رمزگشایی از پافشاری غرب بر "توافق خوب با ایران"!!

گروه سیاسی «تیتریک»؛ نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی ها مطقا تاثیری در کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده است این کار، ما را در افکار عمومی ملت ها و دولت ها به عدم ثبات متهم می کند و غربی ها با تبلیغات عظیم خودشان جمهوری اسلامی را دچار انفعال و دوگانگی جلوه می دهند.

با مروری بر مذاکرات گذشته می توان به این سوال پاسخ داد که :

آیا با اتمام چندین دوره مذاکرات هسته ای میان ایران و 5+1 توافق جامع و نهایی بین طرفین حاصل خواهد شد ؟

گروه 5+1 سرنوشت مذاکرات را به نوعی به رضایت آمریکایی ها و تامین خواست آنان گره زده اند و به همین دلیل مذاکرات مسقط ، مذاکرات صرفا میان ایران و آمریکا و با حضور تشریفاتی خانم اشتون انجام گرفت.

در ادبیات مقامات موثر آمریکایی در موضوع هسته ای مانند آقایان اوباما و جان کری و همچنین خانم اشتون، همواره یک جمله به صورت تکراری مشاهده می شود:
” عدم توافق ، بهتر از توافق بد است.”

تکرار این جمله از سوی آمریکایی ها به این معناست که از نظر آنها ، هر نوع توافقی با یک سری ملاک ها و معیارها، برای آمریکا ، خوب یا بد خواهد بود. به عبارت دیگر ، آمریکایی ها به دنبال یک توافق خوب خواهند بود و عدم توافق را بر توافق بد ترجیح می دهند.

برای آنان رسیدن به توافق اصل نیست ، بلکه رسیدن به یک توافق خوب (طبق تعریف آنها ) اصل است. از طولانی شدن مذاکرات دو جانبه با آمریکایی ها از یک طرف و اظهارات برخی از مقامات ایرانی مرتبط یا مطلع از روند مذاکرات ، می توان مختصات اصلی توافق خوب از نظر آمریکایی ها را تشخیص داد.

دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان آقای علی شمخانی در نشست سیاسی هفتگی با مدیران و کارشناسان دبیرخانه این شورا ، با اشاره به نامه رییس جمهور آمریکا به مقام معظم رهبری نکته قابل توجهی را بیان داشت: « بار اصلی آن نامه را مسائل هسته ای تشکیل می داد و ما باور نداریم ، یعنی به هیچ عنوان قبول نمی کنیم که صنعت هسته ای کاریکاتوری و نمایشی یا صنعتی مبتنی بر حیات نباتی داشته باشیم.»

اظهارات رییس جمهور کشورمان در نشست خبری مشترک با رییس جمهور جمهوری آذربایجان ، به لحاظ مفهومی بر همان نکات تصریح شده است ، ایشان گفت: نباید اجازه دهیم که برخی کشورها فناوری های نوین را در انحصار خود قرار دهند. همه کشورها در چارچوب آژانس بین المللی انرژی اتمی باید از فناوری هسته ای استفاده کنند.

پیش از این نیز ، برخی از مقامات دستگاه دیپلماسی کشور و از اعضای تیم مذاکره کننده ایرانی مانند آقای عراقچی ، تصریح کرده بودند که ایران هرگز یک نوع غنی سازی «نمادین» و «سمبلیک» را نمی پذیرد.

شواهد موجود و آنچه در اظهار نظر برخی از مقامات رسمی آمریکا گفته می شود حکایت از آن دارد که حریف در پی آن است که موضوع و دستور کار اصلی مذاکرات را که «لغو تحریم هاست» به حاشیه برده و در مقابل به دنبال امتیاز گرفتن است وعده های نسیه می دهد و امتیاز می خواهد.

بنابراین به خوبی می توان دریافت که از نظر آمریکایی ها ، توافقی خوب خواهد بود که در نهایت ، دانش و صنعت هسته ای ایران را از وضعیت واقعی و تاثیرگذار و مفید برای مردم ایران ، به یک صنعت هسته ای نمادین ، نمایشی ، کاریکاتوری و بی خاصیت تنزل دهد.

نکته قابل تحمل دیگر اینکه ، از منظر آمریکایی ها توافقی خوب خواهد بود که بر اساس آن ، ساختار و زیرساخت های تحریم های وضع شده علیه ایران فرو نریزد و در هر لحظه امکان فعال کردن تحریم ها باشد.

با این نگاه است که آمریکایی ها ، تحریم ها را دسته بندی کرده و سخن از تعلیق تحریم ها و نه لغو آن به میان می آورند و برداشتن تحریم ها ، آن هم تحریم های صرفا مربوط به موضوع هسته ای را به یک دوره زمانی چندین ساله موکول می کنند.

به یقین ، یک چنین توافق خوبی برای آمریکایی ها ، یک توافق بسیار بد برای جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. هر چند در طی یک سال و چند ماه گذشته ، کسانی به صورت سازمان یافته و هدفمند در ایران ، به دنبال فضاسازی و القای این نکته بودند که هر نوع توافقی بهتر از عدم توافق است ، اما ملت بزرگ ایران اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ، هوشیارتر از آن هستند که به هر نوع توافقی تن در دهند. بنابراین باید گفت : برای جمهوری اسلامی ایران نیز ، عدم توافق ، بهتر از توافق بد است.

توافق خوب برای ایران ، آن توافقی خواهد بود که در قبال تمامی اقدامات ممکن اعتمادساز جمهوری اسلامی در چارچوب منافع ملی و به ویژه امنیت ملی کشور که با هدف شفاف سازی و اثبات ماهیت صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای انجام می گیرد ، طرف مقابل با صراحت و تضمین های لازم موارد زیر را پذیرفته و به آنها تن دهد.

1-اصل غنی سازی با میزان و سطح مورد نیاز کشور باید در توافق نهایی پذیرفته شود. براساس برآورد دقیق کارشناسی ، نیاز کشور همان رقم 190 هزار سو مطرح شده از ناحیه رهبر معظم انقلاب اسلامی است.

غنی سازی ایران باید با مختصات کنونی یعنی در فردو و نطنز پذیرفته شود.همچنین در صنعت هسته ای واقعی ، ماهیت آب سنگین اراک باید حفظ شود.

2-لغو تمامی و همزمان تحریم های ظالمانه وضع شده علیه جمهوری اسلامی ایران ، توافق خوب برای ملت ایران ، آن توافقی خواهد بود که نه تنها به تمامی تحریم ها پایان دهد، بلکه راه های وضع هر نوع تحریم جدید با بهانه های واهی را برطرف مقابل ببندد.

ولی آمریکایی ها از یک طرف خواهان حفظ اساس تحریم ها بوده و از طرف دیگر درصددند به بهانه های دیگر ، تحریم های جدید وضع کنند.

باید توجه داشت که از مجموع 18 «فرمان اجرایی » روسای جمهور آمریکا برای تحریم ایران فقط 2 مورد علیه برنامه هسته ای کشورمان است و 16 مورد دیگر به اتهاماتی بی اساس و دروغ مانند نقض حقوق بشر ، ساخت موشک های بالستیک و … مربوط است و این نکته نیز گفتنی است که شدید ترین تحریم ها علیه ایران در دوره اوبامای دموکرات وضع شده است و از 10 مصوبه کنگره در تحریم کشورمان 6 مصوبه آن ، یعنی بیشترین آنها مربوط به زمانی است که کنگره در اختیار دموکرات ها بوده است ، قابل توجه جریانات آمریکا گرا که ساده لوحانه تصور می کنند ، دو حزب دموکرات و جمهوری خواه آمریکا در مقابله با ایران اسلامی ، نگاه های متفاوتی دارند!

شواهد موجود و اظهارات مقامات رسمی آمریکا (اعم از دموکرات و جمهوری خواه) کمترین تردیدی باقی نمی گذارد که تحریم ها فقط به بهانه فعالیت هسته ای کشورمان وضع شده اند و هدف اصلی از این تحریم ها ، مقابله با انقلاب اسلامی و اقتدار روز افزون نظام و بازگشت به دوران غارتگری و چپاول ثروت ملی از سوی آمریکا و متحدانش است ولی ناگفته نماند اگر در توافق نهایی ، «تحریم» ها یعنی موضع اصلی مذاکرات کماکان به قوت خود باقی باشد دستاورد ، قابل ملاحظه ای که به عنوان نتیجه مذاکرات قابل ارائه است: جزء آن نیست که مطمئن باشیم آمریکا و غرب قابل اعتماد نیستند و باید ظرفیت ها و توانمندی های خود بازگردیم.

که در این صورت تحریم ها به یک درگیری فرسایشی تبدیل می شود و این در حالی است که صدها نشانه از ناتوانی آمریکا و متحدانش برای ادامه این جنگ فرسایشی در دست است ، و پیروزی جمهوری اسلامی قطعی و مسلم است. ان شاء الله


کلام آخر

با توجه به مجموع مذاکرات ذکر شده و مولفه های قدرت در عرصه جهانی می توان گفت که بازوی مهم دستگاه دیپلماسی در تحقق ادهداف خویش از جمله تعامل با همه کشورها را «مقاومت» تشکیل می دهد.

البته باید در نظر داشت که این مقاومت در چهارچوب ایستادگی دیپلماسی در برابر زیاده خواهی های آمریکا و غرب و نیز تقویت جبهه ضد استکباری با مولف های دیگری نیز قدرتمندتر می گردد که محور آنرا نیز الگوی مقاومت در سایر عرصه های کشور تشکیل می دهد.

با اجرای سیاست اقتصاد مقاومتی و تکیه بر ظرفیت های داخلی به جای چشم داشت به کمک ها و درآمدهای خارجی یکپارچگی ملی در رفع مشکلات و حتی در حوزه های اجتماعی و فرهنگی می توان به ضرورت بهره گیری از اصل مقاومت پی برد که تحقق آن در حوزه داخلی و خارجی دستاوردهای بسیاری را به همراه خواهد داشت و در پایان این مطلب به سخن حکیمانه مقام معظم رهبری مدظله العالی در دیدار با سفرا و نمایندگان ایران در خارج کشور در تاریخ 22/5/93بسنده می کنیم: ایشان ضمن آنکه فرمودند از ادامه مذاکرات هسته ای منع نمی کنند و آنرا یک تجربه ذی قیمت برای همه می دانند، تاکید کردند.

نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی ها مطقا تاثیری در کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده است این کار، ما را در افکار عمومی ملت ها و دولت ها به عدم ثبات متهم می کند و غربی ها با تبلیغات عظیم خودشان جمهوری اسلامی را دچار انفعال و دوگانگی جلوه می دهند.

اولین و آخرین استراتژی ما همان است که حضرت امام خمینی (ره) در تاریخ 26/11/1359 با منطق اقتصاد مقاومتی در دیدار کفیل و مدیران وزارت نفت فرمودند : «من اعتقادم است که اگر در محاصره اقتصادی ، یک ده پانزده سال واقع شویم ، شخصیت خودمان را پیدا می کنیم یعنی همه مغزهایی که راکد بودند در آن وقت و نمی توانستند فعالیت بکنند به فعالیت می افتند.

این طبیعی است که اگر یک نفر آدم یک جایی نشسته و همه چیز او را می آورند تقدیمش می کنند ، این فکرش به کار نمی افتد ، حتی کاسب هم نمی تواند بشود … این محاصره اقتصادی را که خیلی ها از آن می ترسند ، من یک هدیه ای می دانم برای کشور خودمان.برای اینکه معنایش این است که آن ها مایحتاج ما را به ما نمی دهند وقتی که مایحتاج را به ما نداده اند ، خودمان می ریم دنبالش ….عمده این است که ما باور کنیم خودمان را ….