امام (ره) بارها تاکید کرده اند که جنگ ما تمام شدنی نیست

گروه فرهنگی«تیتریک» "مسعود ده نمکی" کارگردان سینما در برنامه "راز "در پاسخ به این سوال که تجربه روزنامه نگاری چه تاثیری در روند فیلم سازی شما داشت گفت: حقیقتا شاید بخش اعظم کارهایی که بنده به خصوص بعد از جنگ انجام دادم به حال و هوای جنگ و زمانی که از این دوران به خاطر دارم برمی گردد.
 
وی افزود: فیلم سازی بنده براساس آرمان ها و ارزش هایی که در جنگ وجود داشت شکل گرفت.
 
ده نمکی با بیان این که قبول قطع نامه پایان جنگ برای ما به مانند یک پاتک بود،تصریح کرد: قبول و باور پذیرفتن قطع نامه برای ما بسیار سخت بود و بنده در چند ماه اول در بهت این موضوع قرار داشتم که باید چه کار کنم ؛لذا در این موقعیت جملات به یادماندنی و پیام امام (ره)را گوش می دهم که فرمود "جنگ ما جنگ عقیده است و مرز جغرافیایی نمی شناسد".  
 
وی تاکید کرد: امام(ره) تاکید می کردند که "جنگ ما تمام شدنی نیست و جنگ ما فقر و غنا است "؛لذا با توجه به این پیام و براساس این پیام مسیرخود را ادامه می دادم و باید صراحتا بگویم که این پیام امام(ره) نشان می داد که انگار وی در میان سربازان و نیروهای پیاده قرار داشته است به گونه ای که ایشان نگاه دیپلماتیک و سیاسی به رزمندگان نداشت و از یک منظر دیگر به قضیه می پرداخت و آن باب شهادت و مدینه فاضله بود.
 
وی تصریح کرد: امام راحل بارها تاکید کرده اند که هیچ چیز بعداز جنگ تغییر نکرده است؛ از این رو خواستند که نیروها خود را برای یک مبارزه بزرگ تر آماده کنند و بنده بر این باور بودم که در این مقطع اگر جنگ و دفاع مقدس ما 8 سال بود اما مقاومت فرهنگی باید بیشتر باشد به گونه ای که از سال 67 تا 93ادامه داشته است.
 
ده نمکی اظهار داشت : آن هایی که در جبهه فرهنگی می جنگند کار بسیار دشواری را نسبت به کسانی که در جبهه های جنگ می جنگیدند انجام می دهند،اگر در جنگ فرهنگی پایی روی مین برود خطای بزرگی را مواجه شده ایم. در زمان جنگ عده ای راه را باز می کردند تا گردان ها عبور کنند اما در مقطع فعلی باید از این معبری رد شوی تا دیگران از کنارت رد شوند لذا بنده همیشه گفته ام که در جنگ اگر بچه ها از میدان مین در معابررد می شدند بچه هایی که از کنار شهدا رد می شدند با اضطراب از کنار آن ها رد می شدند و به مسیر خود ادامه می دادند اما در حوزه فرهنگ این گونه نیست به گونه ای که بعضی وقت ها حرف هایی را می زنید که به افراطی گری متهم می شویم.
 
وی افزود: یک سری کارهایی انجام می دهیم که وقتی که زمانش است و بعد به جامعه می رسیم و جلوتر از زمان خود حرکت می کنیم به معنای روی مین قرار گرفتن است و در این جنگ فرهنگی زمانی که می خواهیم از روی مین رد شویم به معنای این است که باید از روی آدم ها گذر کنیم لذا این جنگ ها بسیار سخت است.
 
ده نمکی تصریح کرد: کار کردن در حوزه فرهنگی دارای مظلومیت های بسیاری است؛ لذا بعد از جنگ توجه به این که چه باید کرد قابل اهمیت بود لذا تمام کسانی که از منطقه برگشتند اولین کاری که باید انجام می دادند درس می خواندند.
 
این کارگردان سینما اظهار داشت: زمانی در دوران راهنمایی با دوستانم بحث می کردیم که وقتی دکتر شوی باید چه ساختمانی را اجاره کنیم لذا درباره طبقات ساختمان با یکدیگر جر و بحث می کردیم اما بعد از جنگ وقتی که وی در کنکور شرکت کرد و پزشکی قبول شد، منتظر من بود اما بنده فکر کردم با توجه به مبارزه علمی و عملی که امام (ره)مد نظر داشت؛ اعتقاد داشتند که رشته پزشکی علی رغم احترامی که به این جامعه صنفی قایلم؛ بنده را قانع نمی کند ،لذا در رشته علوم سیاسی مشغول به تحصیل شدم.
 
وی تاکید کرد: اولین کاری که در حین تحصیل انجام می دادم این بود که در چهار راه لشکر در نماز جمعه به توزیع نشریاتی می پرداختم که در این حوزه بحث های سیاسی بسیار داغ بود.
 
وی با اشاره به این که بعد از جنگ این مقالات به صورت شب نامه بود تصریح کرد: ما در زمان جنگ تلاش می کردیم در نماز جمعه که معمولا شعارهایی مرسوم بود و داده می شد در حوزه حل مشکلات فرهنگی کشور در نماز جمعه وارد عمل شویم و با توجه به این که نماز جمعه در آن زمان به طور مستقیم از تلویزیون پخش می شد ما در بین کسانی که در بین نماز جمعه می آمدند می رفتیم و شعارهای اعتراضی را در حوزه فرهنگ بیان می کردیم که این موضوع سبب می شددر حوزه فرهنگ توجه بیشتری شود و لذا بعدا به این نتیجه رسیدیم که این فریادهای که بچه های حزب اللهی بعد از جنگ در حوزه فرهنگ آن ها را مطرح می کنند نباید نقد مردم باشد از این رو اعتقاد داشتیم که باید به جای نقد مردم به نقد بپردازیم زیرا کسانی که سیاست و مهندسی فرهنگی را برعهده داشتند باید مشکل فرهنگ جامعه را حل می کردند.  
 
ده نمکی با اشاره به این که اشتباهات دهه 60 و ایجاد تنش با مردم را نباید تکرار کرد گفت:  تا جایی که بعد از جنگ بچه حزب اللهی با مردم مشکلی پیدا کردند اعتراضی نبود اما بعد از این که فلش حرکت آن ها به سوی مسئولین و الگوهای توسعه رفت اعتراض ها شروع شد.
 
ده نمکی با بیان خاطره ای از حضور "شهید آوینی" در نماز جمعه و ایجاد راهپیمایی از سوی وی اظهار داشت: شهید آوینی تاکید کرد که باید برای بسترسازی در حوزه فرهنگ وارد عمل شد و بنده در این دیدار به وی اظهار کردم که شما بهتر است کار تئوریک انجام دهید اما شهید آوینی تاکید کرد که باید وارد جامعه شویم.
 
ده نمکی تصریح کرد: حلقه وصل جنبش اجتماعی بعد از جنگ به اقلیت تئوریکی مانند شهید آوینی وصل می شد به طور حتم ما بسیار زود به حل مشکلاتمام در حوزه فرهنگ دست پیدا می کردیم که به هر حال فقدان این شیوه ضربه بزرگی را به این بخش وارد کرد.
 
وی افزود: حرف هایی که در زمان پس از جنگ از سوی بچه های حزب اللهی مطرح می شد تریبون نداشت و حتی بسیاری از رسانه ها حاضر نبودند حرف های ما را مطرح کنند ؛لذا بنده در آن مقطع به این نتیجه رسیدم که باید رسانه ای داشته باشیم و فریادها را به اندیشه و اندیشه را به رسانه تبدیل کنیم و به افکار عمومی نشان دهیم.
 
این کارگردان سینما تصریح کرد: بسیاری از بچه های حزب اللهی این رویه ای را که بنده انتخاب کرده بودم قبول نداشتند و بر این باور بودند که این اقدامات سوسول بازی است! و براین باور بودند که به دلیل برخی دستگیری ها ما ترسیده ایم اما باز بنده به این نتیجه رسیدم که آن چیزی را که می گویند متفاوت است.
 
ده نمکی تصریح کرد: در راستای بیان ابعاد و دیدگاه های گرایش فکری خود نشریه" شلمچه" را راه اندازی کردم و همزمان با آن عقبه فکری خود را قوی تر کردم تا فریادها و آرمان ها را به یک مبانی قوی تبدیل کنیم تا نگویند که این مبانی احساسی است.
 
وی با اشاره به این که "شلمچه" دوران خاصی داشت و به عنوان پر مخاطب ترین هفته نامه ایران محسوب می شد، گفت: این هفته نامه اولین هفته نامه ای بود که بعد از "همشهری" به صورت رنگی چاپ می شد و آن موقعی که هیچ یادواره شهدایی وجود نداشت و جامعه به اسم شاداب کردن مردم در راستای از بین بردن ارزش ها گام برمی داشت و المان ها و نشانه های جنگ از خیابان ها پاک شده و به جای آن سامسونگ، سونی و گلدستون جایگزین آن شده بود.
 
وی افزود: روزنامه های اصولگرای آن موقع نیز نسبت به آن شعارهایی که بچه های حزب اللهی می دانند واکنش نشان داده و آن ها را کج سلیقگی می دانستند؛لذا این گروه ها بر خط بودن بچه ها را کج سلیقگی می دیدند اما متاسفانه خط فرهنگی نادرست آن موقع را نمی دیدند و از آن گذر می کردند.  
 
ده نمکی تصریح کرد: به هر حال در آن زمان مباحثی هم چون فاصله طبقاتی بین فقیر و غنی وجود داشت و در آن مقطع زمانی "شلمچه "تعیطل شد و بنده نشریه "جبهه" را راه انداختم که دید و گفتمان آن با نشریه "شلمچه "بسیار متفاوت بود.
 
وی افزود: جریانی را که شلمچه در مقطع زمانی خود ایجاد کرد در نشریه جبهه وجود نداشت و ما در این نشریه به گفتمان جنگ فراجناح پرداختیم و نقد سیاستمداران را دستور کار خود قرار دادیم و این موضوع با جذب نیروهای دیگر از نشریات دیگر اتفاق افتاد.
 
این کارگردان سینما اظهار داشت: نشریه "جبهه" نیز توانست کارنامه خوبی را از خود به جا بگذارد و پرتیراژتر از "شلمچه" وارد عمل شود.
 
وی با بیان این که "شلمچه" از سوی اصلاح طلبان بسته شد،گفت: نشریه "جبهه" نیز بعد از دو سال به نوعی همزمان با پایگاه های دشمن بسته شده و بنده به نوعی مرغ عزا و عروسی بودم.
 
وی افزود: بنده براین باور بودم که کار در این نشریات به مانند روی مین رفتن است و اعتقاد داشتم که کار در این گونه نشریات هزینه خاص خود را دارد و کسی برای ما کف نمی زند.  
 
ده نمکی اظهار داشت: بعد از نشریه "جبهه "نشریه "صبح "را راه اندازی کردم و بر این باور بودم که باید به صورت عمیق تری وارد میدان فرهنگ شد.

ده نمکی در پاسخ به این سوال که باید چه اقداماتی برای دو نسل کشور که از جنگ چیزی نمی‌دانند انجام دهیم ؛گفت: ما بر این باوریم که حرفهایی که را گفته می‌شود باید در قالب گفتمان سازی مطرح کنیم ،چنانکه شاهد بودیم گفتمان سازی عدالت توسط افرادی همچون رحیم پور ازغدی و نصیری در دانشگاه‌ها و همچنن نشریه" صبح "صورت گرفت.
 
وی تصریح کرد: گفتمان سازی بحث عدالت در جامعه سبب شد که مطالبات همه جانبه‌ای در کشور در این زمینه داشته باشیم و با توجه به سخنرانی‌هایی که اقای نصیری درباره واردات موبایل و اشرافی‌گری انجام داد،شاهد بودیم که اقدامات گسترده‌ای صورت گرفت.

وی تاکید کرد: بررسی الگوی توسعه غلط در جامعه یکی از افتخاراتی بود که از طریق گفتمان سازی اقدامات قابل توجهی در آن صورت گرفت.