۳۵۰ رشته صنایع دستی در ایران زنده هستند

این مدرس دانشگاه بزرگترین مشکل در صنایع دستی را بازاریابی بیان کرد و گفت: در حال حاضر، تولید کنندگان ما با مازاد تولید رو به رو هستند و عملاً نمی‌دانند با این مازاد، چه کنند و بعد از مدتی آن را رها می‌کنند و به تبع فرزندانشان به دنبال آن رشته‌ها نخواهند رفت.

میرمبین - سیاست‌هایی که سازمان صنایع دستی و گردشگری کشور در پیش گرفته را مفید دانست و عنوان کرد: این سیاست‌ها کمی نیاز به تقویت و همچنین دامن زدن بیشتر دارد.

وی متذکر شد: قانون عدم تصدی گری، دست سازمان صنایع دستی و گردشگری را از مداخله گری کوتاه می‌کند و ما نمی‌توانیم مداخله مستقیمی داشته باشیم و صرفاً می‌توانیم از طریق سیاستگذاری و برنامه‌های ترویجی و حمایتی از جمله پرداخت تسهیلات به آنها کمک کنیم.

میرمبین با ابراز خوش بینی از سیاستگذاری‌های صورت گرفته، گفت: فکر می‌کنم با سیاست‌هایی که در پیش رو است، روند به سمت بهبود وضعیت پیش خواهد رفت.

وی سیستم تدریس در آموزش عالی را یکی دیگر از مشکلات موجود خواند و تصریح کرد: رشته‌هایی که در زمینه هنرهای سنتی در ایران و جود دارد و در دانشگاه‌های ایران تدریس می‌شود، مشکل بزرگی دارد و آن این است که هنرجویان نمی‌دانند قرار است استادکار شوند و یا پژوهشگر و زمان بسیار محدود است. وقتی در قالب سیستم ترمی واحدی کارگاه تعریف می‌شود، به خاطر مدت زمان کوتاه، اساتید معمولا نمرات را اغماضی می‌دهند و بعد از چهار سال، ما نه پژوهشگر، نه استادکار و نه منتقد داریم.

این مدرس دانشگاه افزود: معتقد هستم سیستم آموزش عالی باید به سمتی برود که تکلیف را مشخص کند که آیا شخص می‌خواهد، استادکار یا منتقد هنری و یا پژوهشگر شود.

فروش، بزرگترین چالش صنایع دستی

حجت اله مرادخانی - مشاور معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در ادامه این برنامه رادیویی به چالش اصلی صنایع دستی که بحث فروش است پرداخت و اظهار داشت: در معنای عام فروش، حتی صادرات هم شامل حال این قضیه می‌شود چرا که در صنایع دستی به علت تحولاتی که در دو دهه اخیر در سبک زندگی مردم ایران صورت گرفته و آن شیوه سبک مدرنیزاسیونی که در جریان زندگی عامه مردم به وجود آمده، سبب شده تا به نوعی آن رویکرد، نسبت به کالاها در تولیدات فرهنگی کشور کمرنگ شود.

مرادخانی با بیان اینکه نمی‌توان کیفیت صنایع دستی را به صورت قاطع به عنوان چالش مطرح کرد، گفت: ما همچنان در رشته‌های مختلف صنایع دستی به راحتی می‌توانیم آثار با کیفیت، به قیمت و جذابی را چه در تهران و چه در اقصی نقاط ایران مشاهده کنیم، بنابراین چالش امروز ما در وهله نخست، کیفیت نیست.

وی افزود: نمی‌توان کاملا منکر این بود منتها در برابر این استدلال می‌توانیم نمونه‌های بسیاری را در تایید کیفیت بالای صنایع دستی ایران بیاوریم.

مرادخانی چالش اصلی صنایع دستی را بحث فروش خواند و تصریح کرد: در معنای عام فروش، حتی صادرات هم شامل حال این قضیه می شود چرا که در صنایع دستی به علت تحولاتی که در دو دهه اخیر در سبک زندگی مردم ایران صورت گرفته و آن شیوه سبک مدرنیزاسیونی که در جریان زندگی عامه مردم به وجود آمده، سبب شده تا به نوعی آن رویکرد نسبت به کالاها در تولیدات فرهنگی کشور کمرنگ شود.

وی  متذکر شد: از سوی دیگر کار فرهنگی موثری هم صورت نگرفته و باعث ایجاد این گسست شده است و این گسست وقتی مشمول گذر زمان می شود، ممکن است یک الی دو نسل در این بازه زمانی ایجاد شود و عبور کند و آنها نا آشنا باشند و در نتیجه وقتی که بخواهد هدیه ای بدهند به فکرشان خرید محصولات فرهنگی نمی افتد.

مشاور معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به عرصه بین المللی اشاره داشت و گفت: بخاطر تحریم‌های ناجوانمردانه ای که کشور ما در یک دهه اخیر با آن رو به رو بوده است، خیلی از بازارهای ما و فضاهای بین المللی که در اختیار داشتیم و بسیار هم فعال بودند، به نوعی کم رنگ شدند و یا بعضی از آنها از دست رفتند. منتها در سال‌های اخیر به خصوص در دوره پس از برجام، با رایزنی‌هایی که انجام شده، فرصت‌هایی دارد مجددا احیا می‌شود.

مرادخانی فرهنگ سازی در زمینه استفاده از صنایع دستی را مهم برشمرد و افزود: با کارهایی که در دو سه سال اخیر صورت گرفته، ضریب چانه زنی صنایع دستی در فضای افکار عمومی جامعه ما رشد چشمگیر پیدا کرده و رسانه‌ها بیشتر فعال شدند و در ایجاد فرهنگ سازی نقش داشتند.

مرادخانی مشکل ساختاری را یکی از چالش‌های موجود برای اجرای درست مسئولیت‌ها در سازمان بیان کرد و اظهار داشت: از وقتی در سال 1385 سازمان صنایع دستی ادغام شد، متاسفانه بعد از آن ساختار حقوقی برای این بخش، بازنویسی نشد و الان یکی از چالش‌هایی که ما با آن به طور جدی در روند فعالیت‌ها و مسئولیت‌هایی که برای سازمان و معاونت صنایع دستی مواجه هستیم، مشکل ساختاری است. یعنی ساختار و چارت معاونت صنایع دستی در شرایط فعلی جوابگوی مسئولیت‌ها و حجم کارهایی که می‌کند، نیست.

مشاور معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری افزایش ضریب چانه زنی صنایع دستی ایران در عرصه بین المللی را یکی از حمایت‌هایی بیان کرد که سازمان صنایع دستی انجام می‌دهد و گفت: صنایع دستی ایران به نوعی به حاشیه رفته بود، منتها در دو سه سال اخیر در اجلاس‌های بین المللی و حضور در شورای جهانی صنایع دستی، فعالیت‌ها بسیار خوب، امید بخش و موثر بوده است.