کوخ نشینها زیرچرخ‌های توسعه لیبرالیستی له شدند تا شما از مانور تجمل بگویید!
گروه داخلی «تیتریک»؛در روزهای اخیر مصاحبه ای از آقای هاشمی رفسنجانی با هفته نامه طلوع منتشر شده است که واکنش هایی را به همراه داشته است. در قسمتی از این مصاحبه به نقل از ایشان آمده است که: «بعضی‌ها هم اصلاً آن موقع‌ها نبودند و در کوچه‌های روستاهایشان می‌گشتند، ولی الآن آمده‌اند و انقلابی شده‌اند.»
در همین راستا گروه های جهادی با انتشار نامه ای به این صحبت آقای رفسنجانی واکنش نشان داده و از آن انتقاد نمودند، متن نامه به شرح ذیل می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب حجت الاسلام و المسلمین رفسنجانی
هر انقلاب همراه انبوه تحولاتی که ایجاد می کند مفاهیم ویژه خود را مطرح میکند که تفسیر آنها بر عهده انقلابیون است. قطعاً در گفتمان انقلاب اسلامی در تعریف واژه انقلابی آنها که رنج زندان کشیده و خاک تبعید خورده اند اولویت دارند اما راه بر ما که در هوای پس از انقلاب تنفس کرده ایم بسته نیست. تلاش برای یافتن ویژگی های فرد انقلابی ما را به سمت شناسنامه انقلابی های با سابقه می کشاند و در محل تولدشان، نوق و نور و کمره و... را می بینیم.
به تاریخ انقلابهای انبیا نیز اگر بنگریم درمی یابیم، تنها مستضعفان بوده اند که به ندای الهی پاسخ گفته اند و فرستادگان پروردگار را یاری کرده اند، آنها که دل به جیفه دنیا بسته بودند و غرق دررفاه و لذات مادی شده بودند، قلبهایشان سنگ و گوشهایشان به روی حق بسته بوده است. از همین رو بنیانگذار انقلاب اسلامی به انقلابیون هشدار داد از خوی کاخ نشینی حذر کنند و خود را خادم کوخ نشینان بدانند، آن روز که فرمود «یک موی سر این کوخ نشینها و شهید دادگان به همه کاخها و کاخ نشینان جهان شرف و برتری دارد.»
کوخ نشینها که امام سفارش ایشان را کرده بود، همانها بودند که زیر چرخهای توسعه لیبرالیستی له شدند و دم برنیاوردند چراکه یک انقلابی با سابقه در صدر هیأت دولت نشسته بود. عرق ریختند و سدها ساخته شد تا شما سردار سازندگی لقب بگیرید و از مانور تجمل سخن بگویید و آنها تنها انگشت تعجب به دهان بگیرند، فکر شورش به مخیله شان هم خطور نکرد، نگاهشان به شما، یک انقلابی بزرگ بود. برای نان قیام نکرده بودند که به کوچکترین تنگ شدن عرصه به خیابانها بریزند و سطل زباله آتش بزنند، اهل خون دادن بودند اما صورتشان را با سیلی سرخ کردند. صبورانه منتظر ماندند از آن همه هیاهو که بر سر انواع توسعه برپا شده بود سهمی به آنها برسد، نرسید و ایستادند به پای انقلابی که عدالت در رأس آرمانهایش قرار داشت و علی علیه السلام الگوی حاکمانش بود.
معرکه 88 بر پا شد و حیرتشان افزون شد وقتی فرزندان انقلابی با سابقه را در حال دمیدن در شعله های فتنه دیدند و سکوت جماعت بزرگان انقلابی را. به جای بزرگان ساکت، 9 دی کوخ نشینها قیام کردند تا بخشکانند ریشه اشرافیتی که علف هرز انقلابشان بود و همچنان ایستاده اند تا همین امروز در روستای دور افتاده ای که از نفت، سرمایه ملی، تنها بویی به آن رسیده، جانم فدای رهبر هنوز از لبشان نیافتاده است. جای عکس امام را با تصویر او پر کرده اند، جانشان را فدای رهبری می کنند که جز بر زیلوی ساده حسینه امام خمینی بر فرشی گام ننهاده است. دلخوش هستند که کفشهای او هم وصله داراست. به عشق او است که یک لشکر می شوند و بغض و کینه همه جاه طلبان را به جان می خرند.
جناب حجت الاسلام، انقلابی گری به محل تولد نیست، به سابقه هم نیست، به ثبات در عقیده است!
گروه ها و مجموعه های جهادی که تاکنون این نامه را امضا کردند:
1. کانون خدمت رسانی به مستضعفین - بسیج دانشجویی دانشگاه تهران
2. قرارگاه جهادی امام رضا (ع)
3. قرارگاه جهادی ولی امر – دانشگاه شمسی پور
4. گروه جهادی محبان المهدی - دانشگاه شهید رجایی
5. گروه جهادی روح الله – دانشگاه امیرکبیر
6. گروه جهادی مقربون. دانشگاه شهید بهشتی
7. گروه جهادی شهید مومنی_ دانشگاه خواجه نصیر
8. گروه جهادی پرواز خاکی- دانشگاه علامه طباطبایی
9. گروه جهادی قاصدک - دانشگاه شهید عباسپور
10. گروه جهادی دانشگاه آزاد تهران غرب
11. گروه جهادی امام سجاد (ع)
12. گروه جهادی راه کربلا
13. گروه جهادی ردپای یار
14. گروه جهادی انصارالزهرا (س)
15. گروه جهادی بنیان مرصوص
16. گروه جهادی شهید چمران
17. گروه جهادی شهیدمحمدزاده خاش
18. گروه جهادی نسیم هجرت
19. گروه جهادی شهید ابراهیم هادی
20. گروه جهادی خادمان ام ابیها
این نامه در حال حاضر در وب سایت هسته توانمندسازی حرکت های جهادی به آدرس jahadgaran.org در حال جمع آوری امضاست.
