- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
سه‌شنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 14
امکان ژن درمانی سرطان با استفاده ازنانوحامل های پلیمری
سنتز آزمایشگاهی نانوحامل های پلیمری که از آن ها می توان در ژن درمانی سلول های سرطانی استفاده کرد، این نانوحامل ها در مقایسه با نمونه های مشابه، از سمیت کمتر و زیست سازگاری بالاتری برخوردارند.
به گزارش گروه بین الملل «تیتریک»، مقاله چاپ شده در ژورنال Chemico Biological Interactions گزارش کرد که ، ژن درمانی روشی است که در آن ژن معیوب، اصلاح شده و به کمک یک حامل به درون سلول فرستاده می شود، حامل های مورد استفاده برای انتقال ژن ها، به دو دسته ویروسی و غیرویروسی تقسیم بندی می شوند.
حامل های ویروسی به رغم اینکه کارایی بالایی در انتقال دارند، به دلیل سمیت و زیست سازگاری پایین، کاربرد محدودی پیداکرده اند، در مقابل، حامل های غیرویروسی از جمله پلیمرها و لیپیدهای کاتیونی مورد استفاده گسترده ای قرار گرفته اند. در این پژوهش محققان تلاش کرده اند تا پلیمری که از خصوصیات برتری همچون سمیت پایین و زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری بالایی برخوردار باشد را به عنوان یک حامل مناسب جهت انتقال ژن معرفی کنند تا با انواع حامل های تجاری قابل رقابت باشد، برای این منظور پلیمر پلی یورتان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. با بررسی خواص مشتقات پلیمر پلی یورتان، انتظار می رفت با اعمال تغییراتی در ساختار این نوع پلیمرها بتوان به بازده مطلوبی از انتقال ژن، کاهش سمیت و افزایش زیست سازگاری حامل ژن دست یافت.
حامل های ویروسی به رغم اینکه کارایی بالایی در انتقال دارند، به دلیل سمیت و زیست سازگاری پایین، کاربرد محدودی پیداکرده اند، در مقابل، حامل های غیرویروسی از جمله پلیمرها و لیپیدهای کاتیونی مورد استفاده گسترده ای قرار گرفته اند. در این پژوهش محققان تلاش کرده اند تا پلیمری که از خصوصیات برتری همچون سمیت پایین و زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری بالایی برخوردار باشد را به عنوان یک حامل مناسب جهت انتقال ژن معرفی کنند تا با انواع حامل های تجاری قابل رقابت باشد، برای این منظور پلیمر پلی یورتان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. با بررسی خواص مشتقات پلیمر پلی یورتان، انتظار می رفت با اعمال تغییراتی در ساختار این نوع پلیمرها بتوان به بازده مطلوبی از انتقال ژن، کاهش سمیت و افزایش زیست سازگاری حامل ژن دست یافت.
با توجه به بار منفی مولکول های DNA، ماده حامل آن ها به منظور برقراری ارتباط بهتر، باید دارای بار مثبت باشد، ازاین رو، ذرات پلیمری را تحت عملیاتی موسوم به کواترنه کردن قرار می دهند تا ذرات پلیمری به ذرات با بار مثبت یا ذرات کاتیونی پلیمری تبدیل شود. این پلیمرهای تغییریافته با احاطه کردن و فشردن مولکول های DNA، اندازه آن ها را تا مقیاس های نانومتری کوچک می کنند، بازدهی بالای انتقال ژن در سلول های سرطانی توسط این نانوحامل ها باعث شده این پلیمر تغییریافته به عنوان یک رقیب جدی برای نانوحامل های تجاری مطرح شود.
پایداری در محلول های فیزیولوژیکی، توانایی حمل مقادیر بالای DNA و امکان انطباق مشخصه های ساختاری با DNA، از خواص منحصربه فرد این ذرات پلیمری کاتیونی به شمار می روند.
نتایج این تحقیق درمجله Chemico Biological Interactions به چاپ رسیده است.
نتایج این تحقیق درمجله Chemico Biological Interactions به چاپ رسیده است.
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
