چرا باید در اوج مشکلات کنونی به آینده مصر خوش بین بود؟

به گزارش گروه بین الملل«تیتر یک»، در سال های اخیر، چنددستگی ها و مشاجرات سیاسی در مصر همواره این کشور را در حالت تنش و ناآرامی نگه داشته است. با گذشت دو سال از سقوط رژیم دیکتاتوری مبارک، مشکلاتی همچون بیکاری، فقر، رکود اقتصادی، سرمایه گذاری ناکافی و شکننده تر شدن صنعت گردشگری کماکان مردم مصر را عذاب می دهد.

اگرچه مردم زجرکشیده مصر دلایل بسیاری برای ناامید بودن از آینده کشورشان دارند اما مصطفی منشاوی، تحلیل گر برجسته مصری و استاد مدعو دپارتمان روزنامه نگاری دانشگاه وست مینیستر لندن هم دلایل منطقی و قابل قبولی را برای خوش بین بودن به آینده مصر ارائه می دهد؛ دلایلی که در قالب یک تحلیل در پایگاه خبری-تحلیلی اوراسیا منتشر شده و شنیدنشان خالی از لطف نیست.

صبوری رکن اول هر انقلاب است

مردم مصر به زودی دومین سالگرد انقلاب مصر را جشن خواهند گرفت در حالی که بسیاری از آنها هنوز از دستاوردهای انقلاب خود راضی نیستند و اعتقاد دارند که تغییری رخ نداده است. اگرچه مردم انقلابی مصر حق دارند در این خصوص نگران باشند اما در عین حال آنها باید توجه داشته باشند که تازه 2 سال از انقلاب گذشته و 2 سال، زمان بسیار کوتاهی برای ارزیابی  نتایج رویداد بزرگی در حد انقلاب و تغییر نظام حکومتی محسوب می شود.

با سیری در تاریخ انقلاب های مهم منطقه و جهان متوجه می شویم که که برای برداشت ثمره هر انقلاب و تغییری باید صبور بود. برای مثال، انقلاب فرانسه اگرچه از سال 1789 میلادی با محاصره و تصرف دژ مستحکم «باستیل» توسط انقلابیون آغاز شد اما روند تکامل آن چندین دهه طول کشید به طوری که قریب به 100 سال بعد از آغاز انقلاب، تازه فرانسوی ها روز 14 جولای (روز تصرف قلعه باستیل) را به عنوان روز ملی کشورشان پذیرفتند.

مردم انقلابی مصر باید از سایر انقلاب ها درس بگیرند و با صبوری در برابر مشکلات و پرهیز از هرگونه افراط و خشونت تلاش کنند که انقلاب را در مسیری مناسب پیش ببرند تا در نهایت کشور بتواند گذار آرامی از دیکتاتوری به دموکراسی داشته باشد.

هر انقلابی اهداف خود را به صورت مرحله ای محقق می سازد و گذر از هر مرحله حساس مستلزم همکاری همه اقشار جامعه است. امسال کشور انقلابی مصر یک انتخابات پارلمانی را پیش رو دارد و مردم می توانند از طریق این انتخابات، عقاید گوناگون خود را فریاد بزنند.

اتفاقاتی که در جریان رفراندوم قانون اساسی مصر رخ داد به همه ناظران سیاسی ثابت کرد که مردم مصر دیگر آن مردم بی تفاوت سابق نیستند و اصرار دارند که در همه فرآیندهای سیاسی کشورشان نقش داشته باشند و حتی خودشان تعیین کننده این فرآیندها باشند.

اقتصاد مصر هنوز زنده است

اگرچه اقتصاد کشور 90 میلیون نفری مصر در وضعیت ایده آلی نیست اما نباید با انکار برخی واقعیت های امیدوارکننده، بیش از پیش به نگرانی های اقتصادی مردم دامن زد. چرخ اقتصاد مصر هنوز هم در گردش است و می تواند نیاز مردم را تا حدی تأمین کند.

اخیراً کشورهای عربی منطقه، از جمله قطر و عربستان سعودی حدود 5 میلیارد دلار به دولت مصر کمک کرده اند که این کمک می تواند بخشی از مشکلات اقتصادی مصر را حل کند. از طرفی مصر امروز به لطف تلاش های جمال عبدالناصر در نخستین سال های ریاست جمهوری اش، یک منبع درآمد ثابت به نام «کانال سوئز» دارد. بنا بر آمارهای رسمی دولت مصر، در سال 2012 این کانال استراتژیک و پرتردد بیش از 5 میلیارد دلار درآمد را نصیب مصری ها ساخته است؛ یعنی حتی بیشتر از کمکی که اعراب به دولت محمد مرسی کرده اند.

مصری های خارج نشین نیز نقش مثبت و بسیار تأثیرگذاری را در اقتصاد این سال های مصر ایفا می کنند. به گفته علی العشیری، معون وزیر امور خارجه مصر، کارگران و متخصصان مصری شاغل در کشورهای خارجی در سال 2012 حدود 18 میلیارد دلار به اقتصاد کشورشان تزریق کرده اند.

صنعت گردشگری مصر نیز که نقطه قوت اقتصاد این کشور محسوب می شود در سال 2012 بیش از 10.5 میلیون گردشگر جذب کرده و 9 میلیارد دلار درآمد را برای کشور به ارمغان آورده است.

از همه اینها که بگذریم، مردم مصر اکنون بیش از هر زمان دیگری به کشورشان دلبستگی دارند و حاضرند تلاش خود را برای اعتلای کشورشان دوچندان کنند.

مخلص کلام اینکه درست است وضعیت اقتصادی کشور چندان خوب نیست اما اوضاع می توانست بدتر از این هم باشد. پس باید به آینده امیدوار بود.

مصر  خیلی بزرگتر از آن است که شکست بخورد

اجازه دهید سومین دلیل برای خوش بین بودن به آینده مصر را با یک جمله کوتاه از زبان اسطوره سیاست و روزنامه نگاری مصر بیان کنیم؛ محمد حسنین هیکل همیشه می گوید: « مصر خیلی بزرگتر از آن است که شکست بخورد». حسنین هیکل 90 ساله که خود نماد این تفکر است هنوز هم آنقدر توان دارد که هر هفته میلیون ها مصری از اقشار گوناگون و رده های سنی مختلف را برای شنیدن تحلیل های نابش پای تلویزیون ها میخکوب کند.

مردم مصر، محمد حسنین هیکل و تحلیل هایش را دوست دارند نه فقط به این خاطر که وی مردی دانا، وطن پرست و باتجربه است بلکه به این دلیل که او تمام اتفاقات 60 سال اخیر مصر را به خوبی به یاد دارد و تحلیل می کند تا مردم بدانند که در طی این سال ها چه بر کشورشان گذشته است و چرا مصر با وجود تمام این مشکلات هنوز هم با قدرت به حیاتش ادامه می دهد. در واقع این پیرمرد سالم و قبراق را باید تاریخ زنده مصر نامید.

محمد حسنین هیکل زمانی در پاسخ به خبرنگاری که از وی پرسیده بود که با توجه به اوضاع کنونی مصر آیا نسبت به آینده بدبین است یا خیر، گفته بود: « من که نمی توانم بدبین باشم چون هنوز زنده هستم. مصر زنده است و مردم مصر زنده اند، پس جایی برای نامیدی نیست».

منبع:پایگاه اورآسیا