چرا امام زمان عج در غیبت هستند؟

گروه فرهنگی «تیتریک»، به نقل از  هادیان البرز نوشت: چه بسا انساني كه همه افعال خداوند را حكيمانه مي‌داند و در برابر آنها سر تسليم فرود مي‌آورد، به دنبال دانستن راز و رمز بعضي از رويدادهاي عالم باشد تا به سبب علم به فلسفه يك پديده، آرامش نفس و اطمينان قلبي بيشتري يابد. بنابراين به بحث و بررسي پيرامون حكمت‌ها و آثار غيبت حضرت مهدي (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مي‌پردازيم و به روايات مربوط به آن اشاره مي‌كنيم:

تأديب مردم

وقتي امّت نسبت به پيامبر و امام قدر نشناسند و وظايف خود را در برابر او انجام ندهند بلكه اوامر او را نافرماني كنند، رواست كه خداوند، پيشواي ايشان را از آنها جدا كند تا به خود آيند و در روزگار غيبت او، ارزش و بركت وجود او را دريابند و در اين صورت، غيبت امام به مصلحت امت است گرچه آنها ندانند و درك نكنند.

امام باقر (علیه السلام) فرمود:

«وقتي خداوند همراهي و همنشيني ما را براي قومي خوش ندارد ما را از ميان آنها برگيرد.»[1]

استقلال و نبودن تحت پيمان ديگران

آنها كه به دنبال ايجاد يك تحوّل و انقلاب هستند به ناچار در ابتداي قيام با بعضي از مخالفان، عهد و پيماني مي‌بندند تا بتوانند اهداف خود را دنبال كنند، ولي مهدي موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آن مصلح بزرگي است كه در راه برپايي انقلاب و حكومت عدل جهاني با هيچ قدرت ستمگري سازش نخواهد كرد زيرا كه مطابق روايات فراوان او مأمور به مبارزه قاطع و آشكار با همه ظالمان است. به همين جهت تا آماده شدن شرايط انقلاب، در غيبت مي‌رود تا مجبور نباشد كه با دشمنان خدا عهد و پيماني ببندد.

در روايتي از امام رضا (علیه السلام) علت غيبت اينگونه بيان گرديده است:

«براي اينكه آن زمان كه با شمشير قيام مي‌كند، كسي بر عهده او ]امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف)[ بيعتي نداشته باشد.»[2]

پی نوشت:

[1]. علل الشرايع، ص 244، باب 179.

[2]. كمال الدين، ج 2، باب 44، ح 4، ص 232.