يکشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 12
خانم حاتمی! نگرانیِ ما عمیق‌تر از دست‌دادن شماست...
سرکار خانم حاتمی! نگران اوضاع سینمایی هستیم که نمایندگانش نه تنها بر اشاعه فرهنگ ایرانی اسلامی مملکت‌مان کمکی نمی‌کنند، بلکه انگار تیشه برداشته‌اند تا ریشه خودمان را بزنند...
سرکار خانم حاتمی
سلام
یقین
دارم این روزها به جهت مشغله حضور در جشنواره کن و حواشی به وجود آمده
پیرامون اتفاقات خاصی که برایتان افتاد، روزهای خاص و پر حاشیه ای را می
گذرانید. حواشی که بخشی از آن در فضای جشنواره و بخش اعظم آن داخل کشور به
وجود آمد، اما اجازه می خواهم بی پرده و صریح نکاتی را درباره حواشی و اصل
آن بیان کنم.
سرکار خانم حاتمی!
آموزه
ها و انگاره های متعالی دین اسلام همواره مسلمانان را بر حفظ حرمت اشخاص،
حریم خصوصی افراد و مناسبات شخصی آن ها الزام می کند. تا آنجا که امیر کلام
علیه السلام خطاب به مالک اشتر فرمودند: ای مالک! اگر شب کسی را مشغول
گناه دیدی، صبح به چشم گناهکار بدان نگاه نکن. شاید سحر توبه کرده باشد و
تو ندانی.
فهم اقل من هم این
طور می گوید که نباید وارد حریم خصوصی افراد شد. چه داخل کشور، چه خارج
کشور، اما شاید دلیل این همه سوالی که در برای مردم پیش آمد را باید در جای
دیگری جستجو کرد...
سرکار خانم حاتمی!
به
یقین اگر لیلا حاتمی بعنوان فردی معمولی و ناشناخته، در هر فضایی و به هر
شکلی دیده می شد هیچ حاشیه ای برایش به وجود نمی آمد؛ مانند هزاران ایرانی
که داخل کشور یا خارج از کشور رفتارهایی خلاف عرف دارند و نه تنها کسی
ایشان را مؤاخذه نمی کند، بلکه در برخی موارد به وقاحت این افراد نیز منجر
شده است.
تنها دلیل این همه
حواشی که پیرامون شما به وجود آمد هنرمند بودن شما، رسانه ای بودن شما
و بلکه الگو بودن شماست. هیچ جای تعجبی ندارد که کوچکترین رفتارهای یک
بانوی هنرمند که برای طیف وسیعی از مردم کشور شناخته شده است زیر ذره بین
رفته و بشدت بدان توجه شود. پس هیچ جای تعجبی نیست که لباس خاص شما در
جشنواره پیشین کن که شباهت عجیبی با لباس زنان یهودی ارتدوکس داشت، خبرسازی
کند، یا مدل لباس تان در مراسم اسکار، یا ...
سوال من اما جای دیگری است...
سرکار خانم حاتمی!
چه
بخواهید و چه نخواهید، چه بدانید و چه ندانید حضور شما و همکاران تان در
مراسم بین المللی تحت نام کشوری رقم می خورد که تمام افتخارات تان، شهرت
تان و هنرتان در آن رقم خورده. شما در تمام مراسم بین المللی به نام
نماینده ایران به حساب می آیید و این است که نقطه عطف ماجراست...
شاید
اگر برای هر ایرانی حد وسیعی از آزادی شخصی را متصور باشیم، اما یقیناً
این موضوع درباره شما و افراد مشابه صادق نخواهد بود؛ چرا که شما در لحظه
لحظه حضورتان در خارج از کشور نماینده ممکلتی هستید که نامش با نام مقدس
تشیع گره خورده؛ مملکتی که تمام دنیا متحیر رشادت های جوانانش است در هشت
سال دفاع مقدس، مملکتی که طلایه دار مبارزه با استکبار است، مملکتی که منور
به نام منجی بشریت است...
این ها دست من و شما نیست خواهر بزرگوار!
نام جمهوری اسلامی ایران در دنیا مرادف با آرمان هایی است که برای ایرانیان جزو محکمات اعتقادی و اصول ارزشی به حساب می آید، اما...
تصور
کنید با این وضع، نماینده ایران در فستیوال مهم و پر بیننده ای چون اسکار،
لباس یهودی بر تن کند، یا با سر و رویِ برهنه در انظار حاضر شود. یا از
سرِ دستپاچگی، رو به رئیس فستیوال دست دراز کند یا...
یقین
بدانید اگر موضوع اخیر تنها موضوع این چنینی بود که درباره هنرمندان
ایرانی در خارج از کشور به وجود آمده بود، چنین فضای رسانه ای در برابر شما
ساخته نمی شد، اما چه کنیم که این جریانات مدت هاست مانند سرطان، گلوی
هنرمندان مملکت مان را گرفته و هنر ناب ایرانی اسلامی را اسیر حاشیه کرده
است...
فراموش نمی کنیم حضور بی حجاب میترا حجار را در آمریکا...
فراموش نمی کنیم حضور تلخ مینا لاکانی را در صدای آمریکا...
فراموش نمی کنیم وضعیت زننده پوشش نیکی کریمی را در مراسم مختلف بین المللی...
فراموش نمی کنیم حضور بی حجاب فاطمه معتمدآریا را در مراسمی دیگر...
و داغ تلخ گلشیفته فراهانی بر دل سینمای ما هنوز هست...
حیف از آن نقش هایی که این دخترکان بازی کردند در مقام خواهر شهید و مادر شهید و...
سرکار خانم حاتمی!
نگران
اوضاع سینمایی هستیم که نمایندگانش نه تنها بر اشاعه فرهنگ ایرانی اسلامی
مملکت‌مان کمکی نمی کنند، بلکه انگار تیشه برداشته اند تا ریشه خودمان را
بزنند...
سرکار خانم حاتمی!
باور
کنید شخصاً باور دارم که اتفاق اخیر در حاشیه جشنواره کن سهوی و
غیرمتعمدانه بوده، اما لااقل لحظه ای از منظر یک ایرانی معمولی، یک پسر
نمازخوان ساده، یک دختر جوان چادری نگاهی به پوشش خود (که یقیناً با طرح و
تفکر بسیارِ قبلی بوده) در جشنواره های مختلف بیندازید. باور کنید این نوع
پوشش، تناسبی با ایرانِ ما ندارد. تناسبی با دین متعالی ما ندارد.
کاش
می شد با یک عذرخواهی تمام تأثیراتی که نوع پوشش تان در نگاه مردم دنیا
پیرامون ایرانی ها گذاشت را محو کرد. کاش می شد تمام این همه تحریفی که با
همین نوع پوشش بر سر زنان ایران زمین آمد را با یک نامه از یادها برد...
اما بانوی هنرمند ایران!
حقیقتش
هیچ امیدی به مسئولان فرهنگی مملکتم ندارم، که اگر مبنای نگاهشان به دو
مقوله فرهنگ و هنر صحیح بود حداقل هنرمندان ارزشی و غیر ارزشی را از هم سوا
می کردند، ولی خدا کند لااقل خودِ شما لحظه ای از این منظر به موضوع نگاه
کنید، نگاهی منطقی، نگاهی دور از احساس...
با احترام...
علی مرادخانی
منبع: خبرگزاری دانشجو
ارسال نظر
اخبار برگزیده
