دستیابی ایران به تکنولوژی ساخت کلاهک هسته ای!

به گزارش گروه رسانه و مطبوعات «تیتر یک»، سایت رادیو فرانسه(RFI) نوشت: «روزنامه "لاکروآ" گفتگویی با "مارک فیتزپاتریک" مدیر برنامه منع گسترش سلاح های هسته ای در مرکز بین المللی مطالعات استراتژیک لندن درباره پرونده هسته ای ایران دارد.»

بنابر این گزارش، لاکروآ از "فیترپاتریک" می پرسد که چه پیشرفت هایی تاکنون در برنامه هسته ای ایران صورت گرفته و خطرات این برنامه چیست؟

فیتزپاتریک در پاسخ به این سوال گفت: «ایران هنوز بمب اتمی در اختیار ندارد و هیچ مدرکی وجود ندارد که ایران تصمیم به ساختن بمب اتمی داشته باشد. با این وجود، این احتمال تقویت شده که رژیم حاکم بر ایران خواهان رسیدن به توانایی هسته ای است و در این راستا، مدت 27 سال است که فعالیت می کند. برای ساختن بمب اتمی، اگر مثال پاکستان را ملاک قراردهیم، کمتر از 11 سال زمان مورد نیاز است. وی می گوید که ایران از 27 سال پیش زمان لازم را در اختیار داشته است. ایران از 27 سال پیش، بدون عجله، تمامی قطعات پازل هسته ای را به تدریج در جای خود قرار داده و تنها قطعه ای که باقیمانده، می تواند تصمیم به ساخت و تولید یک یا چند بمب اتمی باشد. در این باره، وی اعتقاد دارد که ایران در مدتی کمتر از یک سال، اگر بخواهد، می تواند بمب اتمی تولید کند.»

فیتزپاتریک که گویا علاقه زیادی دارد که ایران به سلاح هسته ای دست یابد، ادامه داد: «ساختن بمب اتمی و عملیاتی کردن آن نیازمند سه مرحله اساسی است که سه قطعه اصلی پازل هسته ای را تشکیل میدهند. نخست، سوخت انفجاری، دوم، کلاهک هسته ای و سوم موشک بالیستیک که بتواند کلاهک هسته ای را حمل کرده و به هدف برساند. منابع و ذخایر موجود در ایران امکان می دهند که ایران بتواند حداقل 5 بمب اتمی تولید کند. ایران توانایی غنی سازی 20 درصدی را دارد و برای غنی سازی 90 درصدی اورانیوم که در ساخت بمب اتمی به کار می رود، مشکل چندانی در برابر خود ندارد و می تواند ذخایر اورانیوم 20 درصد غنی شده خود را به سهولت و ظرف مدت فقط چند ماه برای استفاده نظامی به میزان 90 درصد غنی کند.»

فیتز پاتریک در مورد کلاهک هسته ای گفت: «این قسمت بسیار مهم و حساسی است که ایران همواره از ارائه اطلاعات درباره آن به آژانس بین المللی انرژی اتمی خودداری کرده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی در نوامبر سال 2011 بر روی فعالیت هایی در ایران انگشت گذاشت که در گذشته انجام پذیرفته و در ارتباط مستقیم و تنگاتنگ با فرآیند ساخت کلاهک هسته ای دارد. این فعالیت ها تا سال 2004 میلادی ادامه داشته و در پایان سال 2003 اینگونه فعالیت ها، به یکباره و بدون مقدمه از سوی ایران و به طور یک جانبه متوقف شده اند.»

فیتز پاتریک افزود: «این توقف ناگهانی، چرا های دارد و اصولاً پرسش برانگیز است. دلایل احتمالی توقف این فعالیت ها می تواند اتمام کار مطالعات و تحقیقات و مدل سازی باشد و در این تاریخ ایران قطعاً به نتایج مورد جستجوی خود برای ساختن کلاهک هسته ای دست یافته است. تکنولوژی ساخت کلاهک های هسته ای، تغییر چندانی نکرده و همان تکنولوژیی می باشد که در سال 1945 مورد استفاده قرار گرفته است. ایران تکنولوژی ساخت کلاهک های هسته ای را بدست آورده و قادر خواهد بود در مدتی کمتر از 6 ماه کلاهک هسته ای بسازد.»

فیتز پاتریک درباره سومین قسمت اصلی پازل هسته ای، یعنی موشک های بالیستیک به روزنامه لاکروآ گفت: «در این خصوص در ایران پیشرفت قابل ملاحظه ای صورت گرفته است. ایران در حال حاضر موشک های بالیستیک میان بردی در اختیار دارد که می توانند کلاهک هسته ای حمل کنند. ایران در تلاش برای رسیدن به آستانه تکنولوژی نظامی-هسته ای می باشد که به او توانایی ساختن بمب اتمی را بدهد. ایران به این آستانه، بسیار بسیار نزدیک شده است.»