فاصله عمیق طبقاتی در بالای ده ، پایین ده/ همین نزدیکی ها

گروه استانی «تیتریک»؛ همین نزدیکی هاست ، روستایی که در آن یک خانواده سقفی روی سر ندارند و چند کیلومتر بالاتر خانواده ای نمی دانند با اتاق های اضافی خود چه کنند.


توزیع نا عادلانه درآمد و ثروت ملی کشور ، عدم حمایت کافی و کاربردی از اقشار محروم و کم‌درآمد توسط دولتها و بی تفاوتی اغنیا نسبت به فقرا در جامعه اسلامی چنین فاصله طبقاتی عمیقی را موجب میشود.
در اندیشه دینى و در منطق نبوى، حکومت وسیله بر پاداشتن عدالت است. حکومت فى نفسه هیچ ارزش و اعتبار ندارد. از لنگه کفش پاره بى ارزشى نیز بى ارزش‏تر است، مگر آنکه به وسیله آن حقى اقامه شود یا باطلى دفع گردد.
 عبدالله بن عباس گوید در منطقه ذى قار نزد امیرمؤمنان (ع) رفتم و او کفش خود را پینه مى‏زد. پرسید: «بهاى این کفش چند است؟» گفتم: «بهایى ندارد» فرمود: «والله لهى احب الى من إمرتکم الا ان اقیم حقا او ادفع باطلا.» 90 (به خدا سوگند که این کفش از حکومت شما نزد من محبوبتر است مگر آنکه به وسیله آن حقى را بر پا سازم یا باطلى را براندازم). دنیا و حکومت در نظر پروردگان سیره نبوى از آب بینى بز نیز بى ارزش‏تر است و آن را پشیزى به حساب نمى‏آورند مگر براى بر پایى عدالت:

«أما و الذى فلق الحبة و بر أالنسمة لولا حضور الحاضر و قیام الحجة بوجود الناصر و ما اخذ الله على العلماء ان لا یقار روا على کظة ظالم ولا سغب مظلوم لالقیت حبلها على غاربها و لسقیت آخرها بکأس اولها. و لا لفیتم دنیا کم هذه أزهد عندى من عفطة عنز.»

آگاه باشید! به خدا سوگند، خدایى که ذات را شکافت و انسان را آفرید، اگر نه این بود که جمعیت بسیارى گرداگردم را گرفته، به یاریم قیام کرده‏اند و از این جهت حجت تمام شده است، و اگر نبود عهد و مسؤولیتى که خداوند از علما و دانشمندان (هر جامعه) گرفته که در برابر شکمخوارى ستمگران و گرسنگى ستمدیدگان تاب نیارند و سکوت نکنند؛ من مهار شتر خلافت را رها مى‏ساختم و از آن صرف نظر مى‏کردم و پایانش را چون آغازش مى‏انگاشتم و چون گذشته خود را به کنارى مى‏داشتم (آن وقت) خوب مى‏فهمیدید که دنیاى شما (با همه زینتهایش) در نظر من بى ارزش‏تر از آبى است که از بینى گوسفندى بیرون آید.


حکومت در نظر پیشوایان عادل و عالمان عامل چنین است. نقشى آلى و ابزارى دارد، نه نقشى عالى و غایى. وسیله‏اى بیش نیست، آن هم براى عدالت و در خدمت آن ،که اگر چنین بود، با ارزش‏ترین ابزار است، و اگر چنین نبود، بى ارزش‏ترین است. تلاش و مبارزه اهل حق در تشکیل حکومت براى کسب قدرت و رسیدن به امکانات دنیایى و تمتع نیست، آنها حکومت را براى آن مى‏خواهند که دست چپاولگران به جان و مال و حیثیت انسانها را قطع کنند و با اصلاح امور و ایجاد امنیت اقتصادى واجتماعى، راه رفتن به سوى کمال مطلق را هموار کنند.