برای مسئولین باید غیبت کرد!

اين بزرگوار همچنين بارها مورد عنايت ويژه حضرت امام(ره) و مقام عظماء ولايت قرار گرفته اند به طوري که مقام معظم رهبري بر خلوص و صفاي ايشان تأکيد فموده و تلاشهاي ايشان را الگويي براي طلبه ها معرفي فرموده اند.

 ايشان در کليپ اختصاصي ذيل که سايت حزب الله کرمانشاه براي اولين بار آن را در فضاي مجازي منتشر مي نمايد؛ به تبيين دقيق زواياي بحث غيبت از مسئولين پرداخته اند.

سخنان دقيق ذيل از اين عالم بزرگوار که عمرش را در راه تحقيق معارف ديني و قرآني سپري نموده و يکي از کارشناسان معارف ديني محسوب مي شود؛ استدلال محکمي بر رد ادعاهاي جاهلان به معارف قرآن است که همواره درصددند به بهانه حفظ اخلاق رسانه اي و... مانع رسوايي نااهلان و نامحرمان توسط دلسوزان نظام بشوند و انتقادات صريح آنها از مسئولين را گناه غيبت و... معرفي مي کنند!! 

غيبت براي مسئولين طوري نيست  بايد خيلي رک انتقاد را بيان کرد/ کشتي آهن را در دريا مي دزدند بعد مي گويند غيبت نکني ها!!

حجه الاسلام و المسلمين قرائتي در اين کليپ با رد اينگونه مغالطه ها تصريح مي فرمايد:  

غيبت براي مسئولين طوري نيست؛ حضرت امير(ع) مي فرمايد: پول بده غيبت بشنو: و ابعث العيون.  به مالک اشتر مي فرمايد: پول بده به افرادي بروند بازرسي کنند بيايند عيبها را به شما بگويند. غيبت نکن يعني چه؟ (مثلا) رک بگو آقا قرائتي نهضت سوادآموزي رو خراب کرد. غيبت نشود يعني چه؟

گاهي آنقدر در درس اخلاق معطل مي شويم که شتر را بارش مي برند و کشتي آهن را در دريا مي دزدند بعد مي گويند غيبت نکني ها!! يعني چه غيبت نکن؟

 حضرت امير(ع)‌آبروريزي کرد عثمان بن حنيف سر سفره اي رفت که اشراف بودند فقرا نبودند؛ حضرت امير نامه اي نوشت و اين کبابي که خورد کوفتش شد؛ هزار و چهارصدسال است که به خاطر آن سيخ کباب؛ عثمان آبرو ندارد.

 گاهي بايد داد کشيد؛ ما اخلاقمان اينهاست آقا نه اينکه فقط بگي يواش بيا يواش برو! و نافله بخوان؛ نافله يکي از  مستحبات است.

حضرت امام(ره) در جواني با شخصي برخورد فيزيکي نمود و سيلي محکمي به صورتش زد

مرحوم آية‌الله بهاءالديني(ره)‌ نقل مي کرد که حضرت امام(ره) در جواني آنچنان به گوش کسي سيلي زد که عينکش پرت و چهل تکه شد. طلبه بايد اينگونه باشد لذا آن کسي که در پيري مي فرمايد من تو دهن اين دولت مي زنم بايد جواني زده باشد. اين درس اخلاق است.

بازخوانی جملاتی از مقام عظماء ولایت در وصف استاد قرائتی:

« بالخصوص از جناب آقاى قرائتى لازم است تشكر كنيم. تشكر كه نه؛ چون كار، كار خداست، براى خداست، ان‌شاءاللَّه خداوند بايد از ايشان و همكاران‌شان تشكر كند؛ لكن قدردانى بايد بكنيم. من اين چند جمله را در جمع شما برادران و خواهران بگويم:

آقاى قرائتى يك نمونه‌ى بسيار خوب و درس‌آموزى است خود ايشان. اولاً كارهايى را كه ايشان مباشر آنها شد، دنبال آنها رفت، همه‌اش خلأهايى بود كه وجود داشت؛ ايشان خلأها را پر كرده؛ خيلى ارزش دارد. بعضى كارها خوبند، اما تكرارى‌اند. اگر كسى توانست نيازها را، خلأها را پيدا كند، بشناسد و همت بگمارد بر اينكه اين خلأها را پر كند، اين ارزش مضاعفى دارد. ايشان اين‌جور عمل كرده است؛ هم در قضيه‌ى نماز - نمازِ با اين عظمت، با اين اهميت، ركن دين، مايه‌ى قبول همه‌ى اعمال انسان، اين مورد بى‌اعتنايى قرار بگيرد در جامعه، توجه لازم به آن نشود. اين، خيلى خلأ بزرگى است - ايشان به اين خلأ پرداخت، هم مسئله‌ى زكات، كه واقعاً در جامعه‌ى ما مطرح نبود و خود اين مطرح نبودن يك نقطه‌ى ضعف بود، يك نقيصه بود، ايشان همت كرد، وارد شد؛ همه جا برو، همه جا بگو، به همه اصرار كن، خسته نشو، تا اين به جريان بيفتد. قضيه‌ى تفسير همين جور است، قضيه‌ى مهدويت و بقيه‌ى قضايايى كه حالا ايشان دنبال مي‌كنند؛ اين يك نكته است در كار آقاى قرائتى عزيز و محترم‌مان.

نكته‌ى دوم كه اهميت آن از نكته‌ى اول بيشتر هم هست، صفا و خلوص ايشان است. خود اين صفا هم موجب شده است كه ايشان بتواند كارها را پيش ببرد. خداى متعال با نيت‌هاى خالص همراه است؛ خلوص نيت تأثير عجيبى دارد در پيشرفت كارهايى كه با اين نيت انجام مي‌گيرد. اين هم يك نكته است؛ خيلى مهم است.

من اينها را عرض كردم نه براى خاطر اينكه حالا بخواهيم از يكى تجليل كنيم يا يكى را بزرگ كنيم. اينها كه نه مورد احتياج و انتظار آقاى قرائتى است، نه ما دنبال اين چيزها هستيم؛ مي‌خواهيم اين‌جور كار كردن براى ما - براى همه‌مان، به‌خصوص ما طلبه‌ها - الگو بشود؛ يعنى اين‌جور حركت كنيم؛ نه اينكه حالا همين كارها را بكنيم؛ بلكه به اين معنا كه بگرديم دنبال خلأها، دنبال آنچه كه نياز به آن هست، اينها را پيدا كنيم. هر كسى ذوقى دارد، استعدادى دارد، توانايى‌هايى دارد، ظرفيتى دارد، از اين ظرفيت استفاده بشود براى اينكه كار انجام بگيرد»