تروریسم دارویی: تحریمهای صهیوامریکایی علیه ایران
تيموتي گايتنر، وزير دارايي امريکا گفته است: «سياستهايي که ايران در پي آن است پذيرفتني نيست و تا زماني که رهبريت اين کشور اين رويه خطرناک را متوقف نکند، ما همچنان به استفاده از راهکارهاي محکم براي تحميل عواقب مالي و اقتصادي شديد بر ايران ادامه خواهيم داد.»
گروه بین الملل«تیتر یک» / امريکا عليه ايران اعلان جنگ کرده است، جنگي اقتصادي که با تحريمهاي تحميل شده به اين کشور جان بيماران ايراني را که براي مبارزه با سرطان و ديگر امراض خطرناک ناچارا به داروهاي ساخته شده در غرب وابسته هستند، به خطر مياندازد. هدف از تحريمهاي فزاينده امريکا عليه ايران به احتمال خيلي زياد ممکن است درگيري نظامي باشد، همانطور که هنري استيمسون، وزير جنگ امريکا گفته است که تحريمها صرفا روشي براي آن است که «چگونه ما (امريکا) آنان را به جايگاهي بکشانيم که اولين گلوله جنگ را شليک کنند.»
تحريمهاي امريکايي که در سال ۱۹۹۵ از سوي لابي صهيونيستي آيپک (AIPAC) ابداع شده و مسلما به چشم اقدامي جنگ طلبانه نگريسته ميشود، تحت نظر معاونت وزارت دارايي امريکا در امور تروريسم و اطلاعات مالي (TFI) قرار دارد؛ سازماني که اساسا در دولت بوش و براي مبارزه با تروريسم مالي تشکيل شد. تحريمها اکنون به دست ديويد کوهن، معاون وزارت دارايي امريکا در امور تروريسم و اطلاعات مالي، دنيل گلاسر، دستيار معاون وزير دارايي امريکا در امور مالي تروريسم و آدام جي ژوبين، رئيس اداره کنترل داراييهاي خارجي مديريت ميشود که دوره خدمت اين افراد نيز در دولت چندتن از روساي جمهور امريکا به طول انجاميده است. اين سهگانه ظلم موسوم به «ماموران تحريمهاي امريکايي» نزديک به ۱۰ سال است که تحت فشار مداوم رژيم صهيونيستي براي طراحي تحريمهايي حتي سختتر از آنچه اکنون هست، با کنگره امريکا همکاری ميکنند.
به گفته گايتنر:« عواقب ناخوشايند تامين منابع مالي تروريسم توانسته است عاملان اين کار در سراسر جهان را از عملشان باز دارد». متاسفانه، اين تحريمها شرکتهاي داروسازي غرب را نيز از انجام معاملات تجاري براي تامين داروهايي که به شدت در ايران نياز است، بازداشته است، با وجود اين، مقامات رژيم واشنگتن به لفاظيهايي خلاف آنچه هست ادامه ميدهند:
وزارت دارايي امريکا در امور کنترل داراييهاي خارجي اعلام کرده است: «تعهد دولت امريکا براي تسهيل تعامل انسان دوستانه با مردم ايران براي صدور مجوز صادرات و يا صادرات مجدد کالاهاي انسان دوستانه از جمله تجهيزات کشاورزي، دارو و لوازم پزشکي به این کشور در سياست ديرينه واشنگتن مشهود است.»
در حقيقت از ديدگاه حقوقي، قانون ضد ايراني امريکا موسوم به «آزادي ايران و مبارزه با گسترش تسليحات هستهاي» (IFCPA) به لحاظ استثناي بشردوستانهاي که براي دارو قائل شده، کاملا روشن به نظر ميرسد:
«برپايه بخشي از اين قانون کساني که قصد انجام و يا تسهيل فروش کالاهاي مربوط به کشاورزي، غذا، دارو و يا تجهيزات پزشکي به ايران و يا کمک انساندوستانه به اين کشور را دارند، شامل تحريم نميشوند.»
با وجود اين در واقع غامض بودن تحريمهاي امريکايي و همينطور شدت مجازات که پرداخت ۱ ميليون دلار و حبس تا مدت ۲۰ سال را شامل ميشود، داروسازانِ کم سودِ امريکايي را از خطر کردن براي انجام کاري که به لحاظ اخلاقی درست است، بازداشته است. يک بار نمايندهاي از يک شرکت دارويي ايراني همراه با مستنداتي براي نشان دادن قانوني بودن معامله خود به پاريس رفت و با اين گفته بانکدار فرانسوي رو به رو شد که «شما حتي اگر نامهاي از خود رئيسجمهور فرانسه بياوريد که در آن انجام اين کار را بلامانع خوانده باشد، ما باز هم خطر نخواهيم کرد.»
ايران که هزينه بخش دارويي آن هر ساله به ارزشي بالغ بر ۳ ميليارد دلار ميرسد، تقريبا ۳۰ درصد از داروهاي خود را وارد ميکند، جمهوري اسلامي از زماني که تحريمهاي واشنگتن در سال ۲۰۱۲ راه را براي معامله با شرکتهاي دارويي امريکايي و اروپايي سد کرده، به طور فزايندهاي در اين زمينه به چين و هند متکي شده است. در برخي از موارد يافتن داروهاي جايگزين براي مبارزه با بيماريهاي خاصي همچون هموفيلي، سرطان و يا مولتيپل اسکلروزيس غيرممکن است، چرا که مخترعين اين داروها تنها آنها را در اختيار منابع غربي قرار ميدهند. بيماران ايراني تقريبا هيچ راهي براي دستيابي به داروها حياتي ندارند و اين بدان معنا است که تحريمهاي امريکايي آنان را محکوم به مرگ کرده است.
منوچهر اسماعيلي ليوسي، نوجوان ۱۵ ساله دزفولي و مبتلا به بيماري هموفيلي اولين کسي بود که به دليل عدم دسترسي به دارو و آن هم به سبب تحريمهاي امريکايي قرباني شد. احمد قويدل، مديرعامل کانون هموفيلي ايران ضمن محکوم کردن اين تحريمها گفت: «تحريمهاي دارويي در يک جنگ خاموش اعلام نشده سلامت بيماران، زنان و کودکان ايراني را به خطر انداختهاند، کاري که حتي در جنگهاي کلاسيک نظامي هم ممنوع است.» ناصر نقدي، مديرعامل شرکت داروپخش، بزرگترين شرکت دارويي ايران به صراحت گفت: «دسترسي به دارو براي بعضي از بيماران مساله مرگ و زندگي است... اگر شما سرطان داشته باشيد و داروي شيميدرماني پيدا نکنيد، مرگِ شما خيلي زود سرميرسد؛ به همين سادگي.» برد شرمن، يکي از نمايندگان امريکايي تصديق کرده است که مرگ و سختيهايي که به سبب اين تحريمها بر مردم ايران تحميل شده، عمدي است. وي گفت: «منتقدان عقيده دارند که اين اقدامات به مردم ايران آسيب خواهد رساند. اگر بخواهم رو راست باشم، ما دقيقا همین را میخواهيم.»
برخي از افراد بدبين که استدلالي در راستاي ادامه اين تحريمهاي غيرانساني دارند انگشت اتهام خود را به سوي نقاط ضعف «انسان دوستانه» ميگيرند و گاهي از آن نيز فراتر رفته و ايران و قربانيانش را به سبب سوء مديريتِ نيازهاي دارويي سرزنش ميکنند. حتي باراک اوباما، رئيسجمهور امريکا نيز با قساوت تمام اظهار کرد که مردم ايران بايد مسولان کشور خود را براي کمبود فراوردههاي دارويي مقصر بدانند. اين در حالي است که سيامک نمازي، مشاور و محقق سابق وودرو ويلسون، به حق تقصير را به گردن امريکا انداخته و ميگويد: «اما هيچ شکي نيست که کميابي دارو و تجهيزات پزشکي در ايران از زمان تشديد تحريمها آغاز شد.... کمبود دارو از زماني آغاز شد که تشديد مداوم تحريمها در نهايت راه را براي معاملات بشردوستانه مسدود کرد.»
اجازه دهيد رفتار امريکا را برپايه تعريف خود اين کشور از تروريسم بين المللي تشريح کنم. بر پايه قانون تحريم ايران در سال ۱۹۹۶، بخش ۱۴، فصل ۳۵، قسمت ۱۷۰۱:
«لفظ «اقدام به تروريسم بينالمللي» يعني اقدامي که: (الف) براي زندگي بشر خطرناک و همچنين ناقض قوانين جنايي امريکا يا نظام قضايي هر کشور ديگري باشد،(ب) اقدامي که به نظر عمدي برسد، (ج) اقدامي که سبب رعب و وحشت مردم را پديد آورد، (د) اقدامي که به سبب رعب و وحشت بر سياست دولت تاثير بگذارد و يا (ه) اقدامي که با ترور و يا ربايش افراد بر عملکرد دولت تاثير بگذارد.»
با توجه به بند (الف)، تحريمهاي امريکا يقينا با دريغ داشتن دارو از بيماران جان انسانها را به خطر مياندازد و اين اقدام ناقض قوانيني است که نظام قضايي امريکا به آن تعهد دارد، پس اين تروريسم بينالمللي است. با توجه به بند (ب) و با درنظر گرفتن گفتههاي شرمن، هدف از اين تحريمها آسيب رساندن به مردم و ارعاب آنان است، پس اين يک تروريسم بينالمللي است. و مطمئنا همانگونه که از گفتههاي تيموتي گايتنر، وزير دارايي امريکا در آغاز اين مقاله پيدا است، هدف از اين تحريمها ايجاد رعب و وحشت در ايران براي سر تعظيم فرود آوردن در مقابل خواستههايِ امريکا درباره برنامه صلح آميز هستهاي جمهوري اسلامي است، بنابراين مسلما اين يک تروريسم بينالمللي است.
نتيجه منطقي اجتناب ناپذير به نظر ميرسد. طبق تعاريفي که بر پايه قوانين ِخود واشنگتن ارائه شد، امريکا با تحميل تحريمهاي ضد ايراني که صهيونيست مبدع آن بوده ، مرتکب تروريسم دارويي بينالمللي شده است. والدين منوچهر همچون ۸ هزار بيمار ديگري که به امراض خوني مشابه دچار هستند و همچنين ميليونها تن از ايرانيهايي که از بيماريهاي کليوي، سرطان، مولتيپل اسکلروزيس و دهها بيماري صعب العلاج ديگر رنج ميبرند، از جنايتي که امريکا مرتکب ميشود، آگاه هستند.
****
درباره نويسنده: يورام عبدالله وايلر،
نويسنده و منتقد سياسي است که تا کنون درباره مسائل مربوط به خاورميانه و
سياستهاي امريکا دهها مقاله نوشته است. وي که سابق بر اين يک مهندس بوده
به دين مبين اسلام گرويده است و اکنون از ديدگاه يک امريکايي مسلمان شده
درباره اسلام، عدالت اجتماعي، سياست و اقتصاد مطلب مينويسد. وي در
نوشتههاي خود بيشتر بر نقش مخرب امريکا در خاورميانه و ديگر نقاط جهان
تمرکز دارد.منبع: پرس تی وی
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده