جوان دست فروش کرجی در گفتگو با "تیتر1"؛
ما طبقه ضعیف جامعه بلدیم بدون حقوقهای نجومی زندگی کنیم/ یارانه را کی داده و کی گرفته/ دولتمردان تنها به سیاست اهمیت می دهند
یک جوان کرجی که با زحمت زیاد و کارگری سرمایه ای دست و پا کرده و در کنار خیابان دستفروشی می کند گفت: دوست ندارم از آینده نا امید و مأیوس باشم ولی با وضعیت اقتصادی و معیشتی که در حال حاضر وجود دارد چیزی برای با نشاط بودن پیدا نمی کنم.
گروه استانی «تیتریک»؛ یک جوان کرجی 23 ساله به نام جابر که در یکی از خیابانهای اصلی این کلانشهر به دستفروشی اجناس خود مشغول است در گفتگو با خبرنگار "تیتر1" گفت: با کارگری و زحمت سرمایه ای تهیه کردم و حتی نتوانستم وام بگیرم چون خود و خانواده ام همه کارگری هستیم و ضمانتهای مورد نیاز بانکها را نداریم، با سرمایه ای که فراهم شد بساطی راه انداخته و به طور متوسط روزانه بین 20 تا 40 هزار تومان درآمد دارم.
وی افزود: بیشترین فروشم در یک روز 500 هزار تومان و کمترین 500 تومان بوده است و روزهایی هم شده که دست خالی به خانه بروم ولی بازهم خدا را شکر میکنم که بیکار نیستم و دستم در جیب خودم میرود.
این جوان با بیان اینکه هرگز آرزویی را به دل نمی آورم چون برآورده نخواهد شد اظهار داشت: ما در خانواده ای بزرگ شدیم که زحمت کشیدن برای کسب لقمه ای نان را از کودکی دیده ایم و خودمان هم باید با همین روال زندگی کرده و عمر کنیم، نه حقوقهای آنچنانی و زندگی های اینچنینی داشته ایم تا حسرت کشیدن را یاد بگیریم، ما اگر نانی برای خوردن پیدا شود دیگر حسرت چیزی را نمی کشیم.
وی ادامه داد: یارانه گرفتن هم حتی اینقدر برایمان مهم نیست چون بود و نبودش فرقی ندارد و مشکل چندانی را از کسی باز نمی کند، یارانه مثال آن مثل معروف است که می گویند، کی داده و کی گرفته، در کل همیشه فکر میکنم طبقه ما اهمیتی برای هیچکدام از دولتها نداشته و مشکلات اقتصادی اقشار ضعیف همیشگی است و بهتر است از حقوق اجتماعی اصلأ دم نزنند چون آرزویی محال است و فکر کردن به آن زیاد فایده ندارد.
جوان کرجی افزود: دوست ندارم از آینده مأیوس و نا امید باشم ولی هرکاری میکنم نمی شود، ما جوانان نه توان تفریح و سفر داریم و نه حتی می توانیم ازدواج کنیم، آقازاده ها و پولدار هم نیستیم که برای فردای خود برنامه ریزی داشته باشیم ولی شکر خداوند که قناعت را خوب یاد گرفته ایم و بدون حقوقهای نجومی می توانیم زندگی کنیم.
وی در پایان گفت: از بچگی وقت نکردم به این فکر کنم که در آینده میخواهم چکاره شوم چون امکانش را نداشتم ولی این را میدانم اگر رئیس جمهور هم شوم اشکال ندارد اگر کاری برای بهبود شرایط مردم نکنم چون چیزی که می بینم اینگونه به من می فهماند که دنیای سیاست و خارج بیشتر از مردم کشور اهیمت دارند و اگر آنها راضی باشند دولتمردان ما هم راضی هستند.
آینده کشور نیاز به وجود جوانان با نشاط دارد و جوانان نیز به کار، ازدواج، اعتماد به آینده و توجه نیازدارند، اگر احتیاجات جسمی، مالی و جنسی آنان از راه صحیح و شرعی حل نشود باید شاهد افزایش ناهنجاری در جامعه شویم.
پسرانی مانند این جوان زحمتکش و پاک سرشت که زندگی خود را صرف کسب معیشت از راه حلال کرده اند، شایستگی تأمین نیازهای خود را به دست مدیران و مسئولین اجرایی کشور را دارند و نباید با غرق شدن در معیشت شور و نشاط جوانی خود را از دست دهند.
حل مشکلات جوانان نیازمند همکاری تمامی دستگاهها است و باید با مراقبت و هدف گذاری مطلوب برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی در سریعترین زمان ممکن لحاظ گردد.
انتهای پیام/
وی افزود: بیشترین فروشم در یک روز 500 هزار تومان و کمترین 500 تومان بوده است و روزهایی هم شده که دست خالی به خانه بروم ولی بازهم خدا را شکر میکنم که بیکار نیستم و دستم در جیب خودم میرود.
این جوان با بیان اینکه هرگز آرزویی را به دل نمی آورم چون برآورده نخواهد شد اظهار داشت: ما در خانواده ای بزرگ شدیم که زحمت کشیدن برای کسب لقمه ای نان را از کودکی دیده ایم و خودمان هم باید با همین روال زندگی کرده و عمر کنیم، نه حقوقهای آنچنانی و زندگی های اینچنینی داشته ایم تا حسرت کشیدن را یاد بگیریم، ما اگر نانی برای خوردن پیدا شود دیگر حسرت چیزی را نمی کشیم.
وی ادامه داد: یارانه گرفتن هم حتی اینقدر برایمان مهم نیست چون بود و نبودش فرقی ندارد و مشکل چندانی را از کسی باز نمی کند، یارانه مثال آن مثل معروف است که می گویند، کی داده و کی گرفته، در کل همیشه فکر میکنم طبقه ما اهمیتی برای هیچکدام از دولتها نداشته و مشکلات اقتصادی اقشار ضعیف همیشگی است و بهتر است از حقوق اجتماعی اصلأ دم نزنند چون آرزویی محال است و فکر کردن به آن زیاد فایده ندارد.
جوان کرجی افزود: دوست ندارم از آینده مأیوس و نا امید باشم ولی هرکاری میکنم نمی شود، ما جوانان نه توان تفریح و سفر داریم و نه حتی می توانیم ازدواج کنیم، آقازاده ها و پولدار هم نیستیم که برای فردای خود برنامه ریزی داشته باشیم ولی شکر خداوند که قناعت را خوب یاد گرفته ایم و بدون حقوقهای نجومی می توانیم زندگی کنیم.
وی در پایان گفت: از بچگی وقت نکردم به این فکر کنم که در آینده میخواهم چکاره شوم چون امکانش را نداشتم ولی این را میدانم اگر رئیس جمهور هم شوم اشکال ندارد اگر کاری برای بهبود شرایط مردم نکنم چون چیزی که می بینم اینگونه به من می فهماند که دنیای سیاست و خارج بیشتر از مردم کشور اهیمت دارند و اگر آنها راضی باشند دولتمردان ما هم راضی هستند.
آینده کشور نیاز به وجود جوانان با نشاط دارد و جوانان نیز به کار، ازدواج، اعتماد به آینده و توجه نیازدارند، اگر احتیاجات جسمی، مالی و جنسی آنان از راه صحیح و شرعی حل نشود باید شاهد افزایش ناهنجاری در جامعه شویم.
پسرانی مانند این جوان زحمتکش و پاک سرشت که زندگی خود را صرف کسب معیشت از راه حلال کرده اند، شایستگی تأمین نیازهای خود را به دست مدیران و مسئولین اجرایی کشور را دارند و نباید با غرق شدن در معیشت شور و نشاط جوانی خود را از دست دهند.
حل مشکلات جوانان نیازمند همکاری تمامی دستگاهها است و باید با مراقبت و هدف گذاری مطلوب برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی در سریعترین زمان ممکن لحاظ گردد.
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده