کلکسیونر و هنرور، ۸۰ ساله ای که ماشین عروس اجاره می دهد+ عکس

گروه استانی«تیتریک»؛به  نقل از «کمال مهر»؛ بنزقدیمی و سفید رنگ، کنار خیابان؛ آنقدر تمیز و جذاب بود که توجه ام را به خودش جلب کرد، رفتم تا سراغی از راننده آن بگیریم تا اجازه بدهد چند تصویر از آن ، تهیه کنم. به کنار ماشین رسیدم پیرمردی با قد کوتاه و مو'یی سپید  که کلاه شاپویی بر سر داشت، کنار ماشین نشسته بود.

جذابیت این بنز قدیمی سفید رنگ و پیرمرد باعث شد گپ و گفتی با او داشته باشم؛ خودش را غلام فدوی معرفی کرد کلکسیونری که ۵۰ سال  انواع ماشینهای لوکس و قدیمی را در مجموعه خود نگهداری می کرد.

غلام فدوی ۱۴ سال راننده تریلی بود و در جاده های کشور باربری می کرد، و چند سالی است بخاطر بالا رفتن سنش بازنشسته شده بود و از طریق اجاره ماشین لوکس اش، امرار معاش میکند؛ اگرچه خیلی آرام صحبت می کرد و کمی هم سرماخورده بود و زیاد اهل گفتگو نبود ولی کنجکاویم باعث شد پشت سر هم ازش سوال کنم...

از او پرسیدم حقوق بازنشستگی داری؟، گفت : "ششصد هزار تومان میگیرم" کفاف نمی دهد!

گفتم اجاراه ماشین چقدر است؟ کفاف خرج و مخارج شما را می دهد ،گفت:" هفتصد یا هشتصد هزار تومان از ۸ صبح تا ۱۲ شب اجاره ماشین، بالاخره کم زیاد یک روز هست ۱۰ روز نیست، میگذرونیم... "

پرسیدم که وضع و اوضاع کاسبی چطور است؟: گفت:" آنقدر کاسبی شُل شده که انرژی ندارم چیزی بگم..."

پرسیدم، ماشین را اجاره میدهی در اختیار مشتری است یا خودت پشت فرمانی؟ پاسخ داد: " در خدمتشان هستیم و خودم پشت فرمانم ، بخاطر اینکه خودم بهتر میدونم چیکار کنم..."

از پیرمرد سوال کردم، چند سال سن دارید و عمر ماشین شما چقدر است؟ گفت: "۸۰ سال سن دارم و ماشینم ۶۵ سال عمر کرده "

گفتم وقتی با تازه داماد و عروس  هستید حال حواتون چطور؟ جواب داد: خوش میگذره و صفای میکنم

پرسیدم چطور مشتری پیدا میکنی، چون برای اولین بار که شما را در کنار خیابان میبینم!، گفت: به گل فروشی ها کارت دادم و در ضمن همه من را می شناسند!

در حین گفتگو دختر خانمی نزدیک ما شد ، آقا؛ این ماشینُ، اجاره برای ماشین عروس میدید!؟ پیرمرد جواب داد: بله و ...

ادامه دادم و گفتم چطور همه، شما را می شناسند؟ جواب داد: " ماشین های من در خیلی از فیلم ها بازی کردند، معمای شاه،کیف انگلیسی، شب دهم،خانه ای در تاریکی، درچشم باد(چشمه باد)-) مکثی کرد و ادامه داد، دیگه یادم نمیاد! خیلی زیاده...

از اینکه کنار همچین شخصیتی بودم کمی هیجان زده شدم ، گفت ماشین لوکس کروکی هم داشتم، شهرک سینمایی می رفتم، دوباره کنجاو شدم که دیگر درچه فیلم های بازی کرده ، گفتم در فیلم ها هم خودتان راننده بودید، گفت: " بله" ، دوباره پرسیدم یکبار دیگر اسم فیلم ها را نام می برید؟!  ولی خب پیرمرد دوباره همان اسامی را تکرار کرد: معمای شاه،کیف انگلیسی، شب دهم،خانه ای در تاریکی، درچشم باد(چشمه باد)...[حافظه‌اش یاری نمی داد]

پرسیدم چند تا  ماشین لوکس دیگه داری، جواب داد: " این آخری هست، ۸ عدد از این ماشین ها داشتم،  چند سال پیش ۲ عدد از اینها را هرکدام ۲ میلیون فروختم ، دو سال پیش هم ۲ عدد هر کدام ۴۰ میلیون فروختم و فاز۴ یم خانه خریدم ...

گفتم، چرا سینما نمی روی؟ گفت: " قهر کردم دیگر نمی روم، روزی باید بیش از ۲۰ بار استارت بزنم، استارت ماشین خراب میشه، گفتم نمیام..."

یک مشتری دیگر هم آمد ، و دیگر نخواستم بیشتر از این پیرمرد را با سوالاتم خسته کنم، تعدادی عکس گرفتم و خدا حافظی کردم....

وقتی از او دور می شدم با خود فکر میکردم، آیا  ۸۰ سال عمر خواهم کرد، و اگر در آن زمان  زنده بودم باید برای زنده ماندنم چه باید کنم!؟

زمانه دیگر، نوجوان و جوان ، میانسال و سالمند نمی شناسد؛  برای زنده ماندن باید این روزها دوید، و آنچه که در این دویدنها رخ می دهد، ارزشهایی است که  به تدریج در حال فرو ریختن است.

انتهای پیام/