دو برادری که با تکنیک های ژنتیکی بعد از 31 سال در کنار هم آرام می گیرند

عضو کمیته علمی نخستین کنگره بین المللی و سیزدهمین کنگره ژنتیک ایران تصریح کرد: شهید عبد الرحمان گلچینی در بیست سالگی همراه برادرش علیرضا گلچینی که 22 سال داشت در منطقه عملیاتی مجنون به شهادت رسیده بودند.

رییس مرکز تحقیقات ژنتیکی نور که مسوولیت شناسایی شهدای گمنام را برعهده دارد درباره نحوه تشخیص هویت ژنتیکی شهدا گفت: اساس کار ما بر بررسی الگوی ژنتیکی نمونه های استخراج شده از پیکر شهدای گمنام است که این الگو با این که در هر فرد به صورت کاملا اختصاصی و متفاوت با والدین است ولی حدود 50 درصد با هر یک از والدین مشابهت دارد. در روند تشخیص هویت الگوی ژنتیکی استخراج شده از نمونه شهدا را در لوکوس‌های مختلف بررسی کرده و از مجموعه این لوکوس‌ها (جایگاه‌های کروموزومی) یک پروفایل و در واقع طرح‌واره آماده می‌کنیم؛ سپس همان نقاط ژنتیکی را روی نمونه‌های گرفته شده از خانواده شهدا دنبال می‌کنیم. البته بررسی و مقایسه همزمان بیش از 100 مؤلفه روی یک نمونه با نمونه‌های مشابه کار بسیار پیچیده‌ای است. خصوصا وقتی بانک اطلاعاتی مربوط به 10 هزار نفر از خانواده‌های شهدای مفقود پیش رو است. بدین منظور از نرم افزارهای ویژه که در کشور تهیه شده استفاده می کنیم.

تولایی در خصوص نحوه بررسی پیکرهای مطهر شهدای گمنام گفت: پیکرهایی که توسط گروه‌های تفحص شهدا کشف می‌شوند، پس از انتقال به معراج شهدا به این مرکز منتقل ‌شده و مورد بررسی قرار می‌گیرند. در اینجا، ابتدا شرایطی که پیکر در آن پیدا شده و پس از آن بدن از لحاظ آناتومیکی مورد ارزیابی قرار می گیرد تا مشخص شود مثلاً اجرای بدن با پیکر دیگری مخلوط شده یا جدا است. با بررسی آناتومیک و ابعاد و اندازه استخوان‌ها می‌توان قد فرد مورد نظر را تخمین زد. هر نوع اطلاعات دیگر مانند اینکه سن او چقدر است و یا اینکه مثلاً دندان عقل او کشیده شده یا موارد دیگر، همه ثبت می‌شود.با این حال باید شرایط محیطی را نیز در نظر گرفت. مواردی مانند مناطق باتلاقی یا سنگرهایی که در کنار آب بوده‌اند و احتمال اینکه بخشی از پیکر را آب برده باشد و ... نیز جزو مواردی است که باید در نظر داشت. تمام این موارد با عملیات‌های انجام شده در آن ناحیه، گردان‌های عمل‌کننده، تعداد افراد مفقود، مشخصات آن افراد و ... تطبیق داده می‌شود. به عبارتی مجموعه اطلاعات قبل از شهادت، رخدادهای عملیات، صحنه‌های عملیات، اظهارنامه‌های خانواده‌ها، مشاهدات و معاینات پیکرشناسی، انجام تحقیقات آزمایشگاهی و استخراج ژن و در آخر انطباق این مجموعه اطلاعات با یکدیگر به تشخیص منجر می‌شود.

رییس مرکز تحقیقات ژنتیکی نور خاطرنشان کرد: با توجه به گذشت سالها از پایان جنگ کار استخراج DNA و تشخیص، بسیار سخت و زمانبر است. نمونه‌هایی که بعد از حدود 30 ، 40 سال به دست می‌آیند، در شرایط مختلف آسیب دیده اند. مثلاً در هور، مناطق باتلاقی، شوره‌زار و حتی مواردی که در سرزمین عراق پیدا می‌شوند ممکن است سال‌ها در معرض خورشید و عوارض طبیعی باشند بنابراین به دست‌آوردن نمونه مطلوب که قابل بررسی باشد، قدری سخت و زمانبر است.

نخستین کنگره بین المللی و سیزدهمین کنگره ژنتیک ایران، سوم تا پنجم خردادماه در مرکز همایش‌های بین‌المللی دانشگاه شهید بهشتی در حال برگزاری است.