بینایی به چشمان قربانی اسیدپاشی بازگشت
گروه اجتماعی «تیتریک»؛ سهیلا جورکش دختر ۲۷ ساله‌ای است که در روز ۹
مهر ماه سال ۹۳ در خیابان بزرگ مهر اصفهان توسط موتورسوار ناشناسی قربانی
حادثه اسیدپاشی شد و در بیمارستان‌های فارابی و مطهری تحت درمان قرار گرفت.
مادر سهیلا جورکش روز ۲۶ شهریور در مصاحبه‌ای در مورد وضعیت بینایی دخترش گفت: «بینایی سهیلا در حدی است که فعلاً اجسام را می‌بیند اما بعد از ۲۴ ساعت، درصد بینایی او مشخص می‌شود.» مادر جورکش در ادامه از حمایت‌های همه‌جانبه و تقبل هزینه‌ها توسط رئیس جمهوری و برادرش حسین فریدون قدردانی کرد و گفت: علاوه بر حمایت های رئیس جمهوری و همچنین حسین فریدون، حمایت روحی دوستانی مانند دکتر ملکی، دکتر جوادی و فدایی فر سفیر ایران، استاد منصور همایونی‌نژاد، خانم همایونی‌نژاد به خانواده ما و سهیلا دلگرمی می‌داد و در روحیه دخترم بسیار مؤثر بود.
سهیلا جورکش در گفت‌وگوی کوتاهی با روزنامه ایران درباره وضعیت خود گفته بود: «برای من همین کافی است که تا حدی بینایی‌ام را به دست بیاورم که بتوانم زیبایی دنیا را ببینم و شکر‌گزار خداوند باشم و از طرف دیگر دامنگیر خانواده‌ام نباشم.» او که همواره گفته «تا شقایق هست زندگی باید کرد» بعد از عمل جراحی به مادرش گفت توانستم اسید را شکست دهم، احساس می‌کنم تازه متولد شده‌ام.
وزیر بهداشت شبانه به ملاقاتش در بیمارستان شهید شیرودی رفت و چشمان این دختر را معاینه کرد؛ بعد از آن بود که سهیلا عمل پیوند قرنیه چشم انجام داد که البته این جراحی با موفقیت انجام نشد و همچنان چشم قربانی اسیدپاشی از بینایی محروم ماند.
جورکش که دو بار در بیمارستان باراکر اسپانیا تحت عمل جراحی قرار گرفت بینایی‌اش را به دست آورد.
