ارزش و اهمیت خوشنویسی از نگاه معصومین (ع)
رسول اکرم (ص) ی فرمایند:
الخط الحسن یزید الحق و ضحا ” خط زیبا و نیکو وضوح حق را افزون می کند.
حضرت علی (ع) به کاتب خود درباره زیبایی خط می فرماید:
الق دواتک، واطل جلفه قلمک، و فرج بین السطور، و قرمط بین الحروف، فان ذلک اجدر بصباحه الخط
رنگ دواتت را ( از گرد و غبار و چرک) اصلاح کن، و زبانه قلمت را دراز گردان ( تا مرکب در آن روان و درست روی کاغذ آید) و بین سطرها را گشاد گیر، و حرف ها را نزدیک هم بنویس که این روش برای زیبایی خط بسیار شایسته و سزاوار است.
در روایت دیگری آمده است:
علیکم بحسن الخط فانه من مفاتیح الرزق
بر شما باد به ” حسن خط ” و ” زیبایی ” آن، چون کلیدی از کلیدهای روزی است.
در نوشته ای از ” میر عماد ” خوشنویس نامدار از یک سیر عرفانی خدا جویی از طریق زیبایی های نهفته در خط یاد شده است که قابل تامل است:
از این رو هنر خط یکی از ارکانش تهذیب و پاکی درون است و همه اساتید خط این توصیه را می کنند و به منظور آمادگی نفس تذکر می دهند که برای خواب و خوراک و حرکات برنامه صحیحی تنطیم شود، هنرجو باید از خواب و خوردن زیاد پرهیز کند، با معده پر به نوشتن نپردازد.، صبح زود را برای مشق نوشتن انتخاب کند، از آن چه موجب پریشانی حواس و هرز رفتن نیروست دوری کند و …
میر عماد درباره تاثیر معنوی خط می گوید:
چون قلم کاتب صاحب شان شود از لذت عالم مستغنی گشته به کلی روی دل به سوی (مشق) کند و پرتو جمال شاهد حقیقی در نظرش جلوه گر شود.
