از آرزوی راه رفتن تا دستیابی به طلای المپیک/ پدر و مادری که معلولیت را تبدیل به فرصت کردند
بهنام فتحی نژاد ۳۰ شهریور ۱۳۶۴ به دنیا آمد.ابتدا همه چیز خوب بود، ولی بعد از مدتی شواهد نشان می داد که بهنام حالت عادی ندارد طوری که زبانش همواره بیرون بود،غذا خوردن برایش سخت بود و نمیتوانست راه برود.بعد از مراجعه به دکتر، والدینش متوجه شدند که او معلول ذهنی است و دکتر به پدر و مادر بهنام گفت: اگر قبل از ۲۴ ماهگی او بتواند راه برود، می توانید با رسیدگی به او وضعیتش را بهبود ببخشید ولی اگر قبل از ۲۴ ماهگی نتواند راه برود هر چقدر هم هزینه کنید، بهبودی در وضعیت او مشاهده نخواهید کرد.خوش بختانه او در ۱۸ ماهگی توانست راه برود و بعد از این اتفاق بهنام نیاز به رسیدگی بیش از اندازه داشت، او در غذا خوردن،راه رفتن،لباس پوشیدن،حمام کردن،دستشویی کردن به کمک بیشتری نسبت به بچه های دیگر نیاز داشت.
پرویز فتحی نژاد پدر بهنام که بهترین خاطره زندگیش را راه رفتن بهنام میداند، میگوید: یک روز بهاری من و خانمم نشسته بودیم، بهنام آن زمان ۱۸ ماه داشت و ما همچنان منتظر بودیم که اون راه برود یک لحظه دیدیم بلند شد و دوید تا به دیوار رسید و دیوار را چسبید، در این لحظه من از شدت ذوق نمیدانستم چه کنم، مادر بهنام از خوشحالی جیق میکشید و گریه میکرد.
بعد از ۳۰ سال هم اکنون بهنام در کنار پدر و مادر خود ایستاده، سر کار می رود، معرق کاری و نقاشی میکند، چندین مدال طلای المپیک معلولان ذهنی نیز دارد.
پدر بهنام در جواب این سوال که آیا شده روزی از بهنام خسته شوید، گفت: بهنام نعمت است و ما به بهنام افتخار میکنیم،هیچ کس از نعمت خدا خسته نمی شود.
پرویز فتحی نژاد همچنین در جواب این سوال که نتیجه زحمات چندین سالتان را کی گرفتید گفت: یکی از روز هایی که بهنام به مسابقات المپیک معلولان ذهنی رفته بود، من آماده می شدم تا به کوه بروم، یک لحظه به من زنگ زدن گفتند که بهنام مدال طلای این مسابقات در رشته ی دو و میدانی را گرفته است،روزی راه رفتن بهنام آرزوی ما بود.حالا بهنام مدال طلای دو را گرفته است.
از پدر بهنام پرسیدیدم که چگونه سختی نگه داری از فرزند معلول را تحمل کردید تا به اینجا رسید، او جواب داد: وقتی توکل انسان به خدا باشد، امید نیز به وجود می آید، همین امید باعث شد تا بتوانیم از فرزند خود مراقبت کنیم و سختی را متوجه نشویم.
این پدر نمونه در خطاب به اندک پدرانی که مراقب فرزندان معلول خود نیستند گفت: شما بزرگترین اشتباه را میکنید، چرا که بهنام در این دنیا باعث افتخار ماست و برای دنیای آخرت ما توشه است.