این دستبند هوشمند وضعیت جسمی با بررسی عرق تحلیل می کند
گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا دستگاهی طراحی کردهاند که میتواند مواد شیمیایی موجود در عرق بدن انسان را اندازهگیری کند. این دستگاه با جمعآوری اطلاعات از عرق بدن، وضعیت جسمانی فرد را ارزیابی میکند.
گروه دانش «تیتریک»؛ افرادی که اهمیت زیادی به سلامت جسمانشان میدهند، اخیرا علاقهی خاصی به گجتهای پوشیدنی نشان میدهند؛ اما کاربردهای این دستگاهها محدود است. آنها اغلب براساس ضربان قلب و مسافتی که فرد میپیماید، میزان کالری سوزانده شده را اندازهگیری میکنند. این در حالی است که در عرق هر فرد اطلاعات بسیار زیادی دربارهی شرایط جسمانی او نهفته است. «علی جاوی» (Ali Javey) یکی از مهندسان برق دانشگاه کالیفرنیا میگوید، عرق بدن انسان اطلاعات زیادی از وضعیت جسمانی افراد میدهد.
جاوی و همکاراناش نمونهی اولیهای از این گجت پوشیدنی را در قالب یک مچبند ساختند که میتواند اطلاعات موجود در عرق را استخراج کند. این دستگاه از دو قسمت تشکیل شده است. یک قسمت آن از پلاستیک انعطافپذیر ساخته شده که درون آن حسگرهایی قرار دارد. این حسگرها میزان تراکم یونهای سدیم و پتاسیم را اندازهگیری میکنند (این یونها، الکترولیتهایی هستند که عرق را شور میکنند). همچنین میزان قند گلوکز و لاکتات را میسنجد (لاکتات، یون منفی اسید لاکتیک است که در صورت فقدان اکسیژن کافی در سلولها تجمع میکند) . این اطلاعات از فرایندهایی که در سلول بدن انسان اتفاق میافتد، خبر میدهد. اگر سطح لاکتات در بدن بالا باشد، میتواند تعادل pH بدن را به هم بریزد. یک حسگر دما هم اطلاعات جمعآوری شده از دیگر حسگرها را کالیبره میکند. قسمت دیگر، یک صفحهی مداری انعطافپذیر است که شامل یازده تراشهی کامپیوتری میشود. این تراشهها اطلاعات حسگرها را دریافت و آنها را تحلیل و تفسیر میکنند؛ سپس نتایج را به طور بیسیم به یک گوشی هوشمند یا لپتاپ میفرستند.
مهندسان برای اینکه این دستگاه به اطلاعات عرق دسترسی پیدا کند، دو مشکل «انعطافپذیری» و «قدرت پردازش» را حل کردند. این دو مشکل عامل اصلی عدم موفقیت تلاشهای قبلی بودند. در گذشته، مهندسان از تراشههای سیلیکونی استفاده میکردند، اما بعد فهمیدند که قطعات سخت و انعطافناپذیر نمیتوانند با پوست فرد تماس برقرار کنند. تیمهای دیگری که از دستگاههای الکترونیکی پلاستیکی و منعطف استفاده کرده بودند، پی برده بودند که آن قطعات قدرت پردازش کافی برای اندازهگیری میزان بیش از یک ماده را ندارند.
در حال حاضر، قسمت مداریِ نمونهی اولیهی این دستگاه بزرگ است. اما آن یازده تراشهی کامپیوتری را میتوان در یک تراشه که مخصوص این کار طراحی شده قرار داد و تثبیت کرد. با این حساب، نسخههای آیندهی این ابزار تشخیصی کوچکتر خواهد بود و نوزادان، کودکان و همچنین بزرگسالان میتوانند از آن استفاده کنند.
برای اینکه چنین دستگاهی به عنوان یک محصول پزشکی وارد بازار شود، باید آزمایشهای پزشکی زیادی روی آن انجام شود و به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برسد. جاوی میگوید این پروسه سالها زمان میبرد. اما نسخههایی که فقط کاربرد کنترل تناسب اندام دارند، نیاز به آزمایش و ارزیابی ندارند.
ارسال نظر
اخبار برگزیده