جایگاه زنان و دانشگاهیان در ورزش ایران

قدرت، استقامت ، سرعت و مهارت در ابتدایی ترین شکل زندگی بشر از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده از این رو ، بشر برای رسیدن به این توانایی ها به فکر چاره افتاد و با بهره گیری از تمرین ها و ورزش های مختلف بر مقاومت و سرعت خود در کسب منافع و دفع دشمنی ها و خشونت ها افزود. در نتیجه فنون و تمرین های گوناگون در عرصه ی زندگی پدیدار گشت و سیر کاروان تمدن بشری سرعت یافت. امروزه، این فنون منظم و تمرین ها را "ورزش” می نامند.

ورزیدگی و تربیت بدن برای انسان اهمیت بسیار دارد . امروزه تربیت بدنی و ورزش به یکی از اصول مسلم زندگی فردی و اجتماعی ، حتی برای حکومت ها و دولت ها ، تبدیل شده است.برگزاری مسابقات گوناگون ورزشی در رشته های مختلف در سطوح ملی و بین المللی نشان دهنده ی این واقعیت انکارناپذیر است.

از منظر عقل ودین ، ورزش برای تقویت و سلامت جسم ضرورت دارد. ملتی که بدنی سالم و با نشاط و نیرومند ندارد از عقل و تفکر شایسته نیز بی بهره است. مثلی معروف است که می گوید:” عقل انسان در بدن سالم است” .زیرا تاثیر متقابل جسم و جان ثابت شده و مسلم است. پیامبر اسلام ، حضرت محمد بن عبدالله (ص) ، می فرمایند: « خوشا به حال کسی که سالم و زندگی اش در حد کفایت و قوی و نیرومند باشد.» و آیات قرآن و روایاتی که در جای خود از آن سخن به میان می آوریم نیز نشان می دهد در امت های پیشین به ورزیدگی و نیرومند بودن و برگزاری مسابقه توجه می شده است و حتی پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین (ع) در مسابقات ورزشی شرکت می کردند یا جزء برگزارکنندگان بودند و روایات زیادی وجود دارد که در آن ها به آموختن تیراندازی و سوارکاری و شنا سفارش شده است.

پس ، با توجه به آیات و روایات ، ضرورت دارد به نقش بانوان در ورزش هایی که اسلام به آن ها توصیه می کند ، البته با توجه به عنصر زمان و مکان پرداخته شود.

از طرفی آیات و روایاتی که از معصومین به ما رسیده در هیچکدام مسئله ورزش و ورزیدگی زن را از مرد جدا نکرده است و همه آیات به طور مطلق سفارش به این امر کرده است.

پس چرا در جامعه ما برای ورزش زنان حصاری کشیده اند که از ورزش مردان متمایز کنند .درست است که در جامعه اسلامی یکسری مسائل از جهت حجاب ، حیا ، تبرج و پوشاندن زینت هایی که خداوند برای نامحرمان حرام کرده است، مطرح است و زنان ورزشکار ما هم این مسئله را قبول دارند ولی نکته این است که مسئولین و خانواده ها و بهتر بگویم جامعه هنوز نتوانسته این را متوجه بشود که زنان ما یعنی زنان مسلمان در عرصه ورزش دیگر زنان چیزی کم ندارند به علاوه مسطح به قدرت ایمان هستند.

چرا در جامعه ما باید از فوتبال و فوتبالیست ها به صورت یک بت بسازند ولی زمانی که زنی در مسابقات تیر اندازی ، قایق رانی ، ورزش های رزمی وشو در بازی های المپیک و پار المپیک با وجود حجاب به مقام می رسد ، برای کشورش مدال می آورد جامعه ورزشی ما تنها با یک تبریک حمایت می کنند ؟!!!

البته این را اضافه کنم که زنان ما همیشه در تمام عرصه ها حتی زمانی که در مسابقه ای بازی را به حریف واگذار می کنند خوش درخشیدند.

چرا همانطور که سرمایه گذاری می کنند مربی باسابقه و تجربه از فلان کشور برای مربی گری تیم ملی می آورند این فکر را نمی کنند که این مربی مرد چگونه به زن مسلمان تیر اندازی و یا قایق رانی یاد بدهد و با او تمرین کند؟

چرا با وجود این همه سمینارها و انجمن ها هنوز برای ورزش زنان نتوانسته باشیم حق و حقوقی تعیین کنیم تا بتوانیم از او در مقابل عرصه های رقابتی و مسابقات جهانی دفاع کنیم و در تمام رشته های ورزشی شرکت کند؟( منظور فکری برای لباس ورزشی و نحوه شرکت در مسابقات).

هرچند از تابستان سال گذشته با همکاری دانشگاه الزهرا و تربیت بدنی اقدامات خوبی انجام پذیرفته است ولی باز در مجامع بین المللی و کشورهای اسلامی از حضور ورزش کار زن مسلمان بیشتر باید دفاع کرد.

امید است با برگزاری این نشست ها و سمینارها ورزش ما به سوی هدفی بزرگتر از قهرمان پروری برود چیزی که پوریای ولی به خاطر آن شکست را قبول می کند. و یا مرحوم تختی به خاطر این که حریف دچار مشکل جسمی است تا آخر مسابقه بدون این که او بفهمد با او مدارا می کند و یا این که ورزش را برای سلامتی و دفاع از دین و ناموس و وطن به آن بها بدهیم نه این که برای تجارت یک سری از افرادی که با آن به دارایی های بی حد و حساب رسیدند . بیاییم دانسشگاه را به ورزشگاه ها ببریم و ورزش کار با اخلاق و با سواد و متدین و در عین حال قوی و حاذق در رشته های متفاوت تربیت کنیم همان کاری که زور خانه ها در ابتدا انجام می دادند . ان شاء الله.