چرا آنجلینا جولی در عراق و سوریه بهت زده شد؟

 گروه وبگردی «تیتریک»؛ و خامت اوضاع آوارگان در عراق و سوریه به حدی است که جولی سفیر حسن نیت کمیساریای عالی امور پناهندگان ملل متحد که بعد از بازدید از اردوگاه های آوارگان تاکید کرد که  قادر به گفتن حرفی نیست.

آنجلینا جولی در مقاله ای که در شماره روز چهارشنبه روزنامه آمریکایی " نیویورک تایمز" منتشر شد، گفت از سال 2007 ، پنج بار به عراق سفر کرده ام ؛ اما در سفرهای خود به این کشور هیچگاه تا این حد، شاهد درد و رنج و وضعیت اسفبار آوارگان دراین کشور نبوده ام، من در بازدید از اردوگاه های آوارگان که مردم از بیم درگیری ها و برای یافتن پناهگاه امن در آن جا سکنی گزیده اند، به عراق سفر کردم و از دیدن وضعیت اسفناک آوارگان بهت زده شدم.

جولی افزود که طی تقریباً چهار سال جنگ در سوریه، حدود نیمی از جمعیت سوریه که تعداد آن بالغ بر 23 میلیون است، آواره شده اند و اکثر آنان در کشورهای همسایه آواره شده اند.

وی همچنین گفت که درعراق نیز بیش از دو میلیون نفر از مردم از بیم درگیری و اقدام های خشونت بار و تروریستی گروه های افراطی فرار کردند و با اقدامات وحشیانه که غیرقابل وصف است، روبرو شدند و درچنین وضعیتی کودکان از آموزش محروم شده اند و تنها برای زنده ماندن می جنگند، اما خشونت از هر طرف آنان را محاصره کرده است.

جولی درادامه گفت که از سال ها پیش ، خواهان بازدید از اردوگاه های آوارگان سوری و اعلام حمایت از آنان و همبستگی با آوارگان بوده است اما درسفر اخیر سکوت اختیار کرده است و حرفی برای گفتن نداشته است.

وی افزود "

    "چه می توان گفت به مادری که حکایت ربوده شدن دخترش را تعریف می کند ، درحالیکه اشک از چشمانش جاری است و آرزو می کند که ای کاش او هم مانند دخترش توسط داعش ربوده می شود و مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار می گرفت تا اینکه بخواهد دوری وی را تحمل کند"."

جولی درادامه گفت " چه می توان گفت به دختر سیزده ساله ای که نحوه تجاوز به خود و دختران دیگر را در انبارهای اسلحه تعریف می کند و می گوید که برادرش بعد از پی بردن به این موضوع ، خودکشی کرده است".

سفیر حسن نیت کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل افزود "چگونه می توانم سخنی برزبان بیاورم ، درحالیکه زنی هم سن و سال من به من نگاه می کند و داستان کشته شدن کل خانواده اش را مقابل چشمانش برایم تعریف می کند و اکنون یکه و تنها در گوشه چادری زندگی می کند و برای زنده ماندن به دنبال یک لقمه نان است".

این هنرپیشه آمریکایی درباره وضعیت فاجعه بار آوارگان عراق و سوریه در اردوگاه های اینگونه ابراز ضعف و درماندگی کرده و می گوید که وضعیت آوارگان به حدی اسفناک و دشوار است که قادر نیست حرفی بزند.

جولى درادامه با اشاره به بازدید از یکی از چادرهای محل اقامت آوارگان می گوید که در این چادر، خانواده ای با هشت کودک بدون پدر یا مادر زندگی می کردند ، چون پدر آن ها کشته شده و مادرشان ناپدید و به احتمال زیاد ربوده شده است.

جولی می گوید وقتی به پسر بزرگ تر 19 ساله ساکن این چادر که تنها سرپرست این خانواده به حساب می آید ، گفتم که با توجه به سن وسال کمش ، مسئولیت سختی را بردوش دارد ، فقط به تبسم اکتفا کرد و درحالیکه بازویش را به دور بازوی خواهر کوچکش حلقه زد، از این مساله که قادر است برای کمک به خواهران کوچکش کار کند، ابراز رضایت کرد.

وی افزود " کمک های انسانی که به آوارگان داده می شود، بخش بسیار کوچکی از نیازهای آنان را تامین می کند و نومیدی آوارگان زمانی بیشتر می شود که از زمان بی نتیجه بودن نشست ژنو در حدود یک سال پیش، هیچ دورنمایی درباره پایان جنگ در سوریه به چشم نمی خورد".