مهمترین نقاط قوت و ضعف دولت به روایت حجت الاسلام ذوالنور

به گزارش گروه سیاسی «تیتریک»رهبر معظم انقلاب اسلامی در فراز پایانی سخنرانی مهم نوروزی خویش در حرم مطهر رضوی (ع) درباره ویژگی‌های نامزد اصلح انتخابات ریاست جمهوری ۹۲، عبارتی پرمحتوا و عمیق بیان داشتند که نیازمند تبیین است: «آنچه ما برای رئیس‌جمهور آینده نیاز داریم، عبارت است از امتیازاتی كه امروز وجود دارد، منهای ضعف هایی كه وجود دارد.»

لذا ضروری است تا به بررسی نقاط قوت و ضعف رئیس جمهور کنونی بپردازیم تا بتوانیم انتخابی دقیق در خردادماه 92 داشته باشیم.


مشاور نماینده ولی‌ فقیه در سپاه پاسداران  با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری تاکید کرد: دولت آینده باید نقاط قوت این دولت را ادامه دهد و موجب توقف خصوصیت های مثبت نشود و همچنین وظیفه اصلی دولت آینده حذف نقاط ضعف کنونی است ضعف هایی که در جامعه کاملا مشهود است باید دولت یازدهم روند رو به رشدی را در این ضمینه داشته باشد.

نقاط قوت
1-    پرکاری: شخص رئیس جمهور و برخی از اعضای کابینه ایشان به واقع تلاش فراوانی را انجام دادند و نسبت به دولت های گذشته فعالیت های بیشتر داشتند.
2-    شایسته سالاری: در دوره اول دولت آقای احمدی نژاد نسبت به دولت های گذشته این موضوع به واقع مشاهده می شد.
3-    قاطعیت: پیگیری و عزم جزم رئیس جمهور در حل برخی از مشکلات قابل تقدیر است.
4-    ساده زیستی: این خصوصیت در شخص رئیس جمهور و همچنین برخی از اعضای کابینه ایشان قابل تقدیر است.
5-    تقابل با تشریفات زاید: این موضوع نسبت به دولت های گذشته اهمیت داده شد، در حالی که ما در دوران سازندگی و اصلاحات شاهد تشریفات و تجملات اضافی و زائدی بودیم که این خصوصیت نیز قابل تحسین است.
6-    قاطعیت در موضوع هسته ای: عدم عقب نشینی در موضوع هسته ای نکته مثبت این دولت است.
7-    عدم قبول نظم حاکم بر دنیا: این دولت هزم در نظم نوین جهانی و زیر سلطه رفتن توسط قدرت های حاکم بر دنیا نشد.
8-    پیشرفت های علمی: حجم پیشرفت های علمی در این دوره نسبت به دوره های گذشته بیشتر بوده است.

نقاط ضعف
1-    خودمحوری و استبداد رای: این موضع در دوره آقای احمدی نژاد کاملا مشهود بود و اعتراضات زیادی را نیز شاهد بودیم که در تقابل قوای سه گانه و عدم همکاری با یکدیگر و انعطاف به خرج ندادن دولت در موارد متعددی موجب ناراحتی مقام معظم رهبری نیز شد.
2-    عدم تمکین به رهنمودهای رهبری: عدم تمکیل کامل به دستورات رهبری در موارد متعددی موجب اعتراض دوستداران و حتی حامیان دولت شد که نمونه بارز آن بحث وزارت اطلاعات بود.
3-    عدم توجه به رهنمودهای مراجع و بزرگان: دولت در مقابل توصیه های مراجع عظام تقلید در موارد متعددی انعطاف به خرج نداد و موجب نارضایتی برخی از دوستداران خود نیز شد.
4-    تاثیرپذیری از افراد خاص و محدود: مشاورین محدود و خاص جناب رئیس جمهور که اکثرا معلوم حال هستند و توجه نکردن به نظرات کارشناسان دیگر؛ در صورتی که کارشناسان نظر مخالفی دارند.
5-    عدم رعایت شایسته سالاری در دوره دوم: عزل و نصب های پرحاشیه و انتصاب شخصیت های معلوم حال به عنوان مقامات دولتی از دیگر اشکالات این دولت بود که اعتراضات زیادی را متوجه خود کرد.
6-    تفاوت در گفتار و عمل: دولت در شعار و عمل تناقض های زیادی را از خود نشان داد، برای مثال مرتب موضوع تقابل با فساد اداری و مالی را مطرح کرد ولی در عمل اقدامات شایسته ای را شاهد نبودیم.
7-    عدم هماهنگی با سیاست های کلی نظام: مثلا در خصوص موضع بیداری اسلامی و تحولات منطقه دولت متناسب با سیاست های کلی نظام عمل نکرد، به ویژه در بحث سوریه که ما شاهد تناقض هایی در سیاست های دولت و نظام بودیم که جای گله مندی دارد.
8-    گریز از قانون: این موضع را در دوره دوم به طور متعدد شاهد بودیم.
9-    ضعف تعامل با ارکان نظام
10-    عدم نظارت و کنترل بر وضعیت اقتصادی کشور
11-    تاکید بر نظرات انحرافی از اصول دینی و کتبی نظام
12-    تساهل و تسامح در مسائل فرهنگی و دینی: این تساهل و تسامح در دولت های اصلاحات و سازندگی به شدت دیده می شد که انتظار داشتیم با توجه به شعارهای آقای احمدی نژاد تاکید ویژه ای بر مسائل فرهنگی کشور بشود که متاسفانه شاهد نبودیم.