یادداشت/
بچه پولدار ملی
مطمئناً هیچکس منکر مشکلات اقتصادی این کشور نخواهد بود چون واقعیتی است که مردم جامعه با چشم خود آن را مشاهده کرده و با آن پنجه نرم میکنند.
گروه اقتصاد «تیتریک»؛ مطمئناً هیچکس منکر مشکلات اقتصادی این کشور نخواهد بود چون واقعیتی است که مردم جامعه با چشم خود آن را مشاهده کرده و با آن پنجه نرم میکنند؛ حالا بماند که عدهای سرمایهدار کاملاً از این وضع موجود سوءاستفاده کرده و پنجه بهصورت ملت مستضعفین میاندازند و بیشترین اعتراضات را هم همینها دارند … بگذاریم و بگذریم؛ اما حقیقتاً مردم عزیز کشورمان علیرغم تمام وفاداریها و فداکاریهایی که برای انقلابشان دارند در مشکلات اقتصادی بسر میبرند و انصافاً از این وضع اقتصاد موجود در کشور رنجبرده و ناراضی هستند.
بحث ما این است که اولاً علت این بحران اقتصادی چیست؟ ثانیاً راهکار برونرفت از این بحران چیست؟
به نظر میرسد که علت اصلی و اساسی این بحران اقتصادی این است که متأسفانه اقتصاد ما کاملاً یک اقتصادی وابسته است آنهم وابسته به نفت. وقتی اقتصاد ما وابسته به نفت شد بهمجرداینکه کشورهای ثروتمند و زورگو قیمت نفت را بالا و پائین کنند اقتصاد کشور ما هم بالا و پائین میشود و همین سبب نوسانات بازار شده و دود آن فقط و فقط به چشم مردم میرود و کاملاً به نفع افراد سودجو و زورگو در سرتاسر عالم میشود؛ بنابراین تا وقتیکه اقتصاد ما اقتصاد نفتی باشد وضیعت همینی میشود که میبینیم. حقیقتاً کافی است فردی که دلسوز میهن خود است اندکی فکر کند قطعاً تصدیق خواهد کرد این روش اقتصادی کاملاً غلط و مضر است چه برای امروز و چه برای فردای این کشور زیرا وقتی ذخایر نفتی خودمان را مدام خام خام فروختیم اولاً چیزی جایگزین آن نخواهد شد و روبهزوال است و ثانیاً نیروهای نخبه و کارآمد و خلاق در این کشور از دست خواهند رفت و درنتیجه کشوری که باید تولیدکننده باشد مصرفکننده محض خواهد شد؛ و این روند آینده کشور را قطعاً به خطر خواهد انداخت؛ زیرا یک روزی این نفت تمام میشود آنوقت است که ما دست گدایی خود را خاضعانه و ذلیلانه به دنیا دراز میکنیم.
مقام معظم رهبری دراینباره میفرمایند:
وقتی قرار شد که ما این ذخیره تاریخی خودمان را از زیرزمین بکشیم بیرون، مدام خام فروشی کنیم مثل بچه پولدارها که قدر پول را نمیدانند، هر جور دستشان بیاید خرج میکنند، به حالت «بچه پولداری ملّی» کشور را بخواهیم اداره کنیم آنوقت نه نخبه شناخته میشود و نه نخبه احساس احتیاج میشود و نه نخبه میتواند نقش ایفا کند و نتیجه همین میشود که سرنوشت کشور میافتد دست آنکسانی که سیاستگذاران کلان نفت و منابع زیرزمینی هستند.
بیانات رهبر انقلاب درباره اقتصاد نفتی و "بچه پولداری ملی”
اما حالا راهکار برونرفت از این مشکل؟ انصافاً اگر کسی اندکی فکر کند قطعاً پی خواهد برد که تنها راهحل مشکل این است که اقتصاد کشور باید از وابستگی به نفت رهایی یابد و ظرفیتهای فراوان دیگری که در کشور ما وجود دارد به کار گرفته بشود.
حقیقتاً ظرفیتهای درونی کشور آنقدر زیاد است که شمارش آنها از حوصله خارج است؛ اما اگر بخواهیم یک ظرفیت بهعنوان نمونه عرض کنیم صنعت گردشگری در ایران است که این صنعت از ظرفیتهای بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است. بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، ایران رتبه دهم جاذبه مای باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه مای طبیعی را در جهان داراست و کشور عزیزمان ایران ازلحاظ امنیت برای گردشگران خارجی یکی از امنترین کشورهای جهان به شمار میرود و…
اما متأسفانه تمام این ظرفیتهای فراوان نادیده گرفتهشده و فقط رفتیم سراغ چاه های نفتی که هم اقتصاد امروزمان را با مشکل مواجه کرده – چون سیاست مای کلان نفت در دنیا دست دشمنان قسمخورده این ملت – و هم آینده کشور را با خطر جدی مواجه میکند چون یک روزی که آن روز هم خیلی دور نیست این نفت تمام خواهد شد بنابراین بهترین راهکار این است که در چاه مای نفت را ببندیم.
بحث ما این است که اولاً علت این بحران اقتصادی چیست؟ ثانیاً راهکار برونرفت از این بحران چیست؟
به نظر میرسد که علت اصلی و اساسی این بحران اقتصادی این است که متأسفانه اقتصاد ما کاملاً یک اقتصادی وابسته است آنهم وابسته به نفت. وقتی اقتصاد ما وابسته به نفت شد بهمجرداینکه کشورهای ثروتمند و زورگو قیمت نفت را بالا و پائین کنند اقتصاد کشور ما هم بالا و پائین میشود و همین سبب نوسانات بازار شده و دود آن فقط و فقط به چشم مردم میرود و کاملاً به نفع افراد سودجو و زورگو در سرتاسر عالم میشود؛ بنابراین تا وقتیکه اقتصاد ما اقتصاد نفتی باشد وضیعت همینی میشود که میبینیم. حقیقتاً کافی است فردی که دلسوز میهن خود است اندکی فکر کند قطعاً تصدیق خواهد کرد این روش اقتصادی کاملاً غلط و مضر است چه برای امروز و چه برای فردای این کشور زیرا وقتی ذخایر نفتی خودمان را مدام خام خام فروختیم اولاً چیزی جایگزین آن نخواهد شد و روبهزوال است و ثانیاً نیروهای نخبه و کارآمد و خلاق در این کشور از دست خواهند رفت و درنتیجه کشوری که باید تولیدکننده باشد مصرفکننده محض خواهد شد؛ و این روند آینده کشور را قطعاً به خطر خواهد انداخت؛ زیرا یک روزی این نفت تمام میشود آنوقت است که ما دست گدایی خود را خاضعانه و ذلیلانه به دنیا دراز میکنیم.
مقام معظم رهبری دراینباره میفرمایند:
وقتی قرار شد که ما این ذخیره تاریخی خودمان را از زیرزمین بکشیم بیرون، مدام خام فروشی کنیم مثل بچه پولدارها که قدر پول را نمیدانند، هر جور دستشان بیاید خرج میکنند، به حالت «بچه پولداری ملّی» کشور را بخواهیم اداره کنیم آنوقت نه نخبه شناخته میشود و نه نخبه احساس احتیاج میشود و نه نخبه میتواند نقش ایفا کند و نتیجه همین میشود که سرنوشت کشور میافتد دست آنکسانی که سیاستگذاران کلان نفت و منابع زیرزمینی هستند.
بیانات رهبر انقلاب درباره اقتصاد نفتی و "بچه پولداری ملی”
اما حالا راهکار برونرفت از این مشکل؟ انصافاً اگر کسی اندکی فکر کند قطعاً پی خواهد برد که تنها راهحل مشکل این است که اقتصاد کشور باید از وابستگی به نفت رهایی یابد و ظرفیتهای فراوان دیگری که در کشور ما وجود دارد به کار گرفته بشود.
حقیقتاً ظرفیتهای درونی کشور آنقدر زیاد است که شمارش آنها از حوصله خارج است؛ اما اگر بخواهیم یک ظرفیت بهعنوان نمونه عرض کنیم صنعت گردشگری در ایران است که این صنعت از ظرفیتهای بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است. بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، ایران رتبه دهم جاذبه مای باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه مای طبیعی را در جهان داراست و کشور عزیزمان ایران ازلحاظ امنیت برای گردشگران خارجی یکی از امنترین کشورهای جهان به شمار میرود و…
اما متأسفانه تمام این ظرفیتهای فراوان نادیده گرفتهشده و فقط رفتیم سراغ چاه های نفتی که هم اقتصاد امروزمان را با مشکل مواجه کرده – چون سیاست مای کلان نفت در دنیا دست دشمنان قسمخورده این ملت – و هم آینده کشور را با خطر جدی مواجه میکند چون یک روزی که آن روز هم خیلی دور نیست این نفت تمام خواهد شد بنابراین بهترین راهکار این است که در چاه مای نفت را ببندیم.
منبع: هادیان البرز
ارسال نظر
اخبار برگزیده