تولید مواد ضدعفونی با «نانوذرات» ساخت محققان دانشگاهی

گروه علمی «تیتریک»؛ ادریس حسین‌زاده، دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی لرستان و محقق طرح در این باره اظهار کرد: رشد سریع و کنترل نشده‌ی میکروارگانیسم‌ها می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی شود. عفونت‌های بیمارستانی یکی از مشکلات مهم در سراسر دنیاست. لذا کنترل اثرات مضر این میکروارگانیسم‌ها امری اجتناب ناپذیر است.

وی افزود: در مطالعات اخیر، خواص ضدمیکروبی روی و مس و مشتقات آن‌ها در مقابل طیف گسترده‌ای از پاتوژن‌ها (عوامل بیماری‌زا) ذکر شده است. هدف این کار بررسی و مقایسه اثر ضدباکتریایی نانوذرات اکسید روی در مقابل گونه‌های مختلف میکروبی بوده است.

حسین‌زاده تصریح کرد: در این پژوهش خاصیت ضدباکتریایی نانوذرات اکسید روی در برابر باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی در دو فاز جامد و مایع مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.

وی معتقد است چنین مطالعاتی می‌تواند منجر به شناخت و استفاده‌ی بهتر نانوذرات جهت مقاصد ضدمیکروبی شود.

محقق طرح خاطرنشان کرد: بر اساس نتایج حاصل شده، این نانوذرات فعالیت ضدباکتریایی مطلوبی داشته و گزینه‌ی مناسبی جهت کنترل عوامل میکروبی در محیط‌های مختلف بویژه بیمارستان‌ها خواهند بود. در واقع می‌توان از نانوذرات تولید شده به منظور تهیه سوسپانسیون‌های گندزدا برای مصارف گندزدایی سطوح، وسایل و تجهیزات پزشکی و خانگی بهره گرفت.

به نوشته سایت نانو وی اظهار کرد: از آنجا که روش به کار رفته در تولید این نانوذرات اکسید روی، روشی ساده و ارزان بوده است، لذا کاهش هزینه‌ی فرایند تولید و همچنین در صورت تکمیل طرح، توانایی ساخت یک گندزدای ارزان قیمت از دستاوردهای مهم این طرح خواهد بود.

حسین‌زاده درباره نحوه‌ی ساخت و بررسی نانوذرات تولید شده گفت: نانوذرات اکسید روی توسط روش شیمیایی و به کمک مواد اولیه معدنی تولید شده است. این نانوذرات توسط آزمون‌های SEM، XRD و طیف سنجی UV مشخصه‌یابی شده‌اند. در نهایت اثر ضد میکروبی آن با استفاده از شاخص‌های انتشار دیسک، حداقل غلظت ممانعت کنندگی رشد، حداقل غلظت کشندگی و زمان مرگ بررسی شد.

محقق طرح تصریح کرد: متوسط قطر نانوذرات تولید شده 50 نانومتر گزارش شده است. فعالیت ضدباکتریایی این نانوذرات به غلظت سوسپانسیون، زمان عملیات میکروب زدایی و گونه‌ی میکروارگانیسم مورد نظر وابسته است. این محصول توانایی کاهش تعداد باکتری‌ها را داشته و می‌تواند به عنوان یک ضدعفونی کننده‌ی مؤثر جهت رفع آلودگی‌های باکتریایی مورد استفاده قرار گیرد.

نتایج این کار تحقیقاتی که حاصل همکاری ادریس حسین‌زاده، دکتر محمد رضا سمرقندی، دکتر محمد یوسف علیخانی از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان و مهدی شیرزاد، دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط علوم پزشکی گیلان است، در مجله‌ی Desalination and Water Treatment به چاپ رسیده است.