آوارگان میانمار زنده‌اند ولی زندگی نمی‌کنند!!
به گزارش گروه بین الملل«تیتر یک»، هیأت اعزامی جمهوری اسلامی ایران متشکل
از نمایندگان جمعیت هلال احمر، کمیته امداد امام خمینی(ره)، وزارت امور
خارجه و جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یکشنبه بیست و چهارم دی ماه
سال جاری سفری به میانمار داشت.در اين راستا «ابراهیم آقامحمدی» عضو هیأت اعزامی ایران به میانمار، به بررسی مسائل مربوط به این کشور پرداخته و اظهار داشت: هیأت اعزامی ایران ابتدا به تایلند رفته و سپس از آنجا عازم میانمار شدند.
وی با بیان اینکه اولین جلسه این گروه با حضور کمالیان سفیر ایران در تایلند برگزار شد، گفت: پس از دریافت گزارشی از اوضاع تایلند و میانمار از سوی سفیر ایران در این کشور، هیأت اعزامی به همراه سفیر، تایلند را به مقصد میانمار ترک کرد.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با بیان اینکه یانگون پایتخت سابق میانمار محل اقامت اولین شب گروه اعزامی ایران در میانمار بود، خاطرنشان کرد: پس از استراحت کوتاهی هیأت اعزامی جمهوری اسلامی ایران با هواپیما عازم ایالت آشوب زده راخین شد.
آقامحمدی افزود: بر اساس مجموع اطلاعات بدست آمده در این سفر، میانمار بیش از 130 قومیت را در خود جای داده است و علاوه بر ایالت راخین در برخی ایالات دیگر آن از قبیل کاچین نیز بحران شدید قومی و حتی درگیری‌های مسلحانه با ارتش میانمار وجود دارد.
وی با اشاره به نبود مرکز آمار در میانمار، اظهار داشت: به دلیل نبود مرکز آمار در میانمار جمعیت این کشور پنجاه میلیون نفر تخمین زده می‌شود که جمعیت مسلمان تا 17 درصد و جمعیت شیعیان این کشور تا 40 هزار نفر تخمین زده شده است.
عضو هیأت اعزامی ایران با بیان اینکه مسلمانان تمام استان‌های میانمار به جز استان راخین مانند بقیه اقوام از حقوق اجتماعی برخوردارند، تصریح کرد: در راخین مسلمانان با مشکل شغل و ازدواج مواجه هستند چرا که آنها را بنگلادشی دانسته و میانماری به حساب نمی‌آورند.
وی افزود: جمعیت استان راخین حدود سه میلیون نفر است که 800 هزار نفر آن را مسلمانان تشکیل داده‌اند.
آقامحمدی گفت: راخین استانی کاملاً محروم و بی‌امکانات است که از ابتدایی‌ترین زیر ساخت‌ها محروم بوده و درگیری‌هایی بین مسلمانان و بوداییان در 12 شهر استان راخین رخ داده است.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با اشاره به زیرساخت‌های ایالت راخین، خاطرنشان کرد: به جز یکی دو خیابان شهر سیت‌وی(sittwe) مرکز راخین که از آسفالتی بسیار فرسوده و پر از چاله برخوردار است، جاده آسفالت و حتی جاده خاکی متوسط هم در آن وجود نداشته و به دلیل صعب‌العبور بودن مسیر اردوگاه‌ها در دیگر شهرهای این ایالت، امکان دسترسی به آنها با وسایل نقلیه زمینی مانند ماشین امکان پذیر نبود و دسترسی به آنها صرفاً با چرخبال ممکن است.
وی با بیان اینکه فقط شهر سیت‌وی از برق برخودار بوده و در روستاهای اطراف آن از برق خبری نیست، ادامه داد: چیزی به نام کارخانه در این شهر معنا و مفهومی نداشته و بهداشت و آب لوله کشی هم در آن کم است.
عضو هیأت اعزامی ایران به میانمار افزود: وسائل نقلیه به جز ماشین‌های نیروی‌های نظامی و انتظامی به ندرت دیده می‌شود زیرا جاده‌ای برای این امر حتی در حد جاده خاکی هم ایجاد نشده است.
این نماینده مجلس، راخین را ایالتی سرسبز و پر آب با زمین‌های کشاورزی که اغلب زیر کشت برنج هستند عنوان کرد و شغل اصلی مردم راخین اعم از بودایی و مسلمان را کشاورزی دانست.
آقامحمدی با بیان اینکه هیأت اعزامی ایران بیست‌وششم و بیست‌وهفتم دی ماه با مسئولین ایالات راخین از جمله سروزیر ایالت، وزیر امنیت و هیأت وزیران این ایالت چند جلسه جهت بررسی اوضاع آوارگان برگزار کرد، اظهار داشت: یکی از این جلسات با حضور سروزیر، وزرای ایالتی، ریش سفیدان اقوام مسلمان و بودایی، خبرنگاران حاضر در منطقه و نمایندگان سازمان‌های امدادرسان برگزار شد.
وی گفت: رهبران مذهبی مسلمان و بودایی به دلیل اینکه موضوع این درگیری‌ها را قومی دانسته و مذهبی نمی‌دانند، در این نشست حاضر نشدند.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس با اشاره به اینکه پس از آغاز درگیری که بین چند مسلمان و بودایی بوجود آمده بود، دامنه درگیری‌ها گسترش یافته و به سراسر ایالت و میان دو قوم کشیده شده است، افزود: درگیری و حمله با سلاح سرد، کارد، قمه و چوب بوده و سلاح گرم در دست مردم وجود ندارد.
آقامحمدی گفت: بنا به گفته مقامات رسمی راخین در این درگیری‌ها ده هزار منزل از طرفین به آتش کشیده شده و بیش از 260 نفر کشته 119 هزار نفر اعم از مسلمان و بودایی آواره شدهاند که قریب سه چهارم آنان را مسلمانان تشکیل می‌دهند.
وی دامنه این درگیری‌ها را در دوازده شهر ایالت راخین عنوان کرد و با اشاره به کشته شدن افرادی از هر دو گروه، اظهار داشت: با توجه به میزان جمعیت و موقعیت مسلمانان و میل طبیعی دولت میانمار و مواضع حمایتگرانه آن نسبت به بودایی‌ها، خسارات مسلمانان بسیار سنگین‌تر از بودایی‌ها بوده است.
نماینده خرم‌آباد در مجلس شورای اسلام تأکید کرد: سر وزیر ایالت راخین این رخداد را از نتایج دموکراسی در راخین ارزیابی کرده و می‌گوید قبلاً مردم آزاد نبودند، ولی هم اکنون دموکراسی به وجود آمده و در نتیجه مردمی که قبلاً اجازه حرف زدن نداشتند، بدلیل آزادی حرفشان را بیان می‌کنند.
وی با بیان اینکه به عقیده سروزیر راخین رسانه‌ها موضوع را خیلی سنگین جلوه داده و الجزیره اخبار غیر واقعی از حوادث میانمار پخش کرده است، گفت: سروزیر راخین تأکید دارد این درگیری‌ها از پنجاه سال پیش تاکنون وجود داشته و زود به اتمام رسیده است و هم اکنون نیز مردم نمی‌خواهند دیگر به درگیری ادامه داده و درگیر شوند زیرا کسب و تجارت و همه چیزشان خراب می‌شود ولی رسانه‌ها سعی می کنند فضا را طوری جلوه دهند که مجددا درگیری‌ها از سر گرفته شود.
آقامحمدی ادامه داد: دموکراسی که سروزیر از آن حرف می‌زند به صورتی است که تقریباً تمام پست‌های دولتی از قبیل وزرا، کرسی‌های مجلس و استانداران از نیروهای نظامی بوده ولی خودشان را نظامیان تعدیل شده می‌دانند.
عضو کمیسیون امنیت ملی با بیان اینکه بعد از ظهر بیست و ششم دی ماه، هیأت ایرانی به همراه وزیر امنیت و دیگر مقامات راخین از اردوگاه آوارگان اعم از مسلمانان و بودائیان بازدید به عمل آورد، افزود: در این بازدید، از سه اردوگاه آوارگان مسلمان و دو اردوگاه آوارگان بودایی دیدن شد و در هر سه اردوگاه مسلمانان، جمعیت چندین هزار نفری این اردوگاه‌ها در وضعیت اسفبار به سر می‌بردند.
وی با اشاره به اقدامات سازمان ملل در این اردوگاه‌ها، خاطرنشان کرد: سازمان ملل متحد اقدمات مناسبی در اردوگاه‌ها انجام داده و با استفاده از مواد موجود در منطقه، سوله‌هایی برای آوارگان بی سرپناه درست کرده و چادرهای نسبتاً قابل توجهی تدارک دیده است.
آقامحمدی ادامه داد: جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی هم اقدام به نصب چادرهایی در میان اردوگاه‌ها اعم از مسلمان و مسیحی نموده است اما کثرت جمعیت آواره مسلمان بیش از ظرفیت ایجاد شده می‌باشد.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، تأکید کرد: بر خلاف جمعیت چند هزار نفری اردوگاههای مسلمانان، جمعیت اردوگاههای آوارگان بودایی در حد چند صد نفر است.
وی گفت: با وجود رنج و سختی در یکی از اردوگاههای بودایی، در اردوگاه دیگر تقریباً زندگی مردم آرام بود.
عضو هیأت اعزامی ایران به میانمار با اشاره به حمایت سایر بودائیان اعم از مردم شهر و روستاهای همجوار از اردوگاههای بودایی، خاطرنشان کرد: جملگی مسلمانان آواره بوده و هیچکس را در منطقه ندارند که از آنها حمایت کند. حتی یک نفر از آنان در شهر نمانده و دسترسی به یک مغازه ندارند. مغازه داران مسلمان مغازه های خود را ترک کرده اند.
آقامحمدی با تأکید بر اینکه در اردوگاههای مسلمانان هیچ چیزی وجود ندارد و همه از گرسنگی رنج می‌برند، تصریح کرد: امید مسلمانان فقط به کمک‌های امدادی است که به هیچ وجه جوابگو نیست.
وی بهداشت اردوگاههای مسلمانان را در حد صفر دانست و با اشاره به نبود هیچگونه حمام در اردوگاه‌ها، خاطرنشان کرد: مردم نه زیراندازی دارند و نه چیزی که بپوشند. زیرانداز مناسب آنها به جای خاک تخته و کاه است.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه داد: اردوگاه‌ها فاقد برق و آب آشامیدنی بوده و برخی از کودکان شیرخوار و افراد مسن بدلیل خوابیدن روی زمین دچار مریضی شدهاند و زیر انداز آنها صرفاً تخته‌های چوب و کاه می‌باشد.
وی در خصوص فضای زندگی آوارگان گفت: به هر خانواده فضایی بیش از 4 یا 5 متر نرسیده است و برای به چنگ آوردن یک جعبه بیسکویت چندین نفر حمله‌ور می‌شوند.
آقامحمدی در پایان گفت: آنچه در این اردوگاه‌ها می‌توان گفت این است که ساکنین آن فقط زنده‌اند ولی زندگی نمی‌کنند.
