خانم اشتون، دیدار با خانواده های سربازان گروگان گرفته شده یادتان رفت!
گروه داخلی « تیتریک »؛حواشی دیدار اشتون با محکومان فتنه آنقدر بالا گرفت که دو وزیر مهم
اطلاعات و خارجه راهی بهارستان شدند که اقدام مثبتی از طرف مجلس بود، ولی
آیا نمایندگان ملت به همان اندازه هم نگران پنج سربازی هستند که نزدیک به
40 روز است به گروگان گرفته شدند و خبری از آنها نیست؟
انگار نه انگار که حدود چهار ماه پیش گروه تروریستی جیش العدل از مرزهای شرقی کشور وارد ایران شدند و 14 مرزبان ایرانی را شهید کردند و همین گروه 17 بهمن دوباره وارد خاک کشورمان می شوند و با خیالی راحت پنج مرزبان جوان را به گروگان می برند.
نمیدانیم چرا نمایندگان مجلس در این زمینه مسئولان مربوطه را به مجلس فرا نمی خوانند و یا چرا علاقه ای برای تشکیل کمیته ای جهت روشن شدن وضعیت حفاظت و صیانت از مرزهای شرقی و پیگیری سربازان گروگان گرفته شده از خود نشان نمی دهند تا در آستانه سال جدید چند خانواده را از نگرانی خارج کنند و امنیت مرزهای شرقی هم برای همیشه تامین شود؟
نزدیک به 40 روز از اسارت پنج مرزبان هنگ مرزی می گذرد ولی هنوز پایان راه معلوم نیست؛ پایانی که امیدواریم هرچه سریعتر فرا رسد و با همه وجود انتظار داریم خوش باشد، ولی نمی دانیم چرا برخی رسانه ها نیز در این موضوع سکوت کرده اند؟ اگر قرار است مرزبانان ایرانی در خاک ایران ربوده شده و تهدید به مرگ شوند و ستاد حقوق بشر کشورمان سکوت کند، پس به راستی فایده تشکیل آنچه بوده است؟ چرا چهل روز از ماجرا گذشته و خبری از سربازان نیست؟
رسانه هایی که از دیدار اشتون با برخی محکومان فتنه، آن هم به بهانه رعایت نشدن حقوق بشرشان! از این دیدار استقبال کردند و یا برخی دیگر از رسانه ها که از این دیدار انتقاد کردند، آیا گروگان گرفته شدن سربازان بی ادعای این مرز و بوم برایشان نگرانی ایجاد نکرده؟ شاید هم نوع حقوق بشر "خدمتگزاران به کشور" با "خیانتگران به کشور" فرق دارد؟ و یا شاید هم نوع اول از هیچ نوع حقوق بشری برخوردار نیستند که بود و نبودشان برای کسی مهم نیست؟
ای کاش کسانی که مقدمات دیدار کارترن اشتون را در داخل فراهم کردند، دیدار ایشان را هم با خانواده های سربازان گروگان گرفته شده فراهم می کردند تا بلکه در کنار گزارش ها، مقالات، تحلیل ها و خبرهای متنوع برخی روزنامه ها و رسانه ها چه در استقبال و چه در نقد این دیدار، دیدار با خانواده های سربازان بهانه ای می شد تا بلکه شاید با تشکیل کمیته ای، بتوان خبری از آنها دریافت کرد.
و باز هم ای کاش روزنامه ها و رسانه ها در کنار تحلیل و تفسیرهای خود از این دیدار فتنه برانگیز، به سربازان بی گناه هم اشاره ای می کردند تا بتوان با اقدامات سیاسی و قضایی موجبات آزادی آنها را هم فراهم کرد تا در آستانه سال جدید، این سربازان "یا مقلب القلوب" را در کنار سفره هفت سین خانواده هایشان بخوانند.
