گلایه های یک درخت کرجی در روز جهانی محیط زیست!

در حالیکه تصور می کردم جانم از نسیم صبحگاهی تازه شود، از منزل خارج شدم. قدم زنان در دل طبیعت مهرشهر با صحنه ای مواجه شدم که دلم به درد آمد.

ناله های یک درخت در حالیکه در بستر زمین نیمه جان آرمیده بود به پیشوازم آمد. ناله هایی که دیگر نشانی از سرسبزی نداشت. "زمانی مردمی که با محیط زیست دوست بودند درخت را هرگز برای سوزندان نمی بریدند، نمی شکستند مگر شاخه های بدست باد” این جمله درختی بود که واپسین لحظات عمرش را سپری می کرد.

این درخت دردمند همچنین گفت: کمی آنطرف تر دوستان من  بواسطه نوشتن یادگاری، نبود آب و قطع کردن آنها و ساخت و ساز محکوم به خشک شدن هستند و باغ سیبی که دیگر همچون گذشته زیر درخشش آفتاب بهاری تلالو و شادابی ندارد.

در حالیکه غرق صحبتهای این درخت بودم نا خودآگاه نوستالژی های شاعرانه کودکیم در خاطرم نقش بست. آنجا که محمد جواد محبت می گفت:

در کنار خطوط سیم پیام خارج از ده دو کاج روئیدند
سالیان دراز رهگذران آن دو را چون دو دوست میدیدند
یکی از روز های سرد پاییزی زیر رگبار و تازیانه باد
یکی از کاج ها به خود لرزید خم شدو روی دیگری افتاد
گفت ای آشنا ببخش مرا خوب درحال من تامل کن
ریشه هایم زخاک بیرون است چند روزی مرا تحمل کن
کاج همسایه گفت با تندی مردم آزار از تو بیزارم
دور شو دست از سرم بردار من کجا طاقت تورا دارم
بینوا راسپس تکانی داد یار بی رحم و بی مروت او
سیمها پاره گشت و کاج افتاد برزمین نقش بست قامت او
مرکز ارتباط دید آن روز انتقال پیام ممکن نیست
گشت عازم گروه پی جویی تا ببیند که عیب کار از چیست
سیمبانان پس از مرمت سیم راه تکرار بر خطر بستند
یعنی آن کاج سنگدل را نیز با تبر تکه تکه بشکستند

با خودم فکر کردم شاید ما نیز همان کاج سنگدل هستیم که دیگر ریشه های سر از خاک بیرون زده یک درخت دلمان را به درد نمی آورد و زندگی ماشینی موجب شده تا روز جهانی محیط زیست به همان روز ختم شود و در حد یک شعار بماند.

زمانی که یک دانش آموز کم سن و سال بودم با خود می گفتم: به دست خود درختی می نشانم * به پایش جوی آبی می کشانم اما امروز سرسبزی و طبیعت روح بخش را به هیاهوی زندگی شهری فروخته ام.

غرق این افکار بودم که درخت کرجی درحالیکه واپسین لحظات عمرش را سپری می کرد از اینکه لحظاتی را در کنارش بودم و روزش را پاس داشتم تشکر کرد، من اما نفس هایم به شماره افتاد و کاری از دستم بر نمی آمد به ناچار به آن درخت بدرود گفتم و در تمام طول مسیر به این حدیث می اندیشیدم که رسول خدا فرمودند: نزد من شکستن شاخه‌ ای از درخت همچون شکستن بال فرشتگان است.

روایت تصویری از درختان کرجی در روز جهانی محیط زیست