ده بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران در "Sportsmole"

گروه ورزش  « تیتریک »؛ جام جهانی 2014 برزیل یک ماه دیگر آغاز می‌شود و تیم ملی فوتبال ایران به عنوان یکی از تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها در گروه F با تیم‌های آرژانتین، بوسنی و هرزگوین و نیجریه دیدار خواهد کرد.

پایگاه اینترنتی "Sportsmole"در گزارشی به معرفی 10 بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران پرداخته است و حضور ایران را در جام جهانی را مورد بررسی قرار داده است.

تیم ملی ایران تاکنون 3 بار در جام جهانی حضور داشته است و در این دوران شاهد لحظات تلخ و شیرینی بوده است. از تساوی یک بر یک ایران مقابل اسکاتلند در سال 1978 در اولین حضور، تا پیروزی 2 بر یک برابر آمریکا در دیداری کاملا سیاسی که 20 سال بعد رقم خورد. حضور ایران در این مسابقات با تلخ و شیرینی‌های زیادی روبرو بوده است. ایران هنوز نتوانسته است از مرحله گروهی این مسابقات صعود کند و تلاش خواهد کرد تا تابستان امسال در برزیل این رکورد را در چهارمین حضورش در این مسابقات بهبود بخشد.

پایگاه اینترنتی"Sports Mole" در گزارشی 10 بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران را معرفی کرده است که در آن علی دایی بالاتر از علی کریمی به عنوان برترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران شناخته شده است.

10 بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران از دید "Sports Mole" به شرح زیر است:

10 - جواد نکونام (حضور در تیم ملی از سال 2000 تاکنون، 136 بازی ملی، 37 گل)

او مردی است که وظیفه کاپیتانی تیم ملی ایران را در رقابت‌های جام‌جهانی 2014 برزیل بر عهده دارد، جواد نکونام، بازیکن خط میانی این تیم است که تاکنون 136 بازی ملی در 14 سال به نام خود ثبت کرده است. نکونام یکی از موثرترین بازیکنان ایران در انتخابی جام جهانی برزیل بود. با این حال چند بازیکن نقش کلیدی در راهیابی ایران به رقابت‌های جام‌جهانی 2014 برزیل داشته‌اند و نکونام در صدر جدول گلزنان ایران در مسیر صعود به این رقابت‌ها قرار گرفت. بازیکن 33 ساله تجربه حضور در رقابت‌های جام‌جهانی با تیم ملی ایران را دارد و در دو مسابقه مرحله گروهی رقابت‌های جام‌جهانی 2006 آلمان بازی کرده و تنها دیدار پایانی تیمش مقابل آنگولا را به دلیل محرومیت از دست داد. از طرف دیگر نکونام در رقابت‌های بین‌المللی به ایران کمک کرد تا در رقابت‌های چلنج کاپ 2003، بازی‌های آسیایی 2002 و رقابت‌هاب قهرمانی غرب آسیا 2004 به قهرمانی برسد.

کاپیتان تیم ملی ایران مدتی را در تیم اوساسونا در لالیگا سپری کرد و در بیش از 150 مسابقه در شش سال حضورش در این تیم به میدان رفت. او در سال 2012 به ایران بازگشت و با قرار گرفتن در رده دوم انتخاب برترین بازیکن آسیا در سال گذشته باز هم به درخشش خود در آسیا ادامه داد.

9- حسن روشن (1974 تا 1980، 48 بازی ملی، 13 گل)

حسن روشن با وجود حضوری کوتاه در تیم ملی ایران نسبت به بسیاری از دیگر بازیکنان این فهرست تأثیر زیادی در موفقیت تیمش داشت و همچنان در کشورش با محبوبیت از او یاد می‌شود. او که از سن 17 سالگی کارش را از تیم تاج تهران که اکنون به استقلال معروف است، شروع کرد، به سرعت خودش را به عنوان یکی از مهم‌ترین بازیکنان تیمش معرفی کرد و توانست در رسیدن تاج به قهرمانی لیگ ایران در سال‌ 1975 و جام حذفی 1977 تأثیرگذار باشد.

بزرگ‌ترین موفقیت‌های روشن در رقابت‌های بین‌المللی به قهرمانی ایران در بازی‌های آسیایی 1974 و قهرمانی آسیا دو سال پس از آن بر می‌گردد. روشن بازیکنی کلیدی در راهیابی تیمش به اولین جام‌جهانی تاریخ فوتبال این کشور در سال 1978 بود اما نتوانست به دلیل مصدومیت در این رقابت‌ها حاضر شود.

8- احمدرضا عابدزاده (1988 تا 1998، 79 بازی ملی)

یکی از محبوب‌ترین بازیکنان در سال‌های اخیر فوتبال ایران، احمدرضا عابدزاده بود که به دلیل عملکردش در رقابت‌های جام‌جهانی 1998 خود را در قلب هواداران ایران جا داد. در حالی که تیم ملی نتوانست از مرحله گروهی رقابت‌های جام‌جهانی فرانسه صعود کند، نمایش‌ عابدزاده درون دروازه ایران بسیار جالب توجه بود و باعث شد ایران در دومین حضورش در این مسابقات عملکرد شرم‌آوری نداشته باشد.

دروازه‌بان ایران نام «عقاب آسیا» را به دلیل عملکردش درون دروازه کسب کرد و در دو سال آخر حضورش در تیم ملی بازوبند کاپیتانی را در اختیار داشت و 38 بار به عنوان کاپیتان تیم ملی درون دروازه ایستاد. عابدزاده به تیم ملی کمک کرد تا علاوه بر حضور در جام‌جهانی دو بار عنوان قهرمانی آسیا را به دست آورد در حالی که توانست شش عنوان قهرمانی در لیگ، جام حذفی و قهرمانی باشگاه‌های آسیا را به دست آورد.

7- ناصر حجازی (1968-1980، 62 بازی ملی)

تنها رقیب عابدزاده برای عنوان بهترین دروازه‌بان در تاریخ فوتبال ایران ناصر حجازی است که او نیز به دلیل عملکردش در رقابت‌های جام‌جهانی مورد توجه زیادی قرار گرفت. حجازی پس از رقابت‌های 1978 از تیم منچستریونایتد پیشنهادی دریافت کرد و به مدت یک ماه نیز با این باشگاه به تمرین پرداخت.

حجازی حتی پیش از رقابت‌های جام‌جهانی با ایران به موفقیت‌های زیادی دست یافت و در فاصله چهار سال به تیم ملی کمک کرد تا به عنوان قهرمانی آسیا و قهرمانی بازی‌های آسیایی برسد. او در سن 29 سالگی به دلیل سیاستی که در این کشور حاکم بوده و به بازیکنان بالاتر از 27 سال اجازه حضور در تیم ملی را نمی‌داد، از حضور در بازی‌های ملی کنار رفت. وی در سطح باشگاهی در سال 1970 عنوان قهرمانی باشگاه‌های آسیا را به دست آورد و پنج سال بعد قهرمان لیگ ایران شد. فدراسیون بین‌المللی آمار و تاریخ او را در رده دوم بهترین دروازه‌بانان آسیا در قرن بیستم قرار داده است.

6- کریم باقری (از 1993 تا 2010، 87 بازی ملی، 50 گل ملی)

شاید اصیل‌ترین هوادار تیم چارلتون اتلتیک را هم بتوان برای فراموش کردن نام کریم باقری بخشید اما این هافبک با مبلغ 400 هزار پوند در سال 2000 راهی این تیم شد. به هر حال چند مصدومیت، دعوت به تیم ملی و موضوعات خارج از زمین باعث شد تا او تنها 15 دقیقه برای این تیم به میدان برود.

نمی‌توان عملکرد این بازیکن را با چنین تجربه ناموفقی سنجید. رکورد گلزنی او در خط میانی یک پدیده بود و او می‌توانست با هر وسیله توپ را به تور بچسباند. مهم‌ترین ویژگی باقری شوت‌های محکم از راه دور او بود اما او در بازی هوایی هم خطرناک بود و توانست گل‌های زیادی را به این صورت به ثمر برساند.

او یک بار در یک دیدار ملی هفت گل و یک بار هم 6 گل به ثمر رساند؛ در حالی که باقری در دیدار مقابل استرالیا که به صعود تیمش به جام‌جهانی 1998 فرانسه منجر شد، یارانش را به بازی برگرداند، فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار او را در میان 10 بازیکن برتر قرن بیستم آسیا قرار داده است.

5- خداداد عزیزی (از 1992 تا 2006، 47 بازی ملی، 11 گل)

در حالی که باقری در دیدار مقابل استرالیا ایران را به بازی برگرداند، این خداداد عزیزی بود که توانست گل تساوی را برای ایران به ثمر برساند تا این تیم راهی جام‌جهانی شود. به همین دلیل است که این مهاجم همیشه در قلب هواداران فوتبال ایران جا دارد اما او فراتر از تنها یک گل خاطره‌انگیز بود.

عزیزی علاوه بر حضور در جام‌جهانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا در سال‌های 1996 و 2000 برای تیم ملی ایران بازی کرد. او در اولین تورنمنتی که برای ایران بازی کرد توانست بزرگ‌ترین تأثیرش را به جا بگذارد و با وجود سوم شدن ایران به عنوان ارزشمندترین بازیکن مسابقات شناخته شد.

عملکرد عزیزی در این رقابت‌ها باعث شد که او به عنوان مرد سال آسیا در سال 1996 انتخاب شود و به تیم کلن آلمان ملحق شود و سه سال را در آن تیم سپری کند. فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار او را در میان 8 بازیکن برتر فوتبال قرن بیستم آسیا قرار داده است.

4- علی پروین (از 1970 تا 1980، 76 بازی ملی، هشت گل)

یکی از بزرگ‌ترین اسطوره‌های تاریخ باشگاه فوتبال پرسپولیس، علی پروین است که با راهیابی به رقابت‌های جام‌جهانی 1978 نام خودش را به عنوان یکی از اعضای کلیدی این تیم ایرانی به ثبت رسانده است.

این هافبک در سطح باشگاهی 18 سال در تیم پرسپولیس بازی کرد و سپس به مدت 17 سال هدایت این تیم را در دست گرفت. پروین همچنین به عنوان رئیس باشگاه نیز فعالیت کرد. او در روزهای فوتبال حرفه‌ای‌اش چهار عنوان قهرمانی در لیگ ایران و جام حذفی را به دست آورد و پنج بار با دو باشگاه مختلف قهرمان لیگ استان تهران شد.

پروین با کمک به تیم ملی برای رسیدن به سه عنوان قهرمانی در چهار سال، عناوین مختلفی در سطح ملی به دست آورده است. موفقیت در بازی‌های آسیایی 1974 در میان دو قهرمانی آسیا نیز از افتخارات این بازیکن بود. او به عنوان چهاردهمین بازیکن برتر قرن بیستم فوتبال آسیا توسط فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار معرفی شده است.

3- مهدی مهدوی کیا (از 1996 تا 2009، 111 بازی ملی، 13 گل)

در حالی که ایران رقابت‌های جام‌جهانی 1998 فرانسه را در مرحله گروهی ترک کرد، عملکرد آنها در کل یک موفقیت برای این تیم محسوب می‌شد زیرا آنها توانستند اولین پیروزی خود در این رقابت‌ها را کسب کنند و در دو بازی دیگر نیز عملکرد خوبی داشته باشند. مهدی مهدوی کیا را به عنوان بهترین بازیکن ایران در آن مسابقات می‌شناسند که بیشتر آن به دلیل قرار گرفتن او در تیم ستاره‌های آن مسابقات بود.

مهدوی‌کیا همچنین گل پیروزی بخش ایران در دیدار معروف مقابل آمریکا را به ثمر رساند و یک‌بار دیگر در سال 2006 در جام‌جهانی برای تیم ملی به میدان رفت. او تا آن زمان به دلیل حضور مؤثر در هامبورگ به خوبی در آلمان شناخته شده بود.

عملکرد او در بوندس‌لیگا باعث شد این بازیکن سرعتی ایرانی دو بار به عنوان بهترین بازیکن سال این تیم انتخاب شود و در تیم منتخب قرن این باشگاه نیز قرار بگیرد. مهدوی کیادر سال 1997 به عنوان بهترین بازیکن جوان آسیا انتخاب شد و شش سال بعد در رده بزرگسالان همین افتخار را کسب کرد. او به تیم ملی ایران کمک کرد تا در سال 2003 در رقابت‌های چلنج کاپ قهرمان شود.

2- علی کریمی (از 1998 تا 2013، 127 بازی ملی، 38 گل)

به جرأت می‌توان او را بااستعدادترین بازیکن فوتبال ایران دانست. کنترل توپ علی کریمی و دریبل‌های خیره کننده‌اش لقب مارادونای آسیا را از سوی هواداران به او داد. رکورد 127 بازی ملی او را در رده سوم آمار بازی‌های ملی ایران قرار داده. جواد نکونام و علی دایی تنها کسانی هستند که بازی‌های ملی بیشتری نسبت به او دارند.

کریمی که اولین بازی ملی‌اش برای ایران را کمی پس از حذف ایران از رقابت‌های جام‌جهانی 1998 فرانسه انجام داد، هشت سال بعد به عضوی کلیدی برای ایران در راهیابی به رقابت‌های جام‌جهانی 2006 آلمان تبدیل شد. او می‌توانست با حضور در ترکیب تیم کارلوس کی‌روش برای رقابت‌های جام‌جهانی 2014 برزیل، دومین حضورش در این مسابقات را تجربه کند.

علی کریمی در سطح باشگاهی در سال 2005 به تیم بایرن‌مونیخ آلمان ملحق شد و در اولین فصل حضورش قهرمانی در لیگ و جام حذفی را با این تیم به دست آورد. او پس از آن با شالکه نیز توانست یک قهرمانی دیگر در جام حذفی آلمان به دست آورد. او در سال 2004 به عنوان بازیکن سال آسیا انتخاب شد و در سال 2012 در حالی که 34 سال سن داشت در انتخاب بهترین بازیکن آسیا در رده دوم قرار گرفت.

1- علی دایی (از 1993 تا 2006، 149 بازی ملی، 109 گل)

در حالی که علی کریمی از لحاظ تکنیکی بهتر از علی دایی بود، رکورد گلزنی دایی در سطح ملی را نمی‌توان نادیده گرفت. او جایگاهی منحصر به فرد در تاریخ فوتبال به خود اختصاص داده و با عبور از فرانس پوشکاش در سال 2003 عنوان برترین گلزن در سطح بین‌المللی را به خود اختصاص داد.

آمار 149 بازی ملی او را به بازیکنی با بیشترین بازی ملی در تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرده و در رده چهاردهم دنیا قرار داده است. دایی در رقابت‌های جام‌جهانی 1998 و 2006 برای ایران به میدان رفت؛ هرچند نتوانست در هیچ‌یک از این مسابقات برای تیمش گلزنی کند.

او در سطح باشگاهی یک سال فوق‌العاده را در بایرن‌مونیخ سپری کرد و فرانتس بکن باوئر، اسطوره این باشگاه او را یک «مهاجم در کلاس جهانی» توصیف کرد. دوران کوتاه حضور وی در آلمان با یک قهرمانی در لیگ و دو قهرمانی در جام حذفی همراه بود . در حالی که دایی در آخرین سال حضورش در بایرن‌مونیخ به عنوان بازیکن سال آسیا انتخاب شد.