جنگی که در "روز 22 ماه 11 " به پایان رسید!

گروه بین الملل«تیتر یک»/حنیف سلامی

رژیم صهیونیستی در تاریخ 24 آبان 91، طبق روال گذشته، با استفاده از استرات‍ژی «جنگ پیش‌دستانه» و با پشت‌گرمی به سیستم پیشرفته‌ی ضدموشکی «گنبد آهنین»، منطقه‌ی محصور غزه را آماج حملات بسیبار سنگین خود قرار داد تا بار دیگر شانس خود را برای به دستیابی به اهداف استرات‍ژیکی که در جنگ 22 روزه‌ی غزه به دست نیاورده بود، امتحان کند.

اما در این میان، حماس با رو کردن موشک‌های دوربُرد خود توانست معادلات رژیم صهیونیستی را به هم بریزد.
 
پس از گذشت 8 روز از این جنگ، سرانجام صهیونیست‌ها با رایزنی‌هایی که با کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای انجام دادند، شرایط حماس برای آتش‌بس را پذیرفتند.


اما سؤالی که اکنون ذهن بسیاری را مشغول نموده این است که‌پیروز این میدان چه کسی بود؛ رژیم صهیونیستی یا جبهه‌ی مقاومت؟

در این میان برخلاف مانور تبلیغاتی گسترده رژیم صهیونیستی که به کمک غرب در خصوص نفوذ ناپذیری«گنبد آهنین» شکل گرفته بود  با برخورد موشک «فجر5» به شهرهای تل اویو، بیت المقدس و هرتزلیا ترس و وحشت ساکنان سرزمین اشغالی را در پی داشت.

این اقدام حماس که برای اولین بار صورت گرفته بود، قابلیت‌های گنبد آهنینی که تنها یک سوم از موشک‌ها را مهار کرده بود به شدت زیر سؤال رفت. از آنجا که موشک‌های «فجر 5» از نوع پیشرفته محسوب نمی‌شوند (حداکثر بُرد این موشک‌ها 75 تا 80 کیلومتر است)، «دروغ بزرگ رسانه‌ای» صهیونیست‌ها و غرب، مبنی بر نفوذناپذیری گنبد آهنین، کاملاً عیان شد.

و این شکست بزرگی بر اقتدار نظامی صهیونیست‌ها بود، چرا که آن‌ها مدعی بودند چهارمین قدرت نظامی جهان هستند.

همچنین اعلام آتش بس و تن دادن رژیم صهیونیستی به شروط مقاومت در جنگ یک هفته اخیر شکستی دیگر را برای این رژیم در برداشت.

رسانه‌های رژیم صهیونیستی در تفسیر خود از برقراری آتش بس در غزه نوشتند: اسرائیلی‌ها این خبر را با تلخی دریافت کردند و احساس می‌کنند که عملیات نظامی نه تنها بدون برآوردن هیچ دستاورد واقعی پایان یافت بلکه برعکس، گروه‌های مقاومت قدرت خود را در شلیک موشک حتی به سمت تل آویو و شهر قدس نشان دادند؛ در حالی که اسرائیل در متوقف کردن شلیک مداوم موشک‌ها در روزهای عملیات موفق ظاهر نشد.

در همین حال دو تن از اعضای پارلمان رژیم صهیونیستی توافقنامه آتش بس را به منزله بالا بردن پرچم سفید جلوی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) دانستند و از بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم خواستند که استعفا کند.

این دو نماینده پارلمان رژیم صهیونیستی افزودند: به جای اجازه دادن به ارتش اسرائیل برای انهدام حماس، دولت بنیامین نتانیاهو از این حمله  بدون اینکه هیچ یک از اهداف عملیات نظامی را محقق کند- با خفت و خواری بیرون آمد.

اما اعلام این آتش بس به غیر از پیام پیروزی که برای حماس در پی داشت دارای یک نکته اساسی است که درجنگ های 22 روزه و 33روزه نیز تکرار شده بود.

به طوری که جنگ 33 روزه ی اسرائیل با لبنان (با دخالت آمریکا) در نزدیکی مدار 33 درجه رخ داد .آنچه که از اخبار مربوط به این جنگ به دست آمده، این است که آمریکا، اسراییل و انگلیس، بار ها در طی جنگ مذکور مخالفت خود را با آتش بس اعلام نمودند؛ تا آن جا که « کاندولیزا رایس » وزیر امور خارجه ی آمریکا، رنج ها و سختی های جنگ را به درد مادر در هنگام زایمان! تشبیه کرد و مردم خاورمیانه را به تحمل درد و سختی این جنگ، برای تولد خاورمیانه ی جدید دعوت نمود و بدین ترتیب پذیرفتن هرگونه آتش بس را رد کرد. از سوی دیگر، با شکست اسراییل در روز های پایانی جنگ، گفتگو های آتش بس بین طرفین درگیر انجام شد.

در اینجا نیز با اینکه توافق آتش بس، از یکی دو روز قبل از پایان جنگ حاصل شده بود، اسرائیل به دلایل نامعلوم، این جنگ ظالمانه را که خود آغاز کرده و به لبنان تحمیل نموده بود، تا 33 روز ادامه داد و آتش بس را به تأخیر انداخت!؟ این تاخیر آتش بس و تعلل از سوی اسراییل و حامی آن (آمریکا) و ادامه ی جنگ تا 33 روز از جانب دولت اسراییل، خود نشانه ای از تسلط تفکر ماسونی بر دولت های اسراییل و آمریکا است. چرا که این کشور ها حتی در حضور مخالفت های گسترده ی مردم جهان، عمداً جنگ را تا 33 روز ادامه دادند و دقیقاً پس از 33 روز، جنگ را به پایان بردند.

پایبندی صهیونیست ها به نماد های فراماسونری در حالی است که پایان جنگ 8 روزه نیز در روز 22 ماه 11 تمام میشود. (22 نوامبر 2012)
این اقدام نکته‌ای را در مورد سیاست‌های اعلانی و اعمالی صهیونیست‌ها مشخص می‌کند و نشان می‌دهد که این رژیم، بیش از آنکه توان انجام کاری را داشته باشد، بر بُعد اعلانی و تبلیغاتی آن تمرکز می‌کند و سعی دارد که ضعف‌های نظامی خود را با پوشش رسانه‌ای، و حرکت هیپنوتیزم رسانه ای  جبران کند.