اثرات معجزه آسای جلبک دریایی

جلبک از سوی قبایل آزتک در گذشته‌های دور به صورت روزانه مصرف می‌شد، اما هنگامی که ناسا اعلام کرد که جلبک می‌تواند در فضا رشد کند و به ‌وسیله فضانوردان استفاده شود، دوباره مشهور شد. مقدار استاندارد روزانه جلبک دریایی ۱ تا ۳ گرم است، اما مقادیر بیش از ۱۰ گرم در روز نیز به طور موثری استفاده می‌شود.

جلبک در دو شکل قرص و پودر:

جلبک آنقدر مواد مغذی در خود جای داده که کاملا شگفت آور است، یک قرص تنها ۷گرم از پودر جلبک خشک را در بر می‌گیرد.

پروتئین: ۴گرم.

ویتامین B۱ (تیامین): ۱۱ درصد RDA.

ویتامین B۲ (ریبوفلاوین): ۱۵درصد RDA.

ویتامین B۳ (نیاسن): ۴ درصد RDA.

مس: ۲۱ درصد RDA.

آهن: ۱۱درصد .RDA

آن‌ها همچنین حاوی مقادیر کافی منیزیم، پتاسیم و منگنز و مقادیر کمی از تقریبا هر ماده مغذی که ما نیاز داریم می‌باشند.

تنها ۲۰ کالری و ۱/۷ گرم کربوهیدرات قابل هضم دارند. گرم برای گرم، این به این معناست که جلبک ممکن است دقیقا مغذی‌ترین ماده غذایی روی سیاره باشد. یک قرص جلبک دربرگیرنده مقادیر کم چربی (حدود ۱ گرم)، ازجمله اسیدهای چرب امگا۶ و امگا ۳ در یک قرص حدود ۱.۵ گرمی از آن باشد.

کیفیت پروتئن جلبک در مقایسه با تخم مرغ عالی است. تمامی آمینواسیدهای ضروری که ما نیاز داریم را شامل می‌شود. اغلب ادعا می‌شود که جلبک حاوی ویتامین B۱۲ است که نادرست است. جلبک دربرگیرنده‌ی ویتامین کاذب B۱۲ است که برای انسان‌ها مفید نیست.

۲- جلبک خصوصیات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی قدرتمندی دارد.

آسیب اکسیداتیو می‌تواند به DNA و سلول‌های ما صدمه برساند. این آسیب می‌تواند التهابات مزمنی که منجر به سرطان و سایر بیماری‌ها می‌شود را تحریک کند.. جلبک منبع فوق‌العاده‌ای از آنتی‌اکسیدان است که می‌تواند در برابر آسیب اکسیداتیو از بدن محافظت کند.

جز فعال اصلی آن ‌ phycocyanin نامیده می‌شود. این ماده آنتی‌اکسیدانی منحصر به جلبک‌های سبز-آبی می‌باشد. Phycocyanin می‌تواند با رادیکال‌های آزاد مبارزه کنند و مانع از تولید مولکول‌های التهاباتی ‌شود، اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی موثری را تامین می‌کند.

۳- جلبک میزان تری‌گلیسیرید و LDL را کم می‌کند.

در حال حاضر بیماری‌های قلبی بزرگترین قاتل در جهان محسوب می‌شوند. مشخص شده است که بسیاری از فاکتورهای قابل اندازه‌گیری، که به‌ عنوان فاکتور خطر نامیده ‌می‌شوند، با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبطند. همانطور که نشان داده شده جلبک اثرات مفیدی بر روی بسیاری از آنها دارد.

برای مثال، می‌تواند کلسترول کلی، کلسترول LDL و تری‌گلیسیرید را کم کند، در حالی که کلسترول HDL (نوع خوب) را افزایش می‌دهد. در مطالعه‌ای با ۲۵ نفر شرکت‌کننده مبتلا به دیابت نوع ۲، با مصرف ۲ گرم از جلبک در روز این نشانه‌ها را به‌طور چشمگیری بهبود یافت.

مطالعه‌ای دیگر از افراد با کلسترول بالا نشان داد که ۱ گرم جلبک در روز، تری‌گلیسرید را تا حدود ۱۵.۳٪ و LDL را تا حدود ۱۰.۱٪ کم می‌کند. مطالعات متعدد دیگر اثرات مطلوب مصرف آن را نشان می‌دهند اما در مقادیر بالای ۵ تا ۸گرم جلبک در روز.

۴- جلبک از کلسترول LDL در برابر اکسیده شدن محافظت می‌کند.

ساختار چربی بدن مستعد پذیرش آسیب‌های ناشی از اکسیداتیو می‌باشد. Lipid proxidation، عامل اصلی بسیاری از بیماری‌های جدی شناخته شده است. به عنوان مثال، یکی از مراحل کلیدی در مسیر بیماری‌های قلبی لیپوپروتئین LDL است که در خون اکسیده شده است.

جالب توجه است، به نظر می‌رسد آنتی اکسیدان‌های موجود در جلبک به ویژه در کاهش lipid proxidation موثرند. این امر بارها در مطالعات انسانی و حیوانی نشان داده شده است. در یکی از این مطالعات با ۳۷ نفر شرکت کننده مبتلا به دیابت نوع ۲، که روزانه ۸ گرم از جلبک در طول روز مصرف می‌کردند، به طور قابل توجهی علائم آسیب‌های اکسیداتیو کاهش یافت. همچنین جلبک سطح آنزیم‌های آنتی اکسیدان در خون را افزایش می‌دهد.

۵- جلبک خواص ضد سرطانی دارد به ویژه در مقابل سرطان‌های دهانی

برخی از شواهد نشان می‌دهد که جلبک می‌تواند خواص ضد سرطانی داشته باشد. برای مثال، برخی از تحقیقات در مورد حیوانات نشان می‌دهد که جلبک می‌تواند وقوع سرطان و سایز تومور را کاهش دهد.

جلبک به ویژه در سرطان دهان مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه‌ای به تاثیرات جلبک در مورد ۸۷ نفر در هند با ضایعات پیش سرطانی که OSMF در دهان نامیده می‌شود، پرداخت.

پس از یک سال و افرادی که روزانه به میزان ۱ گرم جلبک مصرف می‌کردتد تا ۴۵٪ و تنها ۷٪ از گروه دیگر با پسروی کاملی در زخم دهانشان، مواجه شدند. وقتی آن‌ها مصرف جلبک را متوقف کردند، تقریبا نیمی از افراد اذعان داشتند که زخمشان در طول سال دوباره برگشت. در مطالعه‌ای دیگر متشکل از ۴۰ نفر با جراحات OSMF، با مصرف یک گرم جلبک در روز نسبت به داروی پنتااکسیفیلین نشانه‌های بهبود بیشتری داشتند.