یکی از فیلمنامه های مذهبی ام با درونمایه حج را پاییز کلید می زنیم/ این یک یادگاری مذهبی برای آیندگان است

گروه سینما « تیتریک »؛پروانه معصومی که سابقه سال‌ها بازیگری در سینما و تلویزیون دارد چند سالی است که کم کارتر از قبل شده است و تک و توک فیلم یا سریال بازی می‌کند. این کم کاری دو علت دارد؛ یکی سکونت او در شمال ایران و دوری از پایتخت و دیگری ضعف فیلمنامه‌های پیشنهادی. معصومی در گفتگو با مشرق با بیان این دو علت خبر می‌دهد که عمده‌ترین فعالیت فرهنگی این روزهایش را فیلمنامه‌نویسی است. وی می‌گوید:«هر فرصتی که پیدا کنم بر روی طرح‌های سینمایی‌ام کار می‌کنم. چند فیلمنامه نیز آماده دارم که به دنبال ساخت آنها هستم. فیلمنامه‌هایم فضایی آرام و خلوت دارند و به شدت به نگاه بصری خودم وابسته هستند.»

*** یکی از فیلمنامه‌هایم پاییز کلید می‌خورد

 معصومی درباره اینکه آیا امکان دارد که خودش فیلمنامه‌هایش را بسازد به مشرق می‌گوید: «طبیعی است که خودم کارگردانی نخواهم کرد اما سعی می‌کنم کارگردانی را پیدا کنم که با نگاه خودم فیلم را بسازد.» یکی از فیلمنامه های مذهبی ام با درونمایه حج را پاییز کلید می زنیم/ این یک یادگاری مذهبی برای آیندگان است وی با بیان اینکه برای یکی از فیلمنامه‌هایش تهیه کننده هم پیدا کرده ادامه می‌دهد: «برای یکی از سه فیلمنامه‌ام تهیه کننده پیدا کرده و توافقات نهایی شده و انشاء الله کار را پاییز کلید می‌زنیم. این فیلمنامه متکی است بر طبیعت شمال و در شمال کشور ساخته خواهد شد.»
*** کاری مذهبی درباره حج

پروانه معصومی درباره مختصات این فیلمنامه می‌گوید: «این فیلمنامه، درونمایه‌ای مذهبی دارد و درباره ادای فریضه حج است. شخصیت‌های زیادی در داستان نیستند.
شخصیت اصلی فیلم، یک مرد است که بخش عمده داستان حول او می گردد و بقیه شخصیت‌ها حاشیه‌ای هستند.» معصومی با بیان اینکه چرا فیلمنامه‌ای با محوریت یک زن ننوشته است اظهار می‌دارد:
«این داستان است که شخصیت‌ها را به وجود می‌آورد. در این فیلمنامه محور داستان یک مرد است و البته زنان هم نقش‌های مکمل را بازی می‌کنند. خودم هم نقشی کوتاه در فیلم برعهده دارم.» معصومی درباره اینکه چطور شده که سوژه‌ای مذهبی مانند حج را دستمایه کار کرده می‌گوید: «سفر حج از جمله فریضه‌های اسلامی است که همه ما مسلمانان به نوعی با آن آشنایی دارند. از آن فریضه‌هایی که مانند نماز و روزه از کودکی درباره آن می‌شنویم و هر چه بزرگتر می شویم اطلاعاتمان درباره آن بیشتر می‌شود.» وی ادامه می‌دهد: «دوست دارم با این فیلم ادای دین خودم نسبت به این فریضه الهی را به جای آورم. چون من روزی خواهم رفت اما اثری که نوشته‌ام یا فیلمش ساخته شده باقی خواهد ماند. دوست دارم یک یادگاری مذهبی برای آیندگان به جا بگذارم.» یکی از فیلمنامه های مذهبی ام با درونمایه حج را پاییز کلید می زنیم/ این یک یادگاری مذهبی برای آیندگان است
*** همیشه دغدغه نوشتنَ، در من وجود داشته

بازیگر آثاری نظیر "گل‌های داوودی"، "مسافر ری" و "یوسف پیامبر" درباره اینکه آیا خلق فضایی برای ایفای نقش‌های دلخواهش بوده که باعث شده به سمت فیلمنامه نویسی بیاید اظهار می‌دارد: «اصلا این طور نبود که برای خلق کاراکترهای دلخواهم به این سمت بیایم. همیشه دغدغه نوشتن در من وجود داشته و از زمان جوانی این کار را می کردم تا بخشی از درونیاتم را مکتوب کنم.» وی ادامه می‌دهد: «نوشتن هم به مانند بسیاری از کارهای هنری دیگر مقوله‌ای درونی است که باید از درونت بجوشد تا بتوانی چیزی را خلق کنی که واقعا مال خودت باشد. البته که در این زمینه یک سری تکنیک‌ها نیز وجود دارد اما خلق طرحی تازه، نیاز به جوشش دارد و سپس استفاده از تکنیک برای مکتوب کردن آن جوشش.»
 *** یکی از فیلمنامه‌هایم را به راحتی مال خود کردند

 معصومی درباره اینکه چرا فیلمنامه‌هایش را منتشر نکرده می‌گوید: «راستش را بخواهید این قدر راحت ایده‌ها را سرقت کرده و مال خود می‌کنند که جرأت انتشار کتاب نداشتم. یادم می‌آید یک بار یکی از طرح‌های فیملنامه‌هایم را برای کسی تعریف کردم، خیلی زود فیلمنامه‌اش را نوشت و فیلمش را ساخت و اتفاقا جایزه هم گرفت اما دریغ از اینکه حتی به صورت خودمانی از من تشکر کند.» این بازیگر ادامه می دهد:«خودم هم به آن بنده خدا چیزی نگفتم چون فکر می کردم به هر حال اتفاقی است که افتاده، و فقط سر و صدا درست می‌شود. با این حال خوشحالم فیلمی که بر اساس داستان من ساخت فیلم خوبی از کار درآمد.»
*** برخی تهیه‌کنندگان با ایرادهای بنی‌اسرائیلی، آدم را از نوشتن بیزار می‌کنند

 پروانه معصومی در پاسخ به اینکه با این سابقه طولانی در نگارش فیلمنامه چرا زودتر از اینها به واسطه فیلمنامه‌هایش وارد کارزار سینما نشده، اظهار می‌دارد: «راستش را بخواهید بارها شده که فیلمنامه‌هایم را به تهیه کنندگان نشان دادم اما بعضاً دیدم چنان ایرادهای بنی‌اسرائیلی می‌گیرند که آدم را از نوشتن بیزار می‌کنند. این شد که سعی کردم با طمأنینه بیشتری پیش بروم و صبر کنم تا شرایط مساعد فراهم شود.»