درمانی سنتی با خرما!

به گزارش گروه سلامت«تیتر یک»، در کتب آسمانی، روایات و درنهایت درطب سنتی بویژه در توصیه‌های "لقمان حکیم" از خرما به عنوان لقمه‌ای پرانرژی با میزان کالری بسیار عالی، دارای چربی، پروتئین وآهن نام برده شده است و در نهایت اینکه 30 درصد خرما را آب تشکیل می‌دهد.

اما اهالی چندین روستا در بدره واقع در استان ایلام از خرما غیر از مصرف غذایی‌اش در درمان هم استفاده می‌کنند و ...

"عباس فاضلی"، یکی از ساکنان روستای پاکل گفت: سالهاست درد عضله و گرفتگی پاها را با خرما درمان می‌کنم که این کار را پدرانمان نیز انجام داده‌اند.

"کاظم جوهریان" اضافه کرد: از آنجا که نسل‌های قبل از ما نیز به این شیوه درد خود را درمان می‌کرده‌اند، ما نیز در پیروی از آنها همین کار را تکرار می‌کنیم، زیرا تجربه‌ای است که خوب جواب داده است.

یکی از ساکنان روستای خوشقدم هم گفت: به نظرم در اینگونه معالجات، خرما نقش گرمایشی دارد؛ زیرا در شکستگی‌ها و دررفتگی‌ها یکی از مهمترین عناصر درمانی گرماست؛ غیر از این نمی‌توان تصور دیگری داشت.

زهرا فاضالی اضافه کرد: این گونه معالجات سنتی را از پدرانمان به ارث برده‌ایم، حتی من گاهی اوقات که یکی از فرزندانم دچار عضله گرفتگی یا درد موضعی می‌شود بلافاصله با مقداری خرما دردش را تسکین می‌دهم.

یک پزشک در همین خصوص به خبرنگار ایسنا، گفت: این گونه شیوه‌های درمانی به طور معمول در طبابت سنتی یا طب ایرانی که از گذشته‌های دور به ارث آمده است، قابل تفسیر است.

وی درباره نقش خرما در اینگونه معالجات سنتی نیز گفت: خرما خواص زیادی دارد از جمله خاصیت انرژی‌زایی‌اش؛ از این رو به نظر می رسد از این فرآورده نخل می‌توان در به دست آوردن گرما استفاده کرد.

کوهن با اشاره به اینکه معالجه دردهای موضعی با خرما در اطلس "درمان گرمایی" قابل بررسی است، اضافه کرد: استفاده از خرما در "اسپاسم" و برطرف کردن آن یا دردهای استخوانی موضعی به عنوان یک سنت در منطقه بدره از دیر باز خود را نشان داده است.

اما مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان ایلام درباره امکان ورود اینگونه معالجات سنتی به ذخایر آثار ملی به خبرنگار ایسنا گفت: اینگونه معالجات قدمت تاریخی دارد و اینک فراتر از آن به عنوان یک سنت مردم این مناطق شناخته شده است .

"علی قاسم‌پور" اضافه کرد: معالجه با ابزارهای سنتی که یک ارثیه محسوب می‌شود از نگاه میراث فرهنگی قابل بررسی است، اینگونه معالجات با گذشته این مردم همراه است و در یک توصیف می‌توان گفت که آنها زمانی دست به اینگونه معالجات زده‌اند که هیچ دوا و درمانی درکار نبوده است؛ بنابراین در نتیجه تکرار یک تجربه و با یک ابتکار دست به چنین معالجاتی می‌زدند.