اعتیاد، آسیبی اجتماعی که دانش آموز ممکن است مبتلا شود
احمدی افزود: کودک یکساله نیز از خود عصبانیت را نشان خواهد داد یعنی اینکه ما از کودکی مجهز به این سیستم هستیم و این نکات دلالت بر این دارد که جامعه ای که کنش های خاص انسانی در آن رشد نیافته از کنش های ابتدایی و بدوی استفاده خواهد کرد و در این میان نکته مهم این است که وظیفه آموزش و پرورش رساندن انسانها به مدنیت بوده و تمدن را به دانش آموزان بیاموزد و از بدویت آنها را دور کرده و به مدنیت برساند و اگر قادر به انجام این امر شود در کنترل عصبانیت دانش آموزان موفق خواهد شد.
مدیر کل انجمن اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش در رابطه با اعتیاد دانش آموزی اظهار داشت: اعتیاد یک پدیده اجتماعی برای جوامع دنیا از جمله جامعه ماست، البته از جامعه ای به جامعه ای دیگر میزان و شکل آن متفاوت است اما اعتیاد در حقیقت یک آسیب اجتماعی به شمار که در طیف گسترده ای از انسانها دیده می شود که ممکن است دانش آموز ما نیز به آن مبتلا شود، همانطور که در مدرسه بیماری ترویج داده نمی شود، بیماری های چون شپش که حتی در برخی مدارس خوب ما دیده می شود را ترویج نمی دهیم اما از محیط بیرون وارد مدرسه می شود، در مدارس بسیار خوب ما در موی سر برخی دختران دانش آموز شپش دیده می شود، در حقیقت این بیماری است که از محیط بیرون وارد مدرسه می شود و علی القاعده برای مقابله با این مسائل باید شیوه های خاص خود را داشته باشیمو
احمدی تصریح کرد: اساس اعتیاد عدم آگاهی افراد برای مقابله است، عدم استفاده از تکنیک حل مسئله، رویکرد حل مسئله مشکلات را برای ما به گونه ای دیگر حل خواهد کرد، ما زمانیکه از این رویکرد استفاده نمی کنیم به شیوه های تخریبی چون عصبانیت پناه می بریم، و من جمله خود تخریبی که در حقیقت فرد برای اینکه از مواد مخدر استفاده می کند به آرامش می رسد، در درجه اول آرامش پیدا می کند و در ادامه استرس و فشارهای روحی را فراموش می کند که این مسائل روشهای موقت بوده و کارامد و دائمی نیست و ما باید با بالا بردن اطلاعات افراد در زمینه مدیریت خود با آن مقابله کنیم.
دکتر علی اصغر احمدی در خاتمه خاطر نشان داشت: در سال ۹۴ برای مشاوره خانواده بودجه بسیار کمی در آموزش و پرورش در نظر گرفته شده و نسبت آن به بودجه کل آموزش و پرورش خیلی کم است. ما به دنبال این نیستیم که مشاوره خانواده را وابسته به دولت کنیم و خانواده ها نیز باید در این امر مشارکت کنند. ما به دنبال در نظر گرفتن بودجه خیلی زیاد نبوده و نمی خواهیم این مهم دولتی باشد و عمدتا این مسائل باید مردمی باشد و مردم احساس کنند همانطور که بیمار می شوند به پزشک مراجعه می کنند، برای مشاوره نیز هزینه کنند، بسیاری از خانواده ها برای مسافرت به نسبت مسائل روحی و روانی بیشتر هزینه می کنند و علت آن مشخص نشدن اهمیت مسائل روحی و روانی برای آنهاست و به مد و لباس و مبلمان منزل بیشتر بها می دهند لذا باید برای سلامت روانی و تربیتی اهمیت قائل شوند.
