دانشمندان پدران بد را به پدران خوب تبدیل کردند!
تفاوت‌های آشکاری بین انسان و موش‌ها و در انسان‌ها پیچیدگی‌هایی شامل تجارب اجتماعی و فرهنگی وجود دارد. با این حال، در سطح اساسی، محققان مدعی‌اند این مطالعه دیدگاه‌های کلیدی را در خصوص چگونگی عملکرد مغز با در نظرگرفتن فرآیند والدین‌بودن ارائه می‌دهد. همچنین این واقعیت که انسان‌ها نیز پستاندار هستند، بدین معناست که آنها نیز مطمئنا دارای چنین عصب‌هایی هستند.
در حالی که این مطالعه فقط روی موش‌های نر تمرکز کرد می‌توان آن را به آسانی بر ماده‌ها نیز اعمال کرد و این واقعیت که نر و ماده‌ها دارای این مدار مغزی کلیدی هستند، نشان می‌دهد پدرها نیز می‌توانند به خوبی مادران باشند.
در این تحقیق روی گونه‌هایی از موش‌ها تمرکز شد که در آنها، نرها به کودکان دیگر موش‌ها حمله می‌کردند اما سه هفته پس از جفت‌گیری با نوع ماده و متولدشدن کودکان خودشان، رفتار خشونت‌آمیزشان را کاهش دادند.
محققان به دنبال یافتن عصب‌های مغزی بودند که شاید مسئول این تغییر رفتار بودند؛ آنها بر ناحیه‌ای موسوم به «فرمون‌های حس‌کننده» متمرکز شدند. این بوها بر رفتار دیگر حیوانات اثرگذار است و به نظر می‌رسد در جفت‌گیری نیز نقش مهمی ایفا می‌کنند.
با نابودکردن سلول‌های مغز در این ناحیه، ماهیت خشونت‌آمیز موش‌های نر مجرد به صورت قابل‌توجهی کاهش یافت و به جای حمله به موش‌های جوان، از آنها مراقبت کردند و حتی لانه‌هایشان را ساختند. برعکس، زمانی که محققان این سلول‌های عصبی را در میانه مغز موش‌های ماده نابود کردند، مادران به صورت خشن‌تری رفتار کردند.
