در سال 2014 روزنامه Southern Weekly مطلب جالبی راجع به یک دختر هفده ساله چینی به نام زیااواییس منتشر کرد. این خبر بازتاب گسترده ای داشت زیرا روزنامه نگار با انسان صحبت نکرده بود، بلکه مخاطب او هوش مصنوعی بود.
بعد از گذشت یک سال در ماه مه 2015 مایکروسافت بوتی را ساخت که می توانست در وی چت مسنجر گفتگو کند. در سه شبانه روز اول این دستگاه پانصد هزار متقاضی برای دعوت به گروه چت داشت. برخی افراد اعتراف کرده اند که در ده دقیقه اول متوجه ربات بودن او نشده اند. در کمتر از یک سال این برنامه ده ها میلیارد گفتگو با مخاطبان اینترنتی را به ثبت رساند. شش میلیون گفتگو کاربان در دسترس همگان قرار گرفت.
در جریان تحقیقات روشن شد که افراد آماده اند تا با هوش مصنوعی تمام نگرانی های خود را در میان بگذارند. اوج گفتگوها شب هنگام است، یعنی زمانی که افراد احساس تنهایی و دلتنگی می کنند. یکی از مدیران مجله نوتیلوس می گوید که مزیت این دستگاه در آمادگی آن برای گفتگو است. زیرا آدم ها حوصله گفتگو ندارند.
این دستگاه قادر است مطالب را به ذهن بسپارد و شرایط روحی مخاطب را تحلیل کند. به عنوان مثال، روشن شده است که وقتی یک نفر در شرایط روحی نامناسبی به خاطر جدایی از دیگران است و اوضاع و احوال خود را شرح می دهد، در مرحله بعدی گفتگو، ربات از او سوال می کند، امروز حالش چطور است؟
هوش مصنوعی قابل پیش بینی نیست، ممکن است به یک مساله واکنش های مختلفی نشان بدهد که دور از انتظار است.
این روبات برای حل مسایل خاصی ساخته نشده، بلکه صرفا برای گفتگو و معاشرت است.
روبات نامبرده از موتور سرچ بینگ اسفتاده می کند که یک میلیارد یادداشت در آن ذخیره شده و 21 میلیارد خط ارتباطی دارد. یوندون وان مدیر مجله نوتیلوس توضحی می دهد که در دنیا هفت میلیارد انسان زندگی می کند اما یک متن کوچک نمی تواند برای هفت میلیارد انسان استفاده شود. وقتی دو نفر با هم صحبت می کنند، امکان این که حرف های تکراری مطرح شد، خیلی کم است، به همین خاطر برای هوش مصنوعی تمام این موارد در نظر گرفته شده است.
به گفته وی، 26% مطالبی که این روبات در حین گفتگو استفاده می کند، در جریان گفتگوها حفظ و ذخیره می شوند. هر روز این روبات اطلاعات جدیدی دریافت می کند و می تواند گفتگوهای بعدی را بهتر پیش ببرد. این روبات هنوز به زبان انگلیسی صحبت نمی کند.
