يکشنبه ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 28
یک انسان مومیایی در مجسمه 1000ساله بودا
به تازگی مجسمه‌ای چینی از بودا کشف شده که درون آن جسد کامل مومیایی شده‌ای از یک راهب وجود دارد. این جسد به فرم مجسمهی بودا درون آن جا سازی شده است.
گروه علمی «تیتر یک»؛ این مجسمهی بودا که سال گذشته در موزه‌ی Drents به نمایش گذاشته شد به مرکز پزشکی آمرسفورت هلند منتقل شده و تحت نظارت کارشناس هنر بودایی اریک بروجین (Erik Brujin) به طور کامل سیتی‌اسکن و با استفاده از آندوسکوپ نمونه‌برداری شد. گفته می‌شود جسد مومیایی شده‌ی درون مجسمه- که تنها نمونه‌ی یافت شده از نوع خودش است- از اساتید بودای مدرسه‌ی مدیتیشن چین ملقب به Liuquan است که حدودن ۱۱۰۰ سال پس از میلاد مسیح مرده است.
سیتی‌اسکن و آندوسکوپ چیزهایی بیشتر از جسد مومیایی شده‌ی Liuquan نشان داد. نمونه‌هایی از موادی که هنوز شناسایی نشده‌اند از حفره‌های قفسه‌سینه و شکم بیرون آورده شدند. اما خارق‌العاده‌تر از آن: کاغذهای لوله شده‌ای بود که در فضاهای بین اندامهای این مومیایی جاسازی شده بودند. تیم محققین بر این باورند که این جسد مومیایی شده ممکن است نمونه‌ای از «خودمومیایی سازی» برای تبدیل شدن به «بودای جاودان» باشد، فرآیندی که طی ریاضت‌کشی حاصل می‌شود. گروهی از مردم باستان بر این باور بودند که فرد مومیایی شده نمرده است بلکه به والاترین جایگاه روحانی رسیده و عده‌ای دیگر آن‌را نوعی ارتقاء معنوی می‌دانستند.
در ژاپن، راهب‌هایی که می‌خواستند مومیایی شوند این رژیم غذایی را دنبال می‌کردند: ۱۰۰۰ روز تغذیه با آب، دانه و آجیل و بعد از آن ۱۰۰۰ روز تغذیه از ریشه‌ها، پوست درختان کاج و چای مخصوصی که از درخت لاک چینی درست می‌شود- ماده‌ای سمی برای دفع کرم‌ها و باکتری‌ها. پس از آن این افراد را درون یک آرامگاه سنگی مهر و موم می‌کردند تا مرگ‌شان فرا برسد.
تقریبا ۱۰۰۰ روز بعد آرامگاه باز می‌‌شد. آن دست از راهب‌ها که به مرحله‌ی مومیایی رسیده بودند در معابد پرستش و ستایش می‌شدند درحالیکه مابقی که به مرحله‌ی مورد نظر نرسیده بودند همچنان در مهر و موم باقی مانده و همان‌جا مورد ستایش قرار می‌گرفتند.
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
