من رکورددار دربی هستم

گروه ورزشی«تیتریک»؛  مهدی پاشازاده یکی از آن بازیکنان است که استقلالی ها یک نسل قبل او را به عنوان دربی باز به ذهن سپرده اند. وی خاطرات جالبی از این مسابقه دارد. رقابتی که نام خود را به آن مدیون است، وقتی که علی دایی بهترین مهاجم آن روزها را مهار کرد.

 

پاشازاده خاطراتش از دربی را با ما مرور می‌ کند:

 

* رکورددار هستم

بازی بین ما و پرسپولیس که 2 ـ 2 شد بازی خاصی بود. بازیکنان بزرگی آن زمان در میدان بودند و من خیلی جوان بودم. فکر می کنم اوایل سال 73 بود و مشکل اصلی این بود که یک سال بازی نکرده بودیم. به هر حال اتفاقات تلخی برای استقلال افتاد و ما به لیگ 3 رفتیم و من فقط 19 سال داشتم. اولین دربی ام را در سن 17 سالگی بازی کردم و فکر کنم در این قضیه رکورددار هستم. سال اول که به استقلال آمدم سه بازی انجام دادم ولی فصل بعدش فیکس بازی کردم. هیچ وقت یادم نمی رود اولین دربی ام را در کنار کسانی چون شاهین بیانی و در تیم حریف امثال ناصر محمد خانی بازی کردم. در آن بازی معروف علی دایی تازه به عنوان بهترین بازیکن آسیا انتخاب شده بود.

 

* کم حاشیه بودم

در همان دربی که در آن درگیری و جنجال رخ داد، من بهترین بازیکن انتخاب شدم. شاید شرکت نکردنم در درگیری ها روی این مسئله تاثیر داشت اما در کل خوب بازی کردم. در دورانی که بازی می کردم با هیچ کس درگیر نشدم حتی لفظی که آن موقع ها خیلی مرسوم بود. حالا شاید در کنار مربیگری از کوره در بروم یا مثلا اعتراضی به داوری کنم اما در دوران بازیگری خیلی کم حاشیه بودم.

 

* تغییر تاکتیک خودجوش بود

در آن دربی معروف وقتی دو گل عقب افتادیم و رضا شاهرودی اخراج شد آن ها با یک فوروارد به کارشان ادامه دادند. من به مسعود (غفوری‎های اصل) گفتم که عقب تر برو و جواد هم سمت راست باشد و من هم علی دایی را مهار کنم. تغییری که داده شد کاملا خودجوش بود. الان در تمرینات هزار مدل تمرین به بازیکن می دهیم باز هم نمی تواند از این خلاقیت ها در زمین داشته باشد ولی ما این توانایی را داشتیم. خدا را شکر آن تغییر هم جواب داد و ما با شکست زمین را ترک نکردیم.

 

* می رفتیم تا ببریم

آن زمان دو، سه هفته قبل دربی قلمبند و وسایل لازم را آماده می کردیم و تمرینات سختی انجام می دادیم. فقط سر تمریناتمان قبل دربی 10 هزار نفر تماشاگر می آمد. ما هم می رفتیم که دربی را ببریم الان بازیکنان می روند که نبازند و همین کار را خراب می کند.

 

* به علی دایی فرصت نمی دادم

در آن شرایط انگیزه ام به عنوان یک جوان بالا بود. علی دایی هم بهترین بازیکن سال آسیا بود. ویژگی ای که ما داشتیم این بود که نمی ترسیدیم. الان می خواهیم جوان 21 ساله را به زمین بفرستیم تن و بدنمان می لرزد. اگر این ها جوان هستند پس ما چه بودیم؟

 

با وجود اینکه 19 سال سن داشتم جزو با تجربه های تیم محسوب می شدم و جزو اولین مدافعانی بودم که جلوی دایی بازی کردم و همیشه هم در مهارش موفق بودم او نه تنها فرصتی پیدا نکرد بلکه یک ضربه هم به سمت دروازه ما نزد که بخواهد به گل زدن برسد. به قول امروزی ها دایی به دروازه ما پخ هم نکرد.

ورزش سه