ضرورت حضور ارتش ترکیه در اقلیم کردستان چیست؛حفظ صلح یا هدایت نیروهای امنیتی؟
در ماه نوامبر سال جاری دولت عراق تصمیم گرفت لایحه ای به پارلمان عراق ارائه کند که بر اساس آن تمدید توافقنامه هایی که براساس آن به نیروهای نظامی کشورهای منطقه اجازه حضور در خاک عراق را می دهد، ممانعت به عمل می آید.
یکی از این توافقنامه ها در سال 1995 میلادی بین رژیم بعث حاکم بر عراق و دولت ترکیه امضاء شد؛ این توافقنامه به نیروهای ترکیه اجازه حضور در مرزهای عراق را برای تعقیب نیروهای پ.ک.ک می داد.
تحولات کردستان عراق و جنگ داخلی این فرصت را به نیروهای ارتش ترکیه داد تا در عمق خاک عراق حضور پیدا بکنند و بدین گونه بود که اتحادیه میهنی کردستان عراق به رهبری جلال طالبانی و مسعود بارزانی رهبر حزب دمکرات کردستان عراق این نیروها را بعنوان نیروهای حافظ صلح در خطوط تماس با همدیگر مستقر کردند تا از افزایش تنش های نظامی دو حزب جلوگیری شود.
هرچند در ادامه دو گروه براساس توافقنامه واشنگتن در 1998 توانستند بخش عمده ای از مشکلات خود را حل و فصل کنند و بار دیگر حکومت اقلیم را با مشارکت همدیگر تشکیل دادند اما این نیروهای ارتش ترکیه از کردستان عراق خارج نشدند.
ارتش ترکیه هم اکنون در مناطقی چون «بامرنی»، «دیره لوک»، «کانی ماسی» و «سیر سی» استان دهوک پایگاه نظامی دارد و به گفته کارشناسان کرد منطقه، ارتش ترکیه سرگرم هدایت تیم های اطلاعاتی خود در کردستان عراق از این منطقه می باشد.
یکی از اعضاء پارلمان کردستان عراق به نام «نریمان عبدالله» بر این اعتقاد است که اگر حکومت اقلیم کردستان عراق به ریاست نیچیروان بارزانی اقدام به تعطیل کردن این مراکز نظامی کند، این اقدام از سوی مردم کردستان عراق حمایت خواهد شد.
پارلمان کردستان عراق در سال 2008 خواهان تعطیل کردن این مراکز شد و بعد از بمباران مناطق مرزی در سال 2011 از سوی ترکیه ،بار دیگر پارلمان کردستان عراق خواهان عملی شدن این تصمیم شد، اما تاکنون این تصمیم اجرائی نشده است.
از این رو نوری مالکی در جدیدترین اظهار نظر خود در گفتگو با تلویزیون سومریه در توجیه ضرورت حضور ارتش عراق در مناطق کردنشین عراق اعلام کرد که حضور ارتش دولت مرکزی عراق در مناطق مرزی مقدم بر حضور ارتش کشورهای بیگانه در خاک عراق می باشد.
اگرچه
برخی از کارشناسان سیاسی کرد اینگونه اظهارات را بهانه ای برای حضور نیروهای ارتش عراق
در مناطق کرد نشین می دانند اما همزمان به این واقعیت تلخ که حضور نیروهای بیگانه در
خاک عراق چیزی جز جاسوسی را در بر ندارد نیز اعتراف می کنند و بر این اعتقاد هستند
که ضروری است حکومت اقلیم کردستان عراق دست کم برای ندادن بهانه به دست دولت مرکزی
، این مراکز نظامی را تعطیل کند.
اگر حزب دمکرات کردستان عراق طرف مخاطب در این موضوع می باشد به این دلیل است که این مراکز نظامی در مناطق تحت کنترل این حزب در استان دهوک می باشد و حزب دمکرات کردستان عراق مسئول اول و آخر این حضور می باشد.
حال این سوال پیش می آید با توجه به حجم روابط سیاسی و اقتصادی حزب دمکرات کردستان عراق با ترکیه آیا حکومت اقلیم کردستان عراق توان انجام این کار را دارد؟