این استاد هنر به شرح زیر است:
تنها تویی - آمدی – حافظانه ۱- جلوه دلدار - خلوت‌گاه راز – حافظانه ۲- شاخه گل ۱ - شاخه گل ۲ - شاخه گل ۳ – شاخه گل ۴
شاخه گل ۵ – شاخه گل ۶ – شاخه گل ۷ – شاخه گل ۸ - شاخه گل ۹ - شاخه گل ۱۰ – شاخه گل ۱۱ – راز نگاه – مرا عاشقی شیدا تو کردی - شب جوانی - نوای این دل خسته - من از روز ازل - کاروان - چه شورها – گلهای رنگارنگ ۲۵۲ و ۲۵۴ – گلهای رنگارنگ ۲۵۰ و ۲۴۹
همچنین آثاری اعم از گلهای جاویدان، گلهای رنگارنگ و برگ سبز در کارنامه هنری این استاد به چشم می خورد.
ماندگارترین ترانه های این استاد هنر:
آهنگ آذربایجان در دستگاه شور، آمدی جانم به قربانت در مایهٔ بوسلیک، الهه ناز در مایهٔ دشتی، بهار دلنشین در آواز اصفهان، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان، تصنیف توشه عمر در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مراعاشقی شیدا در دستگاه سه گاه، من از روز ازل در دستگاه سه گاه ، نوای نی در آواز دشتی و سرود همیشه جاوید ای ایران در مایهٔ دشتی
غلامحسین بنان در ساعت ۶:۴۵ غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴ در بیمارستان ایرانمهر تهران بر اثر بیماری دستگاه گوارش و افسردگی درگذشت و در دهم اسفند، در امام زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
روحش شاد و یادش گرامی
منبع: دانش روز
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
