پروژه نفوذ؛ سرپل‌های ایرانی و حاشیه امن!/ آیا فناوری ارتباطات دروازه ورود «گنج پنهان» است؟
رئیس جمهور پس از بازدیدش از نمایشگاه مطبوعات، گفت که برخی رسانه ها نقش «پلیس مخفی» را بازی می کنند و «از مطالعه برخی از نشریات متوجه می‌شویم که فردا چه کسی دستگیر می‌شود، کجا تعطیل می‌شود و آبروی چه کسانی باید رفته شود.»
روحانی البته چند روز پیش هم پس از دستگیری های اخیر صورت گرفته توسط اطلاعات سپاه، در جلسه هیات دولت بدون اشاره مستقیم به دستگیری های اخیر گفته بود: «بی‌خودی نرویم یک نفر، دو نفر را از این‌جا و آن‌جا به بهانه‌ای بگیریم، پرونده‌سازی کنیم و بعد بیاییم آن را در کشور بزرگ کنیم و بگوییم این خط، خط نفوذ است و جریان نفوذ است»
تنها چند ساعت بعد از سخنرانی روحانی در نمایشگاه مطبوعات، بی بی سی فارسی به استناد به همین اظهارات گزارشی را با عنوان «روحانی نگران دستگیر شدن کیست؟» با کنار هم قرار دادن گزارش یکی از رسانه های نزدیک به اصولگرایان و انتقادات تند رئیس جمهور، از کسی که احتمال می دهد رئیس جمهور نگران دستگیری وی باشد، رونمایی کرد.
با اینکه در گزارش این روزنامه از شبکه نفوذی ها در دولت یازدهم اسم فرد مورد نظر به صورت مخفف «ن.ج» آمده بود ولی بی بی سی فارسی تصریح می کند که فرد مورد نظر نصرالله جهانگرد معاون فعلی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات است.
بی بی سی در گزارش خود می نویسد: «به نظر می رسد که آقای روحانی با توجه به رابطه نزدیک روزنامه کیهان با سازمان اطلاعات سپاه، نگران گسترده شدن حوزه بازداشت های اخیر به مدیران ارشد دولتی و مشخصا بازداشت احتمالی آقای جهانگرد باشد.»
دستگیری برخی افراد نفوذی توسط سپاه، بازداشت نزار زاکا جاسوس لبنانی تبار، انتقادات روحانی و به میان آمدن نام یکی از مدیران دولتی به عنوان «پل» نفوذ، فضای مبهمی را برای افکار عمومی ایجاد کرد؛ برخی منتقدان سیاسی های دولت می خواستند بدانند آیا سرشبکه های نفوذ توانسته اند به داخل دولت وارد شوند و در مقابل برخی حامیان دولت نیز مستندات را برای نفوذی بودن افرادی نظیر جهانگرد کافی نمی دانستند.
اما پاسخ دادن به یک سوال شاید کمی از ابهام ها کم کند؛ «نصرالله جهانگرد کیست و چرا نام وی درست در ابتدای راه برخورد با شبکه های نفوذی مطرح شده است؟»
نصرالله جهانگرد؛ از حزب مشارکت تا «ملاقات مخفی» در تهران!
اواخر فروردین ماه سال 94؛ هوای تهران مطبوع است و خیابان طالقانی تهران جان می دهد برای برای قدم زدن و بازدید از سفارتی که 35 سال قبل تسخیر شده است؛ البته این بازدید زمانی جذاب تر می شود که گردشگران اهل آمریکا باشند.
توماس اردبرینک خبرنگار نیویورک تایمز در تهران اولین کسی بود که از سفر یک هیات تجاری آمریکایی به ایران و برگزاری یک جشن در رستورانی «الف» در منطقه الهیه تهران خبر داد؛ سفری که یک سازمان آمریکایی با عنوان رسمی «سازمان جوان» که در زمینه کارآفرینی فعالیت دارد، بانی آن بوده است.
تعدادی از مدیران شرکت های آمریکایی فعال در زمینه توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات فروردین ماه سال جاری در سکوت خبری و با پوشش گردشگر وارد ایران شدند، به چندین شهر سیاحتی سفر کرده، یک جشن مفصل در رستورانی در منطقه الهیه تهران برگزار کرده و با چند شخصیت دولتی و مذهبی دیدار کردند.
خبر سفر هیات وقتی بیشتر مورد توجه رسانه ها قرار گرفت که نام یک مسئول بلند پایه دولتی در میان ملاقات کنندگان با هیات تجاری _ گردشگری آمریکایی دیده شد؛ نصر الله جهانگرد معاون وزیر ارتباطات و عضو هیات موسس جبهه مشارکت همان مقام دولتی بود که در جشن برگزار شده در رستوران «الف» برای آمریکایی ها سخنرانی کرد.
ند لامونت که نیویورک تایمز وی را یک متخصص و سرمایه گذار در زمینه دیجیتال و البته سیاستمدار سابق آمریکایی معرفی می کند، دیدار های هیات در رستوران مجلل در منطقه الهیه را اینگونه روایت می کند: «روز پنجشنبه در رستورانی لوکس در تهران، کوروش رزاقی، مشاور برجسته اقتصادی در ایران و دیگر سخنرانان در مورد پتانسیل اقتصاد ایران برای سرمایه‌گذاران آمریکایی سخن گفتند. «نصرالله جهانگرد»، معاون وزیر ارتباطات و رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران، برای مخاطبان در مورد ظرفیت‌های ایران صحبت کرد. جهانگرد به زبان انگلیسی گفت که از جمعیت ٨٠ میلیونی ایران ٤٠ میلیون نفر از گوشی هوشمند استفاده می‌کنند و شبکه‌های ٣G و ٤G به سرعت در ایران در حال توسعه است»
اردبرینک ملاقات هیات به ظاهر گردشگری آمریکایی با جهانگرد را اینگونه توصیف می کند: «بیلبورد‌ها در ایران می‌گویند مرگ بر آمریکا، اما مقامات می‌گویند بیایید مذاکره کنیم… مدیران آمریکایی توسط راهنمای جوانی که لباس‌های ورزشی مارک‌دار پوشیده در پیاده‌روهای باریک تهران - بزرگ‌ترین شهر ایران - قدم زدند؛ یعنی در پایتخت کشوری که قبلا ادعا شده بود «محور شرارت» است. مقصد آنها یکی از لوکس‌ترین رستوران‌های تهران است. جایی که در آن، مقامات ایرانی و مشاوران اقتصادی، با آغوش باز از آنها استقبال کردند و آهنگ «هپی» فارل ویلیامز از سیستم‌های صوتی پخش می‌شد.»
در همان زمان برخی رسانه ها در گزارش های مختلفی به ملاقات مشکوک یکی از مدیران ارشد ارتباطات کشور با هیات آمریکایی مدیران بخش ارتباطات که در پوشش گردشگر وارد ایران شده اند، اعتراض کردند.
مساله از جایی جنجالی تر شد که هویت یکی از اصلی ترین چهره های حاضر در هیات آمریکایی افشا شد؛ ند لامونت همان فردی که خبرنگار نیویورک تایمز سعی می کند بیشتر از زبان وی تهران و وقایع رخ داده برای گروه را روایت کند فقط یک متخصص دیجیتال و سرمایه گذار در تلویزیون های کابلی نبود.
این سیاستمدار سابق اهل ایالت کنتیکت که در پوشش گردشگر به ایران سفر کرده بود یکی از حامیان جدی رژیم صهیونیستی است و در یکی از بیانه های در زمان حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه در سال 2007 تاکید کرده بود که «وقتی که امنیت اسرائیل تهدید می شود آمریکا باید بدون ابهام در کنار اسرائیل باشد»
به دلیل نقش جدی جهانگرد در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران، دیدار وی با مدیران شرکت های ارتباطات آنهم بدون حضور رسانه ها و به صورت نیمه مخفی سوالات و ابهامات فراوانی را ایجاد کرد؛ ابهاماتی که هیچگاه از سوی وزارت ارتباطات و جهانگرد به آن پاسخی نداد، سوالاتی مانند اینکه چه توافق و یا مذاکراتی با مدیران آمریکایی فعال در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات صورت گرفته است.
آیا نزار زاکا؛ رابط ایرانی داشت؟
خبر قابل تامل است؛ بازداشت یک تبعه لبنانی آمریکا آنهم به اتهام جاسوسی برای آمریکا توسط دستگاه های امنیتی ایران.
نزار زاکا یک دو رگه لبنانی _ آمریکایی و از فعالان در حوزه ارتباطات و توسعه فناوری اطلاعات و دبیرکل سازمان عربی اطلاعات و ارتباطات است که فعالیت های مختلفی را در لبنان، گرجستان و ایالات متحده در همین زمینه به سرانجام رسانده بود.
برخی منابع آگاه از وی به عنوان «گنج پنهان» جامعه اطلاعاتی آمریکا نام می برند؛ فردی که توانسته پروژه های موفقی را در لبنان مانند فضا سازی پیرامون ترور رفیق حریری و پیروزی جریان 14 مارس (جریان سعد حریری) پیش برده و نقش موثری را متهم کردن سوریه و حزب الله زمینه ترور رفیق حریری ایفا کند.
اما حضور زاکا در ایران سوالات جدی را ایجاد می کرد؛ اینکه یک چهره آموزش دیده و ررده بالای سیستم اطلاعاتی آمریکا با استفاده از کدام سرپل ها توانسته راه خود را برای رسیدن به تهران و شرکت در چندین همایش تخصصی ارتباطات و فناوری اطلاعات باز کند، تنها یکی از سوالات افکار عمومی پیرامون دستگیری نزار زاکا بود.
برگزاری همایش «هفته فناوری اطلاعات و ارتباطات پارسی‌زبانان» بهانه ای برای حضور نزار زاکا در ایران بود؛ دعوت از زاکا به عنوان دبیرکل سازمان عربی اطلاعات و ارتباطات برای شرکت در همایشی که مختص پارسی زبانان است، برای برخی قابل تامل بود.
روزنامه کیهان اما در گزارشی از «ن.ج» (همان فردی که بی بی سی فارسی معتقد است نصر الله جهانگرد است) به عنوان هماهنگ کننده اصلی برای حضور نزار زاکا در ایران نام می برد.
در گزارش کیهان آمده است: « میزان ارتباط ساختاری «ن.ج» مدیر ارشد وزارت ارتباطات با «نزار ذکا» در اجرای پروژه‌های وزارت خارجه آمریکا در حوزه اینترنت در ایران به حدی زیاد است که وی پیش از این «همایش هفته ارتباطات پارسی زبانان» را با همکاری «اجمع آمریکا» برگزار کرد!»
کیهان در بخش دیگری از این گزارش به ارتباط «ن.ج» با نزار زاکا و سابقه همکاری آنها در پروژه تکفا اشاره می کند؛ طرحی تکفا یا توسعه و کاربری فناوری اطلاعات در سال 81 توسط هیات دولت وقت تصویب شد و در همان ایام نیز برخی منتقدان مبهم بودن شرکای خارجی مجری طرح را مورد سوال قرار داده و پنهان کاری های صورت گرفته در معرفی شرکت های طرف قرارداد را مشکوک می دانستند.
این روزنام مدعی شده است که ذاکا پیش از این در مجموعه کنفرانس‌های «آینده راهبری اینترنت» در تونس و غیره با معاون مشارکتی خاتمی در تکفا، آشنا شده بود.
آیا هویت نفوذی ها افشا می شود؟
مجموعه ای از اطلاعات مبهم و محدود که از سوی برخی منابع آگاه درباره شبکه های نفوذی منتشر می شود، شاید به خوبی نتواند ماهیت برخی سرپل های نفوذ غرب در ایران را مشخص کند؛ اما آنچه مشخص شده این است که عناصر نفوذی از سال های قبل کار خود را شروع کرده اند و در دوران پسابرجام در انتظار چیدن میوه اقدامات خود هستند.
وزیر اطلاعات نیز در جمع مسئولان و کارکنان حراست شرکت نفت نیز ورود با پوشش عوامل نفوذی غرب را تایید کرد و گفت: « سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه از اینکه اطلاعات روشنی از کشورمان ندارند در مضیقه هستند، عاجزند و تحقیر شده‌اند؛ لذا در پوشش فعالیت‌های عادی و صنعتی می‌خواهند از ایران اطلاعاتی بدست آورند.»
بدون شک با بررسی های بیشتر می توان به سرپل های نفوذ چهره های نظیر نزار زاکا در داخل کشور دست پیدا کرده و آنها را از حضور در حوزه های مهم تصمیم گیر به ویژه حوزه هایی مانند فناوری های اطلاعات دور کرد.
در این میان برخی معتقدند که احتمالا برخی نگرانی های سیاسی و جناحی در روزهای آینده موانعی جدی در را برخورد با برخی سرپل های نفوذ ایجاد کند؛ برخورد هایی که خواسته یا ناخواسته روند برخورد با شبکه های نفوذی را کند خواهد کرد.
