تیغ روزنامه ایران گردن کامران نجف زاده را هم برید
پس از پخش برنامه"صرفا جهت اطلاع"و انتقادات این برنامه علیه دولت، روزنامه ایران نیز در پاسخ به اتهامات از کتاب فروش نرفته کامران نجف زاده و هزینه 72 میلیون تومانی که روی دست شرکت بهرهبرداری مترو گذاشت پرده برداشت.
به گزارش گروه وبگردی «تیتریک»حملات تند و پیدرپی کامران نجفزاده به دولت و روزنامه ایران در برنامه صرفاً جهت اطلاع بخش خبری 30: 20 روز پنجشنبه هفته گذشته چنان غیرعادی بود که حتی تعجب سایتهای خبری و خبرگزاریهای مخالف دولت را نیز برانگیخت. این در حالی بود که صبح روز پنجشنبه روزنامه ایران در صفحات «شوک» خود پشت پرده این حملات را بصورت سربسته افشا و به مسئولان صداوسیما هشدارهای لازم را داده بود.
برنامه صرفاً جهت اطلاع پنجشنبه شب پشت پردهای داشت که کامران نجفزاده را وادار میکرد توپخانه به سمت او هدفگیری نکند. او صبح پنجشنبه روزنامه ایران را دیده بود و میدانست این روزنامه در جریان زد و بندهای او با مدیران شرکت بهرهبرداری متروی تهران قرار دارد، به همین دلیل خواست با جمله آخرش، به جلو فرار کند تا شاید از نوک تیز قلم افشاگری و روشنگری روزنامه ایران در امان بماند، اما واقعیت این است که روزنامه ایران یک بار سربسته به او هشدار داده بود از دایره انصاف خارج نشود و وقتی او به خود حق میدهد از رسانه ملی که با پول بیتالمال اداره میشود اهداف شخصی خود را تأمین کند. روزنامه ایران هم بر خود واجب میداند بصورت شفاف پشت پرده این خبرنگار را افشا کند تا «سیه روی شود هر که در او غش باشد.»
چک 72 میلیونی در وجه کامران نجفزاده
کامران نجفزاده پس از دیپورت شدن از پاریس، کتابی نوشت به نام «خبرنگار ژنرال دوگل» و آن را در بازار عرضه کرد. این کتاب پس از خریدهای هدفدار توسط چند نهاد و مؤسسه، وقتی با بیتوجهی و بیمیلی مردم مواجه شد، در انبارهای توزیع ماند و فروش نرفت. این کتاب که به منظور تبلیغات قبل از فروش به چاپ چندم خود رسیده بود، ضرر و زیان فراوانی را به کامران نجفزاده که روی آن سرمایهگذاری کرده بود، وارد میآورد. در همین گیرودار، این خبرنگار معروف با استفاده از شهرت تلویزیونی خود از طرف مدیرعامل شرکت بهرهبرداری متروی تهران دعوت به همکاری در امور فرهنگی شد و نخستین اقدام فرهنگی او هم فروش 12 هزار نسخه از کتاب خود با قیمت 6 هزار تومان به شرکت بهرهبرداری مترو بود. این کتاب فروش نرفته هزینهای بالغ بر 72 میلیون تومان روی دست شرکت بهرهبرداری گذاشت و البته کامران نجفزاده را صاحب یک چک روز کرد.
جالب است بدانید قیمت پشت جلد این کتاب 8 هزار تومان بود و اصولاً وقتی کتاب در شمارگان انبوه از نویسنده یا ناشر خریداری میشود با کسر 50 درصد حق توزیع در اختیار خریدار قرار میگیرد، اما پول بیتالمال ظاهراً نزد دوستانی که نگران حال بیتالمال هستند! چندان مهم نیست و نجفزاده تنها 25 درصد به شرکت بهرهبرداری مترو تخفیف داد. نکتهای که در این میان وجود دارد عدم وجود اطلاعات از سرنوشت این کتابهای خریداری شده است. شرکت بهرهبرداری مترو نه این کتابها را در ایستگاههای مترو عرضه کرده و نه حتی به عنوان هدیه و به منظور کار فرهنگی! به مردم تقدیم کرده است.
خبرهای رسیده به روزنامه ایران حکایت از این دارد که کتابهای فروشنرفته کامران نجفزاده در انبار مترو خاک میخورند و بلااستفاده افتادهاند. شاید گفته شود شرکت مترو در راستای اقدامهای فرهنگی خود اقدام به خرید کتاب کرده و بیتوجه به زد و بندهای سیاسی-رسانهای بوده، اما واقعیت این است که شرکت مترو کاملاً هدفمند دست به چنین کاری زده است. اولاً کتابهای فرهنگی پربار بسیاری در کشور وجود دارند که چون نویسنده آنها مجری و خبرنگار معروف تلویزیون نیستند و خدمات جانبی نمیتوانند ارائه کنند چاپ آنها به دو هم نمیرسد، ثانیاً کتاب «خبرنگار ژنرال دوگل» که آنقدر قابل نبوده حتی یک جلسه نقد کتاب معمولی برای آن برگزار و یا در صفحات کتاب روزنامهها و مجلات به آن پرداخته شود، قرار بود چه کارکرد فرهنگی برای مترو و مسافران این وسیله حمل و نقل عمومی داشته باشد؟ کتاب خاطرات یک خبرنگار غیر از این که سرگرمکننده باشد چه کارکرد دیگری خواهد داشت؟ آیا غیر از این است که با خرید این کتاب مدیران شرکت بهرهبرداری صاحب یک تریبون در رسانه ملی میشدند؟
ساخت تیزر و فیلمهای کوتاه برای مترو
این کتاب و فروش غیرعادی آن اما تنها اقدام متقابل مترو و کامران نجفزاده نبود.
او در چند مقطع با قراردادهای کلان اقدام به ساخت تیزرها و برنامههای تبلیغاتی برای مترو کرد. کامران نجفزاده در ساخت این برنامهها سعی کرد زرنگی به خرج دهد و پشت یکی از همکارانش که وظیفه گویندگی و اجرای نریشنها را بر عهده داشت پنهان شود تا همهچیز به نام این همکار نوشته شود اما با یک بررسی خیلی ساده مشخص شد کامران نجفزاده به عنوان مجری طرح و کارگردان با شرکت بهرهبرداری مترو قرارداد بسته و برای هر برنامهای که ساخته، دقیقهای بین 8 تا 12 میلیون تومان دریافت کرده است. این در حالیست که صدا و سیما به بهترین برنامههای خود دقیقهای بیش از یک میلیون تومان پرداخت نمیکند.
شرکتهای تبلیغاتی معتبر نیز برای ساخت تیزرهای تبلیغاتی با این حجم مبالغی به مراتب کمتر از مبلغی که کامران نجفزاده دریافت کرده، به عنوان حقالزحمه میگیرند.لازم است توضیح دهیم که «شرکت بهرهبرداری مترو» یک شرکت یارانهای است که با پرداخت یارانه حمل و نقل از محل هدفمندی یارانهها اداره میشود. این شرکت باید یک چهارم بودجه مورد نیاز خود را از محل تبلیغات محیطی مترو، بخش دیگری را از محل فروش بليت و مابقی را از محل یارانه پرداختی توسط دولت تأمین کند، با این وجود شرکت بهرهبرداری مترو نهتنها در بخش جذب تبلیغات دچار مشکل است بلکه هزینههای بسیاری را با هدفهای ویژه صرف تبلیغات خود و مدیرانش میکند.
خبرنگاران مشاور
روزنامه ایران هرگز قصد نداشت در خصوص همکاران مطبوعاتی خود به صورت شفاف اطلاعرسانی کند و همه هموغم خود را صرف کرد تا به صورت سربسته مسائل را بگوید تا شاید ویژهخواریها در شرکت بهرهبرداری مترو کاهش یابد اما پس از بیاخلاقیهای بسیار زیاد این دسته از همکاران مطبوعاتی لازم میدانیم برخی مسائل را بازگو کنیم.البته این بار هم تلاش کردهایم سربسته این اقدام را انجام دهیم ولی در صورتی که کماکان بیاخلاقیها ادامه یابد مجبور به شفافسازی در این خصوص خواهیم شد.
شرکت بهرهبرداری مترو به صورت هدفمند چندین خبرنگار را به عنوان مشاورین روابط عمومی استخدام کرده است. این خبرنگاران در سه خبرگزاری معروف، چند سایت خبری و نیز روزنامههای کثیرالانتشار مشغول به کار هستند. خبرنگارانی که مشاور روابطعمومی شرکت بهرهبرداری هستند ماهیانه حقوقی بالاتر از دریافتی خود از روزنامهها و خبرگزاریها دریافت میکنند و در حالی که در پوشش مشاور قرارداد بستهاند که وظیفه اصلی آنها درج اخبار جهتدار در خبرگزاریها، سایتها و روزنامههایشان در تبلیغ و دفاع از مدیرانشان و تخریب منتقدان شرکت بهرهبرداری است.
جالب است بدانید مسئول رسانهای روابط عمومی شرکت بهرهبرداری یکی از مجریان معروف سیماست که در چند سال گذشته اجرای برنامههای مشارکتی تلویزیون را بر عهده داشته و اصطلاحاً مجری- تاجر محسوب میشود.
بیتالمال کجا خرج میشود؟!
کامران نجفزاده برای این که روزنامه ایران را زیر سؤال ببرد در بخشی از آیتم تخریب این روزنامه در برنامه «صرفاً جهت اطلاع» مدعی شد روزنامه ایران از بیتالمال ارتزاق میکند این در حالیست که روزنامه ایران چند سالی است پولی از دولت دریافت نمیکند و تنها دریافتی دولتیاش همان مبلغ یارانهای است که همه روزنامههای کشور دریافت میکنند. روزنامه ایران وظیفه دارد همه هزینهها و مخارج خود را از طریق منابع عادی رسانهای همچون فروش و تبلیغات تأمین کند و مثل برخی روزنامهها به منابع عمومی متصل نیست.اما شرکت بهرهبرداری مترو و صدا و سیما دقیقاً از محل بیتالمال ارتزاق میکنند و کامران نجفزاده با اتصال به این دو نهاد نهتنها با استفاده از شهرتی که حضور در صدا و سیما به او تقدیم کرده، ویژهخواری میکند بلکه روی آنتن صدا و سیما به جای انعکاس اخبار، منافع شخصی خود را تأمین میکند. کامران نجفزاده که بشدت نگران بیتالمال در برخی امور است، خود از طریق زد و بندهای رسانهای چکهای کلان از خزانه بیتالمال میگیرد و در مقابل دیگران را نهی میکند. تخریب دولت و روزنامه ایران در «صرفاً جهت اطلاع» پنجشنبه شب، یک برنامه کاملاً هماهنگ شده و در انتقام از روشنگریهای اخیر روزنامه ایران بود و اتفاقاً صبح همان روز گروه شوک روزنامه ایران کاملاً این موضوع را هشدار داده بود.
توپخانه ایران روشن است
کامران نجفزاده در «صرفاً جهت اطلاع» از روزنامه ایران خواست توپخانه خود را به سمت او نگیرد. این خبرنگار جوان میدانست که خبرنگاران این روزنامه اطلاعات دقیقی از زد و بندهای او و شرکت بهرهبرداری مترو دارند به همین دلیل هم قصد داشت با مظلومنمایی این روشنگری را عقیم کند اما صرفاً جهت اطلاع این خبرنگار و تیم همکارانش عرض میکنیم توپخانه روزنامه ایران مقابل ویژهخواریها روشن است و از احقاق حق مردم ذرهای کوتاه نخواهد آمد.
منبع: روزنامه ایران
ارسال نظر
اخبار برگزیده