دانشگاه یا بنگاه اقتصادی تولید مدرک!/خانه های ما انبار کالای چینی است/مدیریت تولید ملی بزرگترین دغدغه ما در پساتحریم است
رحیم بنا مولایی افزود: تحریم ها منجر شد همگی از خواب بیدار شده و متوجه شدیم که خارجی ها دلشان به حال ما نسوخته و به دنبال حفظ منافع و بازار، کالا و اشتغال خود هستند، اگر ما می خواهیم به خود تکیه کنیم یک اقدام بزرگی بر عهده اصحاب رسانه در جهت اشاعه فرهنگی ” مصرف داخلی از تولیدات داخلی ” می باشد و این یعنی ما به داشته ها و غرور ملی خود افتخار کنیم. مشکل فرهنگی ما در پوشش، مواد غذایی و تجملات زندگی این است که مصرف کننده برند هستیم. این مهم آفت است در جامعه ای که ۳۰ سال پیش زیر ۱ میلیون و امروز بالای ۱۵ میلیون لیسانس به بالا داریم. امروز برنامه ریزان با توجه به رشد آگاهی ها باید جامعه را اداره کنند. زحمات دولت روحانی در بخش خارجی منتج به بهبودی روابط با بین الملل و بازگشت اعتبارات از دست رفته دولت نهم و دهم شد. مهمترین نتیجه آن خواهد بود که در بهمن ها سوئیفت راه اندازی می شود تا بخش خصوصی بتواند از طریق بانک گشایش اعتبار کرده و از طریق پذیرش بانک های داخلی توسط بانک های خارجی بخش صادرات توسعه یابد و صادرات به صورت چمدانی، مرزی و … کنار گذاشته شود.
وی اظهار داشت: در این وضعیت اقتصادی کشورهای خارجی هیات های خود را به داخل کشور اعزام می کنند و اینجا لازم است دولت استراتژی داشته باشد و در استان البرز با کمیته های مرتبط و مسئولین استراتژی خاصی تعریف کرده ایم که از هیات های خارجی می خواهیم اگر می خواهند سرمایه گذاری کنند به صورت مشارکتی بوده و دانش فنی و ماشین آلات مدرنیته انجام شده و طرف خارجی بازار خارجی را وارد کشور کند و ما بخشی از طرفیت های تولید خود را که متوقف است فعال کنیم. استراتزی ما برای سرمایه گذاری خارجی مشارکت توام با ورود بازار است و ما با این کار دو حرکت اقتصادی انجام می دهیم نخست آنکه ما برند ملی داریم در داخل کشور و در بخش های برند فرعی برای کشورهای خارجی خواهیم شد.
بنا مولایی تصریح کرد: ما با این اتفاق هم هزینه های تولید را پایین خواهیم آورد و هم کیفیت را بالا برده و به استاندارد بین المللی رسانده تا در آن بازراها حرف برای گفتن داشته باشیم و در حقیقت ما با اقتصاد مقاومتی که در درون کشور که باید مانع واردات شویم و خود تولید کننده باشیم در بعد دیگر انقلاب اقتصادی در کشورهای اطراف خود ایجاد کنیمذو کالای ایرانی با برنامه ریزی در سال ۹۵ در کشورهای خلیج فارس حضور داشته باشد و با این کشور گشایی اقتصادی ما می توانیم اقتصاد خود را از نفت جدا کنیم و امروز یکی از وظایف اصحاب رسانه، آموزش عالی و آموزش و پرورش کشور این است که دانش آموزان بیاموزد مدادی که در دست اوست روزی در داخل کشور باید تولید شود و الگوی مصرف برای آنها تعریف کنیم و مصرف گرای صرف نباشیم زمانیکه واردات محور بوده و مولد نیستیم به نفع ما نیست که ۱۰۰ درصد مصرف کننده باشیم. کارگرهای خارجی، مهندسان خارجی و … از منابع پولی ایران استفاده کرده اند و عواقبی چون بیکاری و ناهنجاری را برای ما به ارمغان آورده اند لذا این مهم نیاز به فرهنگسازی دارد که ملتی می تواند به خود تکیه کند که مصرف کننده محصولات خود باشد.
وی خاطر نشان داشت: امروز دانشجوی ما باید صاحب نظر و فکر باشد نه اینکه دانشگاه های ما بنگاه های اقتصادی تولید مدرک شده اند و این آفتی است که ما آسیب می بینیم و تعامل صنعت و دانشگاه اگر عقب انداخته شد به واسطه رسیدن به راهکار و محتوا بود و ما صرفا به دنبال برگزاری همایش و ارائه آمار نیستیم و ارائه طریقی برای دولت باشیم. تعامل دانشگاه و صنعت که یکی از مشکلات بزرگ فعلی کشور است باعث شده مهندس فارغ التحصیل اطلاعات آنچنانی نداشته باشد و علم زیر سوال رود درحالیکه همان مهندس تجربه استادکاران را زیر سوال خواهد برد اما تجربه و علم باید با هم پیشرفته و علمی که ثروت تولید نکند موثر نیست. ما به عنوان یک کشور اسلامی می توانیم با برند حلال در کشورها حضور داشته باشیم اما از این پتانسیل استفاده نکرده ایم. یکی از برنامه های اتاق بازرگانی اسن است که در بحث تجارت حلال دارو و غذا حرف برای زدن داشته باشد و بتواند از ظرفیت های مازاد برای گرفتن بازارهای اروپایی استفاده کند. سهم ما در تجارت حلال زیر یک درصد داریم و از کشوری مثل مالزی عقب افتاده ایم!!!!! مذاکره کننده با سرمایه گذاران خارجی بسیار مهم است چرا که کشورهای خراجی بوی کباب شنیده اند و قصد دارند پول های بلوکه شده ایران را تصاحب کنند اما ما باید عاقل باشیم. امروز کارخانه های ما زیر ۲۰ درصد کار می کنند و اینجا آمایش سرزمین باید نکته مورد توجه مدیران کشوری باشد و ما نیاز به یک بانک اطلاعاتی متناسب با واقعیت ها باشد تا با برنامه ریزی بتوانیم برای توسعه کشور کار انجام دهیم. اگر امروز ادعا می کنیم باید مدرن ترین تکنولوژی ها را داشته باشیم باید دانش استفاده، بهره برداری و قوانین آن را نیز داشته باشیم.
بنا مولایی تاکید کرد: بخشی از موانع کسب و کار در ایران را نیز ما خود به وجود می آوریم در گذشته قنادی ها، اغذیه فروشی و … با یکدیگر فاصله مشخصی داشتند اما امروز مغازه های مشابه در کنار هم بد اخلاقی ها را رواج داده به کسب و کار لطمه خواهیم زد. همچنین آزاد سازی قیمت ها باعث رشد ما به لحاظ کیفیت خواهد شد و متاسفانه زمانی در مسکو ظرف بستنی خوری خریداری کردم و در پاسخ به سوال فروشند گفتم در بوفه صرفا آن را تماشا می کنیم فروشنده خندید و گفت: چیزی که مصرف ندارید خریداری می کنید. امروز خانه های ما انبار کالاهای چینی شده است و فرهنگ چشم و هم چشمی باید درست شود زیرا چیزی که مصرف نداریم و تولید کننده آن نیز نیستیم نباید بخریم. در گذشته بانوان ما در منزل مولد بودند اما امروز مصرفی شده ایم. البته هیات های سرمایه گذاری که وارد ایران می شوند غالبا سیاسی اند، اگر ما در برنامه های مذاکره با خارجی ها دقت کنیم نمی توانند بر سر ما کلاه بگذارند. امروز نیاز به کالا نداریم، باید به مدیریت توجه شود و به داشته هایمان مغرور شویم، در دهه اول علی رغم جنگ شرکت های ما با مهندسی معکوس کالای بسیاری تولید کردند. امروز ساختارهای خوبی داریم اما مدیریت وجود ندارد. اگر امروز بخش خصوصی فداکاری کند و منافع ملی را بر منافع فردی ترجیح دهد اعتماد دولت به بخش خصوصی جلب خواهد شد. تورم زمانی رو به بالا بود بخش خصوصی متانسب با تورم دارایی اش رشد می کرد اما امروز تورم کاهش یافت. اگر در اقتصادی تورم و رکود توام شود اگر برنامه ریزی نشود به سمت ورشکستگی پیش خواهد رفت. زمانیکه نرخ تورم از نرخ بانک کمتر می شود وامی که بانک برای تولید خواهد داد سم است زیرا ارزش افزوده ای ایجاد نمی کند. امروز دغدغه بزرگ ما در پسا تحریم این است که اگر کالایی را که دست و پا شکسته تولید می کنیم نتوانیم مدیریت کنیم و دروازه ها را باز بگذاریم که خارجی ها همین اندک تولید را نیز از ما بگیرند و با زرق و برق اجناس ارزان به ما دهند تولید داخلی نابود خواهد شد. اگر امروز در مقابل تحریم ها علی رغم مشکلات ایستادیم به واسطه صاحب فکر و برند بود.
رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی البرز در خاتمه خاطر نشان داشت: عده ای در کنار تحریم غیر منصفانه به عنوان قاچاق کالا و دور زدن تحریم ها منافعی داشتند و امروز این مهم به خطر افتاده و آنها مقابله می کنند که فرصت ها گرفته شود و ما در خواب غفلت باشیم. در جامعه ما باید این ذهنیت تغییر یابد که سامایه دار و سرمایه گذار ما کار آفرین است اسن افراد پویا هستند و دلالان زالو صفتند زیرا دلال وابستگی به کشور ندارد اما صاحب صنعت هزینه خواهد کرد و ماندگار است و این تغییر نگاه موجب می شود ما به یک کشور مولد رده بالا در منطقه تبدیل شویم. استان البرز با ۳۵۰۰ صنعت سومین استان صنعتی کشور است. آیا ما می دانیم چقدر کالا نیاز داریم که تولید را مدیریت کنیم؟ امروز پول های سرگردان مردم که به ۸۶۵ هزار میلیارد تومان رسیده و یک فاجعه است را می توان در بخش تولید به کار ببریم که با ایجاد اشتغال هنجارها، فساد و … را از میان برداریم. متاسفانه از دولت نهم یارانه صنعت داده نشده درحالیکه همه جای دنیا برای صنعت فرش قرمز پهن می کنند اما در کشور ما به واسطه ناهماهنگی های اقتصادی راندمان و بهره وری کاهش می یابد.