شمارش معکوس برای سرنگونی رژیم صهیونیستی

گروه سیاسی «تیتریک»،رهبر انقلاب در تاریخ ۱۸ شهریور در بخشی از بیانات خود  در دیدار با اقشار مختلف مردم چنین فرمودند: «ان‌شاءالله تا ۲۵ سال دیگر، به توفیق الهی و به فضل الهی چیزی به نام رژیم صهیونیستی در منطقه وجود نخواهد داشت؛» این موضوعی است که بسیاری از  کارشناسان و تحلیلگران دیگر بر آن صحه گذاشته‌اند. حسین رویوران، کارشناس مسائل منطقه معتقد است بر اساس سنت‌های الهی و شاخص‌های محسوس عینی رژیم صهیونیستی قطعاً سرنگون خواهد شد. گفت‌و‌گوی پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR با ایشان بدین شرح است:
 
چرا رهبر انقلاب همواره بر این موضوع تأکید دارند که مسأله‌ی فلسطین باید هم محور وحدت جهان اسلام باشد و هم مسئله‌ی اول جهان اسلام؟
دلیل محور بودن فلسطین از این قرار است که اگر ما یک نقشه‌ی فرضی را در مقابل خود قرار دهیم، می‌بینیم که تمام درگیری‌های موجود در جهان اسلام، معطوف به نقاط مرزی آن است. برای مثال، در شمال، کشمیر، بوسنی، کوزوو و... درگیرند و در جنوب، نیجریه و جنوب سودان درگیر منازعه هستند و در شرق، در میانمار درگیری وجود دارد. تنها جنگ و اختلافی که در نقاط مرزی جهان اسلام نیست، فلسطین است که در قلب جهان اسلام قرار دارد و رژیم صهیونیستی در حقیقت قلب جهان اسلام را نشانه گرفته است. معلوم است که اگر قلب یک پیکر از جریان بیفتد، بالطبع آن پیکر نیز از کار خواهد افتاد. پس رژیم صهیونیستی در حقیقت یک تهدید مهم برای همه‌ی کشورهای اسلامی محسوب می‌شود. بنابراین اولویت فلسطین یک امر مسلم است.

از سوی دیگر، اسرائیل نقشی واگرایانه در امت اسلامی بازی می‌کند. برای مثال، تلاش می‌کند با عربستان وحدت استراتژیک ایجاد کند. سرتیپ بازنشسته‌ی سعودی انور عشقی اخیراً در یکی از مصاحبه‌های خود گفته است: «همکاری عربستان و اسرائیل ضامن امنیت منطقه است.» این گزاره، یک فاجعه است؛ چراکه اسرائیل در حال جدا کردن عربستان از جهان اسلام است.

زمانی که جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد اسرائیل یک تهدید بالفعل برای همسایگان خود و یک تهدید بالقوه برای کل جهان اسلام است، کسی باور نمی‌کرد، اما وقتی اسرائیل تهدید به بمباران هسته‌ای می‌کند، نشان می‌دهد که دورترین و نزدیک‌ترین کشورها برای این رژیم یکسان است و اسرائیل از اساس برپایه‌ی تضاد با جهان اسلام بنا شده است.
اخیراً حتی مقاله‌هایی در مورد حضور یهودیان در حجاز و مناطقی مانند مدینه و خیبر مطرح شده و به همین علت گفته شده است که باید این سرزمین‌ها هم در اختیار یهودیان باشد. این نشان می‌دهد ادعاها و خواسته‌های تجاوزطلبانه‌ی رژیم صهیونیستی پایانی ندارد و قطعاً فلسطین می‌تواند محور جهان اسلام باشد و باید تبیین درستی برای کشورهای جهان اسلام صورت بپذیرد.
 
برخی تصور می‌کنند که در سال‌های اخیر، از قدرت جریان محور مقاومت کاسته شده است. این گزاره تا چه‌اندازه صحیح است؟
این گزاره که محور مقاومت تضعیف شده است، توضیح دقیقی از شرایط نیست. به عبارت دیگر، در نتیجه‌ی توطئه‌های غربی و اسرائیلی، سوریه و عراق درگیر جنگ هستند و حزب‌الله ناگزیر شده است که در سوریه خود را درگیر کند. البته شاید در نگاه اول این وقایع تضعیف محور مقاومت قلمداد شود، اما در یک نگاه دقیق و عمیق این‌گونه نیست. برای نمونه، پس از صدام در عراق، ارتش از بین رفت و ارتشی که توسط آمریکا به وجود آمد، کارآمدی لازم را نداشت و دیدیم که در مقابل با داعش چگونه عقب‌نشینی کرد. اما در زمان فعلی شاهد شکل‌گیری یک ارتش قوی توسط هسته‌های مقاومت مردمی در عراق هستیم.

در سوریه نیز درست است که ارتش متحمل شکست‌هایی شده، اما همین شکست‌ها کارآمدی آن‌ها را افزایش داده است. درست است که حزب‌الله با ورود به سوریه، چند صد شهید هم داده، اما یقیناً بر تجربیاتش افزوده شده است. این موارد نشان می‌دهد که محور مقاومت در حال افزایش قدرت است، اما در عین حال درگیر با ناامنی‌هاست. لذا براساس مسائل ظاهری نمی‌توان توان محور مقاومت را سنجید و تضعیف آن را نتیجه گرفت.
 
این روزها شاهد نگارش متن برجام میان ایران و ۵+۱ بوده‌ایم. پس از این متن، مقامات آمریکایی این‌گونه وانمود می‌کنند که با تصویب برجام می‌توانند امنیت اسرائیل را تأمین کنند، اما رهبر انقلاب فرمودند با تصویب این متن هم امنیت اسرائیل تأمین نخواهد شد. چرا این توافق هیچ تأثیری بر امنیت اسرائیل نخواهد داشت؟
در حال حاضر، در مورد رابطه‌ی میان ایران و آمریکا، سه گزینه وجود دارد: تقابل، هم‌پیمانی و تعامل. از ابتدای انقلاب اسلامی رویکرد تقابلی مسلط بوده است و هم‌اکنون نیز ادامه دارد. آمریکا افغانستان و عراق را نیز برای تحت فشار قرار دادن ایران اشغال کرد، اما حتی با هزینه‌ی دوهزارمیلیاردی در این کشورها نتوانست آن‌ها را به مرکز توطئه علیه ایران تبدیل کند و یا نظم سیاسی ایران را تحت تأثیر قرار دهد. با این هزینه‌های هنگفت بود که مراکز تحقیقاتی آمریکا به این نتیجه رسیدند که باید از حالت «تقابل هزینه‌بر» خارج و وارد مرحله‌ی تعامل شوند.

در گزینه‌ی «هم‌پیمانی» نیز میان دو کشور انطباق وجود دارد و به‌تبع این موضوع در مورد ایران و آمریکا امکان‌پذیر نیست؛ چراکه این دو کشور از دو مشرب ایدئولوژیک متفاوت تبعیت می‌کنند. بر همین اساس، تنها راه باقی‌مانده، تعامل است و در اینجا باید به این سؤال پاسخ دهیم که در صورت تعامل، آیا امکان همکاری میان دو کشور وجود دارد یا خیر؟

قدر مسلم آنکه در مسائل بنیادی و ثابت سیاست خارجی، امکان تعامل و همکاری به‌هیچ‌وجه وجود ندارد. از همین منظر، حمایت از فلسطین و ادامه‌ی مبارزه، از جمله اصول ثابت سیاست خارجی ایران محسوب می‌شود. از طرفی دیگر، تضمین امنیت رژیم صهیونیستی (از آنجا که بخشی از قدرت نظامی پراکنده‌ی آمریکاست و سالانه کد نظامی برای اسرائیل در بودجه‌ی آمریکا پیش‌بینی می‌شود) از اصول ثابت سیاست خارجی آمریکاست. حال با این وضعیت، آیا ایران و آمریکا می‌توانند در مورد موضوع فلسطین با یکدیگر تعامل کنند؟ واضح است که خیر. چراکه آن‌ها از اسرائیل حمایت می‌کنند و ما از فلسطین و آزادسازی آن حمایت می‌کنیم. در نتیجه، هیچ‌گاه نمی‌توانیم با آمریکا در این رابطه همکاری کنیم. بنابراین این گزاره که امنیت اسرائیل تأمین خواهد شد، واضح است که لاف و ادعایی بیش نیست.
 
رهبر انقلاب در سخنرانی اخیر خود اشاره داشتند که رژیم صهیونیستی ۲۵ سال آینده را نخواهد دید. مهم‌ترین نشانه‌های محو رژیم صهیونیستی طی سال‌های آینده چیست؟
آنچه مقام معظم رهبری پیش‌بینی کرده‌اند، اولاً مبتنی بر سنت‌های الهی و ثانیاً براساس شاخص‌های محسوس عینی است. براساس سنت‌های الهی، باطل امکان دوام ندارد و قطعاً سرنگون می‌شود. از نظر معارف قرآنی، باطل همواره موقت و رفتنی است. قرآن خبری در همین رابطه می‌دهد و خطاب به بنی‌اسرائیل در آیه‌ی ۴ سوره اسراء می‌فرماید: «وَ قَضَیْنَا إِلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْکِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الأَرْضِ مَرَّتَینِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کبِیرًا» : «و در کتاب آسمانى [شان‌] به فرزندان اسرائیل خبر دادیم که قطعاً دو بار در زمین فساد خواهید کرد، و قطعاً به سرکشى بسیار بزرگى برخواهید خاست.» این پیش‌بینی قرآن تحقق پیدا کرد. سپس در آیه‌ی بعدی چنین می‌فرماید: «فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیکمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ» : «هنگامى‌که نخستین وعده فرا رسد، گروهى از بندگان جنگاور خود را بر ضد شما می‌انگیزیم، تا برای سرکوب شما میان خانه‌‌هایتان را هم جستجو می‌کنند». سپس تأکید می‌کند که «وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولاً» : «این وعده‌اى است قطعى.» این موارد نشان می‌دهد که خداوند متعال وعده داده است اسرائیل از بین خواهد رفت.