خشم مردم آمریکا در گفتگو با اوباما در یک شبکه اجتماعی + عکس
به گزارش تیتر یک؛ به نقل از فارس، شب گذشته اوباما، رئیس جمهور آمریکا در اقدامی که به وضوح جنبه تبیلیغات انتخاباتی داشت در یکی از شبکه‌های اجتماعی حاضر شد و با حجم عظیمی از سؤالاتی مواجه شد که کاربران این شبکه از وی پرسیده بودند.
اوباما شب گذشته از طریق توئیتر اعلام کرد به مدت نیم ساعت در شبکه اجتماعی «ردیت» پاسخگوی سؤالات شهروندان آمریکا در موضوعات مختلف خواهد بود.
اوباما البته در پایان این گفتگو شمار زیادی از کاربران که این اقدام را به هیچ عنوان باور نمی‌کردند، از سردرگمی درآورد و به نوعی به مقاصد انتخاباتی خود در این اقدام اعتراف کرد.
اقدام شب گذشته اوباما آنقدر برای کاربران غیرقابل باور بود که یکی از کاربران نوشت تنها زمانی حضور اوباما در شبکه ردیت را باور خواهد کرد که او کفشش را روی سرش بگذارد و عکس بگیرد
وی چنانکه در تصویر زیر ملاحظه می‌کنید در پایان گفتگوی خود در شبکه اجتماعی ردیت نوشت:
«می‌خواهم از همه شما در شبکه ردیت به خاطر این مشارکت تشکر کنم ـ این مثالی بود برای نشان دادن اینکه چگونه فناوری و اینترنت می‌توانند به گفتگوهایی کمک کنند که دستیابی به دموکراسی در دراز مدت را آسان می‌کنند؛ و فراموش نکنید در ماه توامبر رأی بدهید».
اوباما در پایان گفتگو از کاربران این شبکه اجتماعی خواست در ماه نوامبر پای صندوق‌های رأی بروند.
البته اوباما به همه پرسش‌های کاربران پاسخ نداد و به ده مورد از ده‌ها هزار پرسش ثبت شده در این سایت پاسخ داد.
نظرات کاربران در این سایت و پرسش‌هایی که آنها از اوباما، رئیس جمهور آمریکا می‌پرسیدند حداقل تا اندازه‌ای دغدغه‌های مردم این کشور را نشان می‌دهد. در زیر بعضی از این نظرات را مرور می‌کنیم.
بخش زیادی از پرسش‌های کاربران به نقش فسادانگیزی پول در سیاست و خطراتی که وارد کردن پول به سیاست می‌توانند برای دموکراسی داشته باشند، اشاره داشتند.
سوال: شما در دوره دوم [ریاست‌جمهوری] برای پایان دادن به نفوذ فسادانگیزی پول در سیاست چه اقدامی انجام خواهید داد؟
ذیل این پرسش که توسط کاربری با شناسنامه «suzmerk» پرسیده شده بود، کاربران دیگر دغدغه‌های مشابهی درباره نقش مخرب پول در سیاست آمریکا ابراز داشته‌اند. برخی از این نظرات را می‌خوانیم:
کاربری با شناسنامه «reggie KUSH» نوشت:
«با اینکه ممکن است این حرف رویابافی به نظر برسد اما من واقعاً معتقدم تا زمانی که در این کشور پراکندگی ثروت زیادی وجود نداشته باشد شکایت درباره نفوذ پول در انتخابات تغییر تعیین‌کننده‌ای ایجاد نخواهد کرد.»
کاربر دیگری در همین خصوص می‌نویسد:
«موافقم. خواه این موضوع باب طبع شما باشد یا نه، ممکن است کسی بهترین جایگاه را هم داشته باشد، اما بدون پول کسی به وی توجه نخواهد کرد».
کاربر دیگری هم نوشته است: «آقای رئیس جمهور؛ این احتمالاً مهم‌ترین موضوع در تاریخ آمریکا است و روشی که نظام رأی‌گیری ما اکنون عمل میکند به این معنی است که تنها افرادی با بیشترین پول می‌توانند صدایشان را به گوش دیگران برسانند و کسانی که نمی‌توانند خودشان را به ثروتمندان بزرگ وصل کنند چنین امکانی نخواهند داشت.»
این کاربر در ادامه می‌نویسد: «تنها راه اصلاح کامل نظام انتخاباتی این است که منابع مالی انتخابات از طریق دولت تأمین شود. انتخابات نباید ابزاری برای روی کار آوردن کسانی باشد که بهتر پول جمع می‌کنند بلکه باید ابزاری برای روی کار آوردن آنها یی باشد که که ایده‌ها و اهدافی دارند که مردم بیشتر می‌خواهند».
این دغدغه مردم آمریکا در واقع اعتراضی به ساختار قانونی آمریکا است که نقش بی‌بدیلی برای دخالت پول در موفقیت سیاسی قائل شده است.
بر اساس «قانون تأمین مالی انتخابات آمریکا»، مصوب سال ۲۰۱۰، هر موسسه حقوقی می‌تواند در تبلیغات انتخاباتی آمریکا هر چقدر پول که می‌خواهد به کانال‌های تبلیغاتی تزریق کرده و این کانال‌ها را کنترل کند.
بحث در باب اینکه کدام قوانین دیگر آمریکا راه را برای فساد ناشی از پول در سیاست آمریکا هموار میکند، بحث مفصلی است که در این مقال نمی‌گنجد، اما کارشناسان می‌گویند تعیین‌کنندگی پول تا این حد، با ایجاد اخلال در دو اصل اساسی به ساختارهای دموکراسی لطمه می‌زنند: اول، اصل برابری شهروندان و دوم اصل «یک شهروند، یک رأی».
یکی از دغدغه‌های مهم دیگر مردم آمریکا در پرسش‌هایی که از اوباماپرسیده شده بود، مسائل مربوط به بیکاری و اقتصاد بود که اوباما به یکی از آنها، البته با چاشنی تبلیغات انتخاباتی، پاسخ داد.
یکی ازکاربران نوشت: «من یکی از فارغ‌التحصیلان اخیر دانشکده حقوق هستم. علی‌رغم اینکه از دانشگاه فوق‌العاده‌ای فارغ‌التحصیل شده‌ام می‌بینم که بیکارم و بدهیهای دانشجویی سنگینی روی دوشم مانده است.»
وی ادامه داد: «با آنکه مطمئنم آینده‌ام به مرور زمان بهتر خواهد شد اما با توجه به اینکه می‌دانم بدهیهای من و چشم‌انداز ناامیدکننده‌ای که برای جوانان وجود دارد نمی‌گذارند زندگی پرباری داشته باشم ـ یعنی کار راضی‌کننده‌ای داشته باشم، خانه‌ای بخرم و روزی بتوانم تشکیل خانواده بدهم ـ برایم سخت است به آینده خوش‌بین باشم.»
این کاربر به دغدغه‌های مشابه جوانان دیگر هم اشاره کرده و می نویسد: «می‌دانم که فقط من نیستم که اینطور احساس می‌کنم. بسیاری از ما (جوانان) روحیه‌مان را از دست داده‌ایم».
پاسخ اوباما به کاربری که از بیکاری می‌نالید
باراک اوباما در پاسخ به این کاربر نوشت: «درک می‌کنم برای آنها که تازه فارغ‌التحصیل شده‌اند اوضاع چقدر سخت است. حق با شماست ـ آینده شما در درازمدت درخشان است، اما این کمکی به [بهبود اوضاع] در کوتاه مدت نمی‌کند. »
اوباما در ادامه نوشت: «واضح است بعضی از اقداماتی که ما تا کنون انجام داده‌ایم به جوانان کمک می‌کنند کاری را شروع کنند».
وی افزود: «اما نکته هم برای آینده شما و آینده همه ما اقتصادی است که در حال رشد است و برای طبقه متوسط کار ایجاد میکند ـ به همین دلیل است که در این انتخابات، انتخاب خیلی اهمیت دارد.»
اوباما نوشت: «طرف مقابل دو ایده برای رشد اقتصادی دارد ـ افزایش قطع مالیات ثروتمندان (که به جبران آن بار مالیات بر طبقه متوسط افزایش داده می‌شود و کاستن از سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی مانند آموزش و پرورش) و لغو کردن قوانینی که ما برای کنترل اضافه مالیات وال‌استریت و کمک به مصرف‌کنندگان وضع کرده‌ایم».
اوباما از این برنامه‌های رامنی انتقاد کرد: «این برنامه‌ها آزمایش شده‌اند و مشخص شده که جواب نمی‌دهند و اقتصاد را بدتر می‌کنند. من می‌خواهم تولیدات پیشرفته که می‌توانند مشاغل را به آمریکا بازمی‌گردانند، ادامه دهم، منابع انرژی کاملاً امریکایی (مانند باد و خورشید) را ترویج دهم، به سرمایه‌گذاری در آموزش ادامه دهم و پرداخت هزینه‌های تحصیل در دانشگاه را آسان‌تر کنم، زیرساخت‌هایمان را دوباره بسازم، در علم سرمایه‌گذاری کنم و با کاهش محتاطانه هزینه‌ها به صورتی متعادل و وضع مالیات‌های سنگین‌تر بر مردمی که سالانه بیش از ۲۵۰ هزار دلار درآمد دارند، بدهی‌هایمان را کاهش دهم».
موضوعات بحث‌انگیز دیگری نظیر بیماری‌های روحی سربازان آمریکا در عراق و افغانستان، طرح خدمات درمانی اوباما، برنامه‌های فضایی آمریکا، برنامه‌های اوباما در صورت انتخاب شدن برای دور دوم، نفوذ گروه‌های لابی بخش دیگری از دغدغه‌های مردم بودند که البته بی‌پاسخ ماندند.
