هشدار به والدین!! مراقب شایع ترین علت استرس دانش آموزان کلاس اول باشید

اما در برخی از دانش آموزان کلاس اولی کودک همچنان در دو سالگی مانده و زمانیکه تصور می کند قرار است که از پدر و مادرش جدا شود و وارد فضایی نا آشنا شود صد در صد دچار اضطراب خیلی شدیدی خواهد شد و گمان می کند که آسیب و مشکلی برایش پیش خواهد آمد.

البته برخی از کودکان ممکن است بیشتر مستعد به این اضطراب باشند و بچه هایی که ژنتیکی اضطراب دارند و یا افرادی که مادران مضطربی دارند و این استرس به نوعی به دانش آموز منتقل شده است.

در سیستم آموزشی ما این مهم به شکل اجبار نیامده و معمولا از یک هفته قبل از شروع مدرسه بچه با محیطی که قرار است در آن آموزش ببیند آشنا می شود و این مسئله لازم است زمان بیشتری را به خود اختصاص دهد و ترس دانش آموز کلاس اولی از مدرسه به کلی از بین رود و اگر بیماری اضطرابی جدی در این زمینه دارد سریعتر درمان شود.

معلمان کلاس اول چه نقشی در کم کردن استرس کلاس اولی ها دارند:

نقش معلمان در این زمینه بسیار مهم است چرا که این اختلال با توجه به شخصیت کودک باز می گردد و گاها بصورت گریه کردن، در خود رفتن در دانش آموز بروز کند و با توجه به اینکه اضطراب اختلالی درونی است و باعث می شود کودک تمرکز کافی را نداشته و از محیط لذت نمی برد، بازی نمی کند و با محیط تعامل ندارد و نمی تواند نسبت به معلم پاسخگو باشد. بنابراین معلم در درجه اول با آگاهی که نسبت به اختلالات اضطرابی دارد از روی ظاهر بچه ها باید این اضطراب را تشخیص دهد و به دانش آموز کمک کند و بهترین کمک ایجاد یک محیط صمیمی و دوستانه برای اوست که کودک به این مسئله فکر کند که در محیط خانوادگی خود قرار گرفته و هنوز در محیطی قرار نگرفته که چیز مستقلی از او خواسته شود و معلمان کلاس اول خیلی می توانند در کم کردن اضطراب به کودکان کمک کنند.

این گونه اضطراب ها در کودکی منجر به مشکلات در بزرگسالی خواهند شد که بیماریهای اضطرابی اذیت کننده بوده و عملکرد شخص را پایین می آورند و توانایی های ارتباطی و کاری فرد را کاهش می دهد.

در تحقیقات محققان ثابت شده است که اضطراب جدایی در دانش آموز در آینده به اختلال افسردگی تبدیل خواهد شد و می تواند آسیب زننده باشد و آمار افسرده جمعیت ما افزوده خواهد شد اما با پیشگیری می توان از درمان جلوگیری کرد.

در خاتمه توصیه می کنم والدین بدانن که از سن 3 سالگی به بعد باید کودک را وارد محیط های اجتمعای کنند و اگر علائم اضطراب را در فرزند شان می بینند به فکر درمان آن باشند.