از وعده بهبود وضعیت اقتصادی در 100 روز تا اعلام عدم تحقق فوری گشایش اقتصادی در دوران پساتحریم!!
گروه سیاسی «تیتریک»؛ روزهای داغ و پر تب و تاب انتخابات هر کاندیدایی را ملزم به ارائه وعده
هایی متمایز از سایر کاندیداها می کند تا بر اساس آنها آرای عمومی را از آن
خود کند. انتخابات ریاست جمهوری 92 نیز از این قائده مستثناء نبود ولی
متاسفانه علی رغم تاکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر پرهیز از ارائه وعده های
دروغین و یا اغراق آمیز، این موضوع کماکان ادامه داشت.
حسن روحانی رئیس جمهور منتخب مردم در انتخابات دو سال گذشته، از همان ابتدا وعده هایی متمایز از سایر کاندیداها را با احتساب بازه زمانی تحقق آنها به ملت ارائه داد. این وعده ها قطعاً در ذهن و خاطر ملت باقی می ماند و انتظار از دولت بیشتر می شود. یکی از وعده های روحانی ایجاد تحول اقتصادی در 100 روز بود که این وعده در ماه های نخست دولت بسیار مورد تاکید و مطالبه ملت واقع گردید.
وعده 100 روز دکتر روحانی به مردم در دوران انتخابات
پس از گذشت 101 روز از آغاز دولت، گزارشی از سوی رئیس جمهور محترم داده شد که در نهایت خونسردی صرفاً با فرافکنی و پررنگ کردن مشکلات و تخریب دولت گذشته، سنگینی عدم تحقق این وعده را از دوش خود پایین آورد. و بار دیگر وعد های دیگری با بازه زمانی طولانی تر به مردم داده شد.
گزارش 100 روزه دولت و فرافکنی در عدم تحقق این وعده
تحول و گشایش اقتصادی کماکان قصه پر غصه ای بود که در طی دوسال اخیر به قوت خود باقی ماند. توافق موقت ژنو هم با وعده و عیدهای دولت برای گشایش اقتصادی همراه بود ولی متاسفانه صبر و حوصله ملت و انتظار برای حداقل ذره ای تغییر در امورات اقتصادی، به جایی نرسید و این دولت بود که اینبار وعده حل مشکلات و گشایش را موکول به سال 94 یعنی پس از اتمام مذاکرات اعلام کرد و کورسوی امید بسیاری که دلبسته وعده های دولت بودند، به دستاوردهای وین دوخته شده است. رپورتاژ خبر و تحلیل های مکرر شخصیتهای دولتی و کارشناسان اقتصادی دولت پیرامون دستاوردهای مذاکرات هسته ای به گونه ای پیش از توافق جریان سازی کرده بود که همگان منتظر انفجار رشد اقتصادی در برهه ای اندک پس از اتمام مذاکرات باشند.
گفت و گوی تلویزیونی دکتر روحانی در 11 مرداد 94 با مردم به نوعی نشانگر
تکرار وعده های نسیه و سر خرمن دولت به ملت بود. روحانی در این گفت و گوی
تلویزیونی صراحتاً از مردم درخواست کرد که منتظر اثرات آنی و فوری
دستاوردهای مذاکرات در اقتصاد نباشند و این تاثیر را به بلند مدت موکول کرد
و شاید تناقض و یا چرخشی از صحبت های پیش از اتمام مذاکرات دولت بود.
